Τι είναι ο Διαφωτισμός;

Συγκέντρωση στο σαλόνι της Μαντάμ Ζοφρέν, Gabriel Lemonnier

Γράφει ο  Γιάννης Χουντής

19/02/2015

Ο Διαφωτισμός, τα Φώτα, ξεκινώντας από τα μέσα του 17^ου αι. και καταλήγοντας στις παρυφές του 19^ου αι. αποτελούν μία πνευματική επανάσταση του ανθρωπίνου πνεύματος δίχως προηγούμενο. Είναι η κατάληξη της μεγάλης διεργασίας, που άρχισε με την Αναγέννηση και ολοκληρώνει την συνολική ιδεολογική και πολιτιστική μεταρρύθμιση του κοινωνικού συστήματος.

Οι δυσκολίες μας με το παρελθόν…

Still Life  –   Jane Corsellis

Του Νίκου Τσούλια

      Με τη λέξη «παρελθόν» προσπαθούμε να περιγράψουμε μια πολύ σύνθετη και πολύπλοκη κατάσταση, προσπαθούμε να ονοματίσουμε ένα χάος με μια λέξη και θεωρούμε ότι το προσδιορίζουμε. Και το μόνο που κατορθώνουμε είναι η συσκότιση του αντικειμένου, που εύκολα το ονοματοθετούμε αλλά πολύ δύσκολα το ορίζουμε. Το παρελθόν δεν είναι ένα ενιαίο πεδίο αναφοράς ούτε για την πολιτισμική και κοσμοθεωρητική θεώρηση ούτε για την αντίστοιχη κοινωνιολογική και επιστημονική ούτε και για την ψυχολογική και προσωπική τοιαύτη.

Τι είναι χρόνος;

Του Νίκου Τσούλια

     Υπάρχουν ερωτήματα, που μπορούν να τίθενται και απλώς να επισύρουν προβληματισμούς και στοχασμούς, χωρίς ποτέ να γνωρίζουν απαντήσεις; Σαφώς και ναι. Και ευτυχώς, γιατί απλά κάτι τέτοιο καταδεικνύει μια απλή πραγματικότητα, ότι πάντα θα υπάρχει η έννοια του άγνωστου και ότι η ανθρώπινη σκέψη έχει όρια, όρια που διαρκώς διευρύνονται αλλά ποτέ δεν παύουν να είναι όρια!

Πάολο Κοέλιο: «Ο χρόνος δεν περνάει. Είναι απλώς το παρόν»

    «Ο χρόνος δεν μετριέται, δημιουργήσαμε μια σύμβαση που είναι απολύτως απαραίτητη για να λειτουργήσει σωστά η κοινωνία».

Σε άρθρο που διαβάσαμε στο newsbeast.gr, μαθαίνουμε την άποψη του Πάολο Κοέλιο σχετικά με το ζήτημα της μετενσάρκωσης, του θανάτου αλλά και της έννοιας του χρόνου με το οποίο καταπιάνεται, στο νέο του βιβλίο, «Άλεφ», όπου περιγράφει μια προσωπική του εμπειρία.

Από το «σπήλαιο» του Πλάτωνα στο «σπήλαιο» των Χριστουγέννων

     «Τα Χριστούγεννα με το χαρακτήρα πανανθρώπινης εορτής, διαχρονικά, διαγενεαλογικά και ιστορικά, ασκούν μεγάλη επίδραση στις ψυχές εφόσον πρόκειται για αποκάλυψη προσώπου ή αρχετυπικού συμβόλου με οικουμενικές διαστάσεις ανθρωπισμού»

Η λατρεία του Ήλιου στον Ελληνορωμαϊκό κόσμο, ως φυσική θρησκεία, αντικαταστάθηκε από το μεταφορφωτικό φως της γέννησης του Θεανθρώπου. Η θρησκεία πλέον δεν είναι γέννημα της ανθρώπινης επινόησης για ανακάλυψη της αλήθειας. Έχουμε αποκάλυψη της Αλήθειας στο πρόσωπο του Χριστού ως αυθεντικής πηγής του γνήσιου πνευματικού φωτός που άλλαξε τα κριτήρια του εορτασμού.

