Τι μπορεί να λένε το φεγγάρι και η θάλασσα;

Μήπως είναι ερωτευμένα το φεγγάρι και η θάλασσα;

Του Νίκου Τσούλια

     Θα μου πείτε γιατί δεν αναφέρομαι σε μια πιθανή συζήτηση της Σελήνης με τη Γη συνολικά και γιατί μιλώ μόνο για τη θάλασσα. Η απάντησή μου είναι απλή – ίσως και πειστική. Η γη στο σύνολό της δεν μπορεί να μιλήσει στον παντοτινό σύντροφό της, το φεγγάρι.

Advertisements

Ο έρωτας της θάλασσας για το φεγγάρι

 

«Κανένα πλάσμα του βυθού δε μπορούσε να την παρηγορήσει, δε μπορούσε να την πείσει πως μακριά από το φεγγάρι θα ήταν καλά..»

– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου

Του φθόνου τα δεσμά!

A Sunday in Eindhoven, Vincent Van Gogh

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ο φθόνος είναι ένα από τα πιο ισχυρά συναισθήματα του ανθρώπου. Κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό στις διαπροσωπικές και στις κοινωνικές σχέσεις. Ωστόσο, μαυρίζοντας την εικόνα του άλλου αμαυρώνει και την προσωπικότητα του εκφράζοντα τον φθόνο. Διαβρώνει κάθε έννοια αλληλεγγύης και φιλίας. Στην ουσία, ένας άνθρωπος που διατρέχεται από τη νοοτροπία του φθόνου δεν μπορεί να νιώσει πραγματικά την ομορφιά και τη γλυκύτητα της αγάπης.

Ποια γνώση θέλουμε (β);

Maureen Gallace

Του Νίκου Τσούλια

      Συνεχίζοντας το πρώτο μέρος του σχετικού δοκιμίου, φτάσαμε κατ’ ουσία στη μεγάλη περιοχή της φιλοσοφίας, η οποία βρέθηκε κατ’ επανάληψη ανάμεσα στις μυλόπετρες του απόλυτου ορθολογισμού της επιστήμης και στην ανορθολογική μεταφυσική της θρησκείας. Ωστόσο, διατήρησε την αυτονομία της – και όχι μόνο αυτό αλλά αυξάνει την επιρροή της ακόμα και στις σημερινές εποχές της τεχνολογίας και της γραφειοκρατίας. Και αυτό οφείλεται σε πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Μια αγκαλιά η ζωή

Γ. Ιακωβίδης

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Σε μια αγκαλιά θα βρεθούμε μόλις έλθουμε στη ζωή και σε μια αγκαλιά θα αντιληφθούμε τις πρώτες εικόνες του εαυτού μας – εκεί θα πρωτονιώσουμε την αγάπη και τη στοργή, εκεί θα «μαζευόμαστε» σφιχτά και δυνατά κάθε φορά που ο εύκολα εκδηλούμενος παιδικός φόβος θα μας δημιουργεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα.

Αυστηρότητα ή χαλαρότητα στο σχολείο;

Του Νίκου Τσούλια

      Πρόκειται για ένα από τα πιο βασικά ζητήματα στην ιστορία της εκπαίδευσης, στο οποίο αποτυπώνεται με ανάγλυφο τρόπο η κρατούσα κουλτούρα και το κυρίαρχο αξιακό σύστημα της εποχής αλλά και η ιδεολογική διαπάλη και οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις. Είναι προφανές ότι το όλο στερέωμα της παιδαγωγικής επηρεάζεται αποφασιστικά από το «συγκείμενο» αλλά και προβάλλει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως αυτά πηγάζουν από τα πορίσματα της επιστήμης και της εκπαίδευσης.

Αγάπη, μόνο αγάπη…

Αγάπη• θέληση του ανθρώπου να επεκτείνει τον εαυτό του με σκοπό να καλλιεργήσει τη δική του, ή ενός άλλου, πνευματική ανάπτυξη, μια παράδοξα κυκλική διαδικασία, μια πράξη αυτοανέλιξης! Είναι δράση, που συμμετέχεις ελεύθερα, κι όχι παθητικό αίσθημα!