Δεν είναι όλα πολιτική ρε γ@@το». Οι δολοφονημένες και βιασμένες γυναίκες ζητούν απλά δικαίωση

Τα εγκλήματα όπως αυτό στα Γλυκά Νερά ή ο βιασμός στα Πετράλωνα δεν μπορεί να γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Υπάρχει και η ανθρώπινη αξία.

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr, 21 Ιουνίου 2021

Γίνεται η δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά. Δεν γνωρίζουμε τον δολοφόνο επί 37 ημέρες, οι «διαρροές» λένε ότι την σκότωσαν 3 αλλοδαποί.

Ο βολικός εχθρός φυσικά. Οι μετανάστες που «εισέβαλαν» στην Ελλάδα και «άλωσαν» τον ελληνικό πολιτισμό, τις παραδόσεις, την οικογένεια.

«Ημουν η Καρολάιν, 20 ετών και μάνα. Μη με δολοφονείτε ξανά. Το έκανε ο άνδρας μου»

Οσοι προσπαθείτε να βρείτε δικαιολογίες για τον Μπάμπη τον φονιά απλά ξανασκοτώνετε την Καρολάιν. Απλά δεν σέβεστε τη μνήμη της

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr 20 Ιουνίου 2021

Επειδή κινδυνεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας, την ανθρωπιά μας και κυρίως τον σεβασμό μας σε μια νεκρή νεαρή μητέρα που δεν πέθανε από φυσικά αίτια.

Αλλά που δολοφονήθηκε από τα χέρια του ίδιου του άνδρα της ο οποίος στη συνέχεια έστησε μια απίστευτη ιστορία προσβάλλοντας τη γυναίκα του και το παιδί του.

Οι νέες μορφές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού

The Toilet Ms. Fabre by Henri de Toulouse-Lautrec

Του Νίκου Τσούλια

      Όταν στη δεκαετία του 1990 ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο) αναφερόταν με έμφαση ότι η Ευρώπη και ο κόσμος όλος οδηγείται σε εποχές διευρυνόμενης βαρβαρότητας και ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα σε συνθήκες υψηλού οικονομικού ανταγωνισμού, μου φαινόταν ότι αποτελούσε μια ανάλυση υπερβολής. Από την άλλη πλευρά, θαύμαζα πάντα τις θεωρήσεις του – ήταν ο πρώτος που μίλησε για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και για το ρόλο της Γερμανίας και του Βατικανού – και σε μια συνέντευξή του, που μου είχε δώσει για λογαριασμό της τότε εφημερίδας «ΕΞΟΡΜΗΣΗΣ», είχε εξηγήσει πλήρως τις επερχόμενες εξελίξεις.

Το μαύρο πέπλο της βίας

romare bearden

Του Νίκου Τσούλια

      Καθημερινά νιώθουμε τη μαυρίλα της και απορούμε για την έκτασή της και για την έντασή της. Απορούμε και ενιστάμεθα για το μέγεθός της. Και τελικά, ηθικολογούμε γενικά και αόριστα για το πόσο εύκολα εισχωρεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Δεν υπάρχει «κοινωνικός δαρβινισμός»!

Elena Shumacher (Russia b. 1969), Two on the Bridge (2016)

Του Νίκου Τσούλια

      Πώς γίνεται να επιβάλλεται και τελικά να κατισχύει μια επιστημονικοφανής έννοια όταν στην ίδια την σύστασή της έχει αντίφαση και αντινομία; Πώς μπορούμε να μιλάμε για «κοινωνικό δαρβινισμό», όταν το σημασιολογικό φορτίο του όρου αυτού είναι καταστατικά λανθασμένο;

Η βαρβαρότητα της πατριδοκαπηλίας και της προγονοπληξίας

The Parthenon, 1871, by Frederic Church

Του Νίκου Τσούλια

 

      Συνήθως αυτά τα δύο ιδεολογικά και κοσμοθεωρητικά άκρως αρνητικά στοιχεία συνδέονται άρρηκτα και μορφοποιούνται κυρίως μέσα από την πολιτική έκφραση του εθνικισμού και του ρατσισμού. Πρόκειται για βαθιά αντεθνική και αντιπατριωτική στάση και συμπεριφορά που οδηγεί σε ευρεία αντιδημοκρατική και αντικοινωνική αντίληψη και πρακτική μέσα από μια ιταμή βεβήλωση της ιστορίας.

Η βάρβαρη ιδεολογία μας για την αναπηρία

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Θέτω από την αρχή τη βασική εστία της θεώρησής μου και θα προσπαθήσω στη συνέχεια να την τεκμηριώσω. Ισχυρίζομαι ότι η ιδεολογική και κοσμοθεωρητική, η πολιτική και η κοινωνική ματιά μας για την αναπηρία είναι ανορθολογική, σκοταδιστική, ρατσιστική, αντιδημοκρατική…

Η σύγχρονη βαρβαρότητα είναι ο νεοφιλελευθερισμός

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Συχνά η σχολειοποίηση των λέξεων και η εν πολλοίς έντονη βιωματική πρόσληψη των εννοιών στις μικρές ηλικίες μας δημιουργούν μια ισχυρή κρούστα προκατάληψης και δεν επιτρέπουν την ανανέωση του περιεχομένου τους. Έτσι, αν θέλουμε να προσδιορίσουμε την έννοια της λέξης «βαρβαρότητα», η σκέψη μας θα πάει σε άγριους ανθρώπους, σε έλλειμμα πολιτισμού, σε σκληρές και απάνθρωπες συμπεριφορές και πάντως θα θεωρήσουμε ότι είναι κάτι που δεν αφορά το σημερινό δυτικό πολιτισμό.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ : Μια συνολική αποτίμηση του κτήνους. Απαρχαί, η επιβολή και οι συνέπειες: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: 1939-1945 [Β΄ ΜΕΡΟΣ]

 

                                                                                            

Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός //

Διαβάστε το Α΄ Μέρος του αφιερώματος >>

ΜΕΡΟΣ Β΄

Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1939-1945 [1]

 

Εξωτερική Πολιτική: Οι Ναζί δεν έχουν αποποιηθεί τις ιδέες τους για τη Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919). Με την άνοδό τους στην εξουσία, ήρθαν αντιμέτωποι με τα προβλήματα που τους έθετε, όπως αυτό των εξοπλισμών και της απαγόρευσης οποιασδήποτε πολιτικής ένωσης με τη γερμανόφωνη Αυστρία και τα δικαιώματα διέλευσης από τον Διάδρομο του Ντάντσιχ (πολωνικά: Γκντανσκ)[2].

ΝΑΖΙΣΜΟΣ: Μια συνολική αποτίμηση του κτήνους. Απαρχαί, η επιβολή και οι συνέπειες: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: 1939-1945 [α΄ μέρος]

 

 

Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός [1] //

http://fractalart.gr/nazismos-1/

ΜΕΡΟΣ Α΄

Όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, είναι οι φτωχοί που πεθαίνουν

Jean-Paul Sartre

Όχι στο ρατσισμό και στη βαρβαρότητα

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Θα ξεκινήσω το άρθρο μου από το τέλος του, από το συμπέρασμά μου. Όσο δεν καταφέρνουμε να δημιουργούμε ένα κλίμα απόλυτης ενοχής σ’ αυτούς που εκφράζουν τη βαρβαρότητα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, θα έχουμε ως κοινωνία και ως πολιτεία μείζον ιδεολογικό και πολιτικό πρόβλημα. Όσο παραμένει κοινοβουλευτικό κόμμα και μάλιστα τρίτο (!) η ναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή», η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει κανένα ευοίωνο μέλλον.

Φτώχεια, ο μεγάλος εχθρός!

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι η μεγάλη μάστιγα του ανθρώπου. Τίποτα πιο ανήθικο και πιο βάρβαρο δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτήν εξόν από τον πόλεμο. Αλλά και η φτώχεια δεν είναι, όπως παρουσιάζεται από την κρατούσα ερμηνευτική αντίληψη, κάποια κατάσταση δυστυχίας. Είναι και αυτή μορφή πολέμου, χωρίς όπλα, αλλά με το ίδιο περιεχόμενο: την εξαθλίωση του ανθρώπου, την απειλή της ίδιας της ζωής του, την εξαφάνισή του!