Αρχείο
Εδώ βασιλεύει η ομορφιά
Του Νίκου Τσούλια
Απόλυτα μοναδικό,
τίποτα δεν του μοιάζει.
Στην απουσία του,
ερημιά και φόβος…
Φως, θέλουμε φως, περισσότερο φως
Του Νίκου Τσούλια
Που να το φανταστώ, που να τα το φανταστούμε ότι το φως θα μας αφηγείται την απαρχή των πάντων, θα μας ερμηνεύει τη γέννηση του χωροχρόνου και της ύλης και το μακρύ ταξίδεμά τους! Ναι, διαβάζουμε το πιο μακρινό μας παρελθόν παρατηρώντας και ερμηνεύοντας το αρχέγονο φως – αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη! Μελετάμε το πιο μεγάλο βιβλίο όλων των εποχών, τον ουρανό, κάθε στιγμή συλλαβίζοντας τα φωτόνια…
Θαύμα στο κελί 7
Του Νίκου Τσούλια
Πόσους στοχασμούς και πόσους προβληματισμούς μπορεί να σου γεννήσει μια κινηματογραφική ταινία; Πόσες ιδέες και πόσες απλές μα πανανθρώπινες αξίες μπορεί να σου καλλιεργήσει με τον πιο γλυκό τρόπο;
Ο μέγας μικρόκοσμός μας
Vincent van Gogh
Του Νίκου Τσούλια
Είναι ουσιαστικά ο κόσμος μας. Με αυτόν κάνουμε το ταξίδι της ζωής μας. Εδώ εξελισσόμαστε και ολοκληρωνόμαστε. Εδώ γευόμαστε τις μεγάλες και τις μικρές χαρές και λύπες. Είναι το ενδιάμεσο σύμπαν μας, ανάμεσα στο απόλυτα προσωπικό και εν πολλοίς άγνωστο στους άλλους σύμπαν μας και στο απόλυτα γενικό σύμπαν είτε της κοινωνίας των ανθρώπων είτε της φύσης στην ολότητά της.
Χωρίς αγάπη δεν ζεις…
Του Νίκου Τσούλια
Είναι η ουσία της ζωής, το μεδούλι της ύπαρξής μας. Κι όμως δεν το συνειδητοποιούμε – σχεδόν το αγνοούμε! Κανένας δεν μας το λέει, κανένας δεν μας το εξηγεί. Και πώς να το αντιληφθούμε, όταν όλη η διαδρομή μας πάνω στη Γη εξαντλείται στην οικονομική – επαγγελματική εξέλιξή μας και στην καθημερινή τριβή μας; Η οικογένεια στρέφει αλλού το ενδιαφέρον της όσον αφορά την αγωγή των παιδιών της. Το σχολείο δεν έχει χρόνο για τέτοια πράγματα – υπηρετεί κι αυτό το «μέγα σκοπό», τις σπουδές στις πιο φιλόδοξες (οικονομικά αποδοτικές) Σχολές.
Κάτω από το φως του φεγγαριού
valentini mavrodoglou
Κάτω από το φως του φεγγαριού
και της νυχτιάς το σκότος
χίλιες κουβέντες θ’ να σου πω
και χίλια να σου κάνω,
μα σαν θα ‘ρθει η αυγή
θαρρώ όλα τα χάνω
…
Under the moonlight
and the dark black sky
I will whisper a thousand words to you
and do a thousand things for you.
But come dawn
I think I lose everything
Μπουμπούκι που δεν άνθισε
Του Νίκου Τσούλια
Ήταν μικρή όταν τον γνώρισε˙ τότε που γνώριζε τον κόσμο και άνοιγε τους δρόμους της για τη ζωή της. Της έδειξε «σημάδι» έρωτα ανάμεσα σε πολλές άλλες …όμοιές της και από τότε έχασε τον ύπνο της. Ονειρευόταν μόνο αυτόν. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο στην καρδιά της και στη σκέψη της.
Μου αρέσει το φλερτ
Του Νίκου Τσούλια
Δεν ξέρω ποια είναι η καταγωγή αυτής της αντίληψής μου. Μπορεί να έχει ρίζες στα παιδικά και εφηβικά χρόνια μου, στα οποία το να «πειράζεις» μια συμμαθήτριά σου ή μια κοπέλα – δηλαδή να της πεις γλυκόλογα – ήταν μια γενικευμένη εκδοχή, αλλιώς σε θεωρούσαν κάπως χαζό! (Φυσικά τα «πειράγματα» δεν ήταν πάντα ευγενικά και επιπλέον δεν ήταν γνωστή η έκφραση σεξουαλική παρενόχληση).
Χαμένη αγάπη…
Του Νίκου Τσούλια
«Είχε πέσει πάνω μου» από τότε που ήμουνα μικρή, στην εφηβεία. Δεν είχα καλά – καλά καταλάβει τον κόσμο. Αυτός είχε βρει τη γυναίκα της ζωής του στο πρόσωπό μου. Το ένιωθα με πολύ έντονο τρόπο. Ήταν τόσο ερωτευμένος μαζί μου, αν και δεν ήξερα τότε και πολλά πράγματα για το συναισθηματικό μου κόσμο. Τον αγαπούσα και εγώ.
Η γιαγιά είναι πρόσωπο άξιο σεβασμού!
Μαρία Σκαμπαρδώνη
11.7.2019
Τη βλέπω αδύναμη να κάθεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Τα μάτια της κλειστά, ένας ορός και ένα μηχάνημα στηρίζουν την αδύναμη καρδιά της. Την πλησιάζω. Απαλά της ακουμπώ το χέρι, μία τρυφερή έκφραση αγάπης σε έναν άνθρωπο που με φρόντισε και με αγάπησε όσο κανείς.
Το σχολείο πάνω από όλα θέλει Αγάπη!
Του Νίκου Τσούλια
Εισαγωγικά, πιστεύω ότι κάνουμε λάθος που θεωρούμε την αγάπη ως στοιχείο του συναισθήματός μας ή πολύ περισσότερο του έρωτα και των θρησκευτικών διακηρύξεων ή και ακόμα ως μια «θεωρία» χωρίς υλική αναφορά. Η αγάπη είναι νόημα ζωής, τρόπος ζωής, πεδίο ολοκλήρωσης του εαυτού μας, ουσία της κοινωνικότητάς μας. Και αν δεν εκφράζεται και δεν αρτιώνεται σε αυτά, τότε απλά δεν υπάρχει.
Η αγάπη μας τι λιγοστή!
Θανάσης Κυριαζής (1887-1950)
Η αγάπη μας τι λιγοστή!
Ρόδο που μάδησαν οι ανέμοι.
Τη θύμηση τυλίγω
στη χρυσή της νύχτας την ανέμη.
Πρόσφατα σχόλια