ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Του Θόδωρου Μαργαρίτη

Η σχέση μου με την Αριστερά ξεκίνησε την εποχή της εκρηκτικής πολιτικοποίησης στην Μεταπολίτευση. Με συγκίνησαν οι κόκκινες σημαίες, ο Αντιδικτατορικός αγώνας, οι κομμουνιστές διανοούμενοι. Τα πράγματα όμως αλλάξαν ριζικά. Ο Κομμουνισμός ηττήθηκε. Κυρίως ηττήθηκε η έννοια του «ηθικού πλεονεκτήματος».

Χειμερινά Συνέδρια

Η επιστροφή, Sven Jonson

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΟΥΚΑ

Μπήκε ο χειμώνας και άρχισαν τα Συνέδρια και τα Όργανα των Κομμάτων, ώστε να προετοιμαστούν για τις εαρινές-θερινές εξορμήσεις. Τί καινούργιο έχουν να προσφέρουν; Λίγα πράγματα, αν θα διευρυνθούν ή μετεξελιχθούν, μεταγραφές και ό,τι  νάναι, αναπαλαιώσεων.  Αν θα διατηρηθούν τα ιερά και όσια,  ταυτοτικές διαμάχες για τα σύμβολα,  τις σημαίες,  νοσταλγικές αναπολήσεις για αυτά που χάθηκαν-πόσο ενδιαφέρουν όλα αυτά;

Ας δούμε ποιους πραγματικά τσάκισε ο ΣΥΡΙΖΑ κι έχασε την εξουσία

Εχουν όνομα οι ευθύνες της οικονομικής, κι όχι μόνο, πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Τα φορολογικά μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν προηγούμενο, ούτε από την πιο σκληρή… νεοφιλελεύθερη δεξιά. Και δεν φταίει ο Τσακαλώτος γι’ αυτό. Η ευθύνη είναι συλλογική

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr

13 Ιανουαρίου 2021

Με αυτόν τον ωραίο πολιτικό λόγο που διακρίνει αυτόν τον αψύ βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, μας κατέστη δυνατό να καταλάβουμε γιατί ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί η Αριστερά έχασε την εξουσία.

Μεταρρυθμιστική, επιλεκτική ή λαϊκίστικη εκπαιδευτική πολιτική;

Rene Magritte

Του Νίκου Τσούλια

     Προφανώς είναι κάπως πρόχειρη και ενδεικτική η παραπάνω τιτλοφόρηση τριών διαφορετικών εκπαιδευτικών πολιτικών, που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, θεωρώ ότι υπάρχει νόημα σε αυτή την τριμερή διαφοροποιημένη εκπαιδευτική πολιτική και θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω την άποψή μου.

Αυτό δεν είναι κόμμα, είναι ομοσπονδία!

Las Meninas (Velazquez), 1957 – Pablo Picasso

 

Του Νίκου Τσούλια

     Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι σύμπτωμα και γέννημα της κρίσης. Εκμεταλλεύτηκε κομματικά την κρίση για να αναρριχηθεί στην εξουσία. Χρησιμοποίησε τα γνωστά μακιαβελικά εργαλεία για την κατάκτησή της και φυσικά για τη νομή της.

Σχέσεις θεωρίας και πράξης: ένα διαχρονικό, “ανοικτό” ζήτημα

Του Νίκου Τσούλια

      Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα στοχαστικά προβλήματα, που επηρεάζουν τόσο την καθημερινή ζωή μας όσο και τις γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Αν και δεν εμφανίζονται με σαφή κάθε φορά μορφή, εν τούτοις διαπιστώνεται με μια κριτική ματιά ότι υποβόσκει συχνά μια λογική προστριβών μεταξύ θεωρίας και πράξης.

Ευτυχώς που η αριστερά έχει …ηθικό πλεονέκτημα

Bathers by a River, 1909 – 1916 – Henri Matisse

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Αφού οι ίδιοι οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται μετά κυμβάλων και τυμπάνων ότι έχουν ηθικό πλεονέκτημα έναντι των πολιτικών των άλλων κομμάτων και δεν δέχονται κουβέντα επί αυτού, ας το δεχτούμε ως μια υπόθεση εργασίας. Και σκέπτομαι τα παρακάτω…

Ποιος ξέρει τι είναι αριστερά σήμερα;

Water of the Flowery Mill, Arshile Gorky, 1944

Του Νίκου Τσούλια

     Συνάντησα ένα ιστορικό πολιτικό στέλεχος της αριστεράς – υπουργό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής του και διαφωνούντα στη συνέχεια με το κόμμα του και συζητήσαμε λίγο στο πόδι.

Για ποια αριστερά μιλάμε;

Chaos, Kuzma Petrov-Vodkin, 1906

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Έχουμε ακούσει για την ΕΔΑ. Ξέρουμε τι ήταν η «Ενωμένη Αριστερά», το ΚΚΕ εσ. και τι ο «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ». Ξέρουμε πολύ καλά τι είναι το ΚΚΕ.

Οι κώδικες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καταρρέουν

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Με δικούς του πολιτικούς κώδικες κινήθηκε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής του. Ο λόγος ήταν απλός. Έπρεπε να καλυφθεί η συνειδητή εξαπάτηση που θα έκανε στο λαό και ο άνευ ορίων λαϊκισμός του και να δοθεί η εντύπωση ότι αποτελεί ένα συνεκτικό στερέωμα για μια δήθεν αριστερή πρόταση. Τελικά, εκτός από την εξαπάτηση στους πολίτες κατάφερε να βαθύνει και να επεκτείνει την κρίση και να αποδομήσει την έννοια της αριστεράς!

Άλλο η κεντροαριστερά και άλλο η αριστερά!

 

«Elsie-Arizona Teacher 1913-1916

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

 

     Θεωρώ ότι είναι πλέον κοινή πεποίθησή μας ότι η κρίση στη χώρα μας είναι πολύπλευρη και θα διαρκέσει πολύ καιρό. Αν αυτό ισχύει, παραπέμπει σε μια επόμενη διαπίστωση ότι η εποχή μας «γεννάει τέρατα». Δύσκολα θα βγούμε σε ξέφωτο για πολλούς λόγους, γιατί δεν έχουμε μια συνισταμένη στο πώς προκλήθηκε η κρίση, στο πώς θα την υπερβούμε, στο πώς θα μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης και προόδου κλπ.

O τελευταίος λόγος του Αλιέντε

 

 

Σαν σήμερα το 1973 ο Σαλβαντόρ Αλιέντε βρίσκεται νεκρός ύστερα από το πραξικόπημα των Αμερικάνων και του Αυγούστο Πινοσέτ.