Ετος Καστοριάδη

Ο Καστοριάδης έζησε μια περιπετειώδη, πολυεπίπεδη ζωή

Μελέτης Μελετόπουλος

in.gr, 5 Ιανουαρίου 2022

Με τη συμπλήρωση 100 ετών από τη γέννηση του Κορνήλιου Καστοριάδη (Κωνσταντινούπολη 1922 – Παρίσι 1997), έχουν εκδοθεί ήδη τουλάχιστον δύο σοβαρές βιογραφίες στα γαλλικά, έχουν εκπονηθεί διδακτορικές διατριβές και έχουν γίνει πάμπολλα αφιερώματα στον κορυφαίο στοχαστή και φιλόσοφο.

Πώς μπορεί να είσαι άνθρωπος αν δεν αγωνίζεσαι για δικαιοσύνη;

Του Νίκου Τσούλια

     Δεν τολμώ να φανταστώ σε τι άβυσσο βυθίζεται όταν καταδικάζεται, ιδιαίτερα με βαριά ποινή, ένας αθώος σε δικαστήριο. Τι μαύρα σκοτάδια τον καταπίνουν… Πώς μπορεί να βιώνει κάθε στιγμή την απίστευτη σκληρότητα. Πώς μπορεί και ανασαίνει με έναν κόμπο στο λαιμό συνέχεια… Πώς είναι όταν σε “πνίγει το δίκιο σου”;

Ναι, οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι!

Του Νίκου Τσούλια

     Όχι, η αισιοδοξία δεν είναι μια θεωρητική έννοια ούτε μια κατάσταση ευκαιριακή. Δεν είναι απόρροια κάποιων εξωτερικών ως προς τον εσωτερικό μας κόσμο στιγμών. Δεν είναι μια επινόηση ή μια πρόσκαιρη κατασκευή.

Αγαπώ την Ελλάδα!

Του Νίκου Τσούλια

     Κοινοτοπία, θα πείτε. Ποιος δεν αγαπά την πατρίδα του; Ποιος δεν αγαπά κομμάτι σημαντικό του εαυτού του; Ποιος δεν ονειρεύεται τα καλύτερα για την πατρίδα του;

Αντίο φίλε Γιώργο…

Του Νίκου Τσούλια

Φίλε Γιώργο…

     Μας έφυγες. Βαριά η σκιά της απουσίας σου. Δεν φεύγεις μόνος. Παίρνεις μαζί σου κομμάτια της ζωής μας.

Ξέρεις. Σε αγαπήσαμε. Είναι μαύρος κατάμαυρος ο πόνος μας για το χαμό σου. Περπατήσαμε αντάμα με ομορφιά πολύ δρόμο μαζί σου.

Πέφτουν του φθινοπώρου τα φύλλα και ένα ατέλειωτο πανηγύρι αρχίζει…

Του Νίκου Τσούλια

     Ποιος και ποια δεν έχει στοχαστεί στων φύλλων την φθινοπωριάτικη ομορφιά, δεν έχει χαθεί σε σκέψεις παρατηρώντας τις γλυκές αποχρώσεις τους – από το βαθύ καφέ μέχρι το πιο απαλό ροζ και το ασθενικό κίτρινο, από το πορφυρένιο μέχρι το χρυσαφένιο -, δεν έχει συλλογιστεί στο ταξίδι της αέναης επιστροφής των, που κάνουν ξανά και ξανά, χωρίς τελειωμό;

Πνιγμένοι στον κόσμο της πληροφορίας ή καλλιεργητές του πνεύματος;

Του Νίκου Τσούλια

     Ο κόσμος αλλάζει όλο και πιο γρήγορα. Μεγάλες μεταβολές λαμβάνουν χώρα στον πολιτισμό, στην πολιτική, στην κοινωνία, στην οικονομία. Δύσκολα μπορούμε να κατανοήσουμε τις αλλαγές, αφού