Ο μέγας μικρόκοσμός μας

Vincent van Gogh

Του Νίκου Τσούλια

      Είναι ουσιαστικά ο κόσμος μας. Με αυτόν κάνουμε το ταξίδι της ζωής μας. Εδώ εξελισσόμαστε και ολοκληρωνόμαστε. Εδώ γευόμαστε τις μεγάλες και τις μικρές χαρές και λύπες. Είναι το ενδιάμεσο σύμπαν μας, ανάμεσα στο απόλυτα προσωπικό και εν πολλοίς άγνωστο στους άλλους σύμπαν μας και στο απόλυτα γενικό σύμπαν είτε της κοινωνίας των ανθρώπων είτε της φύσης στην ολότητά της.

Χωρίς αγάπη δεν ζεις…

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι η ουσία της ζωής, το μεδούλι της ύπαρξής μας. Κι όμως δεν το συνειδητοποιούμε – σχεδόν το αγνοούμε! Κανένας δεν μας το λέει, κανένας δεν μας το εξηγεί. Και πώς να το αντιληφθούμε, όταν όλη η διαδρομή μας πάνω στη Γη εξαντλείται στην οικονομική – επαγγελματική εξέλιξή μας και στην καθημερινή τριβή μας; Η οικογένεια στρέφει αλλού το ενδιαφέρον της όσον αφορά την αγωγή των παιδιών της. Το σχολείο δεν έχει χρόνο για τέτοια πράγματα – υπηρετεί κι αυτό το «μέγα σκοπό», τις σπουδές στις πιο φιλόδοξες (οικονομικά αποδοτικές) Σχολές.

Κάτω από το φως του φεγγαριού

valentini mavrodoglou

Κάτω από το φως του φεγγαριού

και της νυχτιάς το σκότος

χίλιες κουβέντες θ’ να σου πω

και χίλια να σου κάνω,

μα σαν θα ‘ρθει η αυγή

θαρρώ όλα τα χάνω

…

Under the moonlight

and the dark black sky

I will whisper a thousand words to you

and do a thousand things for you.

But come dawn

I think I lose everything

Μπουμπούκι που δεν άνθισε

http://theatlasofbeauty.com/

Του Νίκου Τσούλια

      Ήταν μικρή όταν τον γνώρισε˙ τότε που γνώριζε τον κόσμο και άνοιγε τους δρόμους της για τη ζωή της. Της έδειξε «σημάδι» έρωτα ανάμεσα σε πολλές άλλες …όμοιές της και από τότε έχασε τον ύπνο της. Ονειρευόταν μόνο αυτόν. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο στην καρδιά της και στη σκέψη της.

Μου αρέσει το φλερτ

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Δεν ξέρω ποια είναι η καταγωγή αυτής της αντίληψής μου. Μπορεί να έχει ρίζες στα παιδικά και εφηβικά χρόνια μου, στα οποία το να «πειράζεις» μια συμμαθήτριά σου ή μια κοπέλα – δηλαδή να της πεις γλυκόλογα – ήταν μια γενικευμένη εκδοχή, αλλιώς σε θεωρούσαν κάπως χαζό! (Φυσικά τα «πειράγματα» δεν ήταν πάντα ευγενικά και επιπλέον δεν ήταν γνωστή η έκφραση σεξουαλική παρενόχληση).

Χαμένη αγάπη…

Του Νίκου Τσούλια

      «Είχε πέσει πάνω μου» από τότε που ήμουνα μικρή, στην εφηβεία. Δεν είχα καλά – καλά καταλάβει τον κόσμο. Αυτός είχε βρει τη γυναίκα της ζωής του στο πρόσωπό μου. Το ένιωθα με πολύ έντονο τρόπο. Ήταν τόσο ερωτευμένος μαζί μου, αν και δεν ήξερα τότε και πολλά πράγματα για το συναισθηματικό μου κόσμο. Τον αγαπούσα και εγώ.

Η γιαγιά είναι πρόσωπο άξιο σεβασμού!

 

Μαρία Σκαμπαρδώνη

 

11.7.2019

 

Τη βλέπω αδύναμη να κάθεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Τα μάτια της κλειστά, ένας ορός και ένα μηχάνημα στηρίζουν την αδύναμη καρδιά της. Την πλησιάζω. Απαλά της ακουμπώ το χέρι, μία τρυφερή έκφραση αγάπης σε έναν άνθρωπο που με φρόντισε και με αγάπησε όσο κανείς.