Αγάπη, μόνο αγάπη…

Αγάπη• θέληση του ανθρώπου να επεκτείνει τον εαυτό του με σκοπό να καλλιεργήσει τη δική του, ή ενός άλλου, πνευματική ανάπτυξη, μια παράδοξα κυκλική διαδικασία, μια πράξη αυτοανέλιξης! Είναι δράση, που συμμετέχεις ελεύθερα, κι όχι παθητικό αίσθημα!

Advertisements

Έρωτας και αγάπη: δίπτυχο ζωής και ομορφιάς

 

 

 

Συλλογικό

     Θα θελα να ζήσω σε εκείνους τους καιρούς που το βασίλειο της ελευθερίας του ανθρώπου θα φωτίζεται από την ακτινοβολία της αγάπης, που το χρήμα και η εξουσία θα είναι λέξεις χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα, που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση και χειραγώγηση του ανθρώπου παρά μόνο αδελφοσύνη και δικαιοσύνη. Γιατί μόνο τότε θα μπορεί να ολοκληρωθεί η αγάπη, και ο έρωτας δεν θα είναι το απειθάρχητο συναίσθημα αλλά η σύναψη του ανθρώπινου με το ιερό… (Νίκος Τσούλιας)

Οι δικοί μας άνθρωποι

Ken Kewley, Bouquet on Pink, 1985

Του Νίκου Τσούλια

      Ζούμε σε επάλληλα «στρώματα» του κόσμου και της φύσης. Δεν βιώνουμε κάθε πτυχή του κόσμου, αλλά τουναντίον έχουμε τις δικές μας φυσικές και πολιτισμικές αναφορές. Είναι άλλο στρώμα ο κόσμος όλος, άλλο η πατρίδα μας και άλλο η ιδιαίτερη πατρίδα μας ή (και) ο τόπος κατοικίας μας, με τις τελευταίες αναφορές να αποτελούν την εγγύς περιοχή της ζωής μας.

Αγάπη και Γνώση είναι το νόημα της ζωής μας

 

Του Νίκου Τσούλια

 

Θεωρώ ότι…

     Στο πιο βασικό στοιχείο (και ίσως στο μόνο…) που υπερέχει διακηρυκτικά (όμως…) ο χριστιανισμός έναντι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού είναι η αναγωγή της Αγάπης ως πρώτιστη αξία, ως το απόλυτο αγαθό του ανθρώπου.

Ποια είναι η πιο μεγάλη επανάσταση;

Jean-Pierre Houël – Bibliothèque nationale de France, Η κατάληψη της Βαστίλης στις 14 Ιουλίου 1789 κατά τη Γαλλική Επανάσταση.

Του Νίκου Τσούλια

     Επανάσταση: μαγική λέξη, φοβερή έννοια, στοχασμός και δράση – πραγματική ανάσταση μιας νέας ελπίδας και ενός καινούργιου κόσμου, μιας δίκαιης κοινωνίας και μιας ανάτασης κάθε ανθρώπου.

Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;

Πικάσο, "Μητέρα και παιδί μπροστά από ένα βάζο με λουλούδια", 1901

 

Ιφιγένεια Πανέτσου

Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι.

Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας. Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.

Γράφω για τους «αρρώστους»…

unknown title, Fern Coppedge

Του Νίκου Τσούλια

     Για τους «αρρώστους» γράφω, για τους ανθρώπους που βιώνουν τη ζωή τους με τη σκέψη τους και την αγωνία τους στο υπαρξιακό πρόβλημα, που αγωνιούν για το πιο απλό και το πιο σπουδαίο πράγμα: την παρουσία τους ανάμεσα στην οικογένειά τους, στους φίλους τους και στους συγγενείς τους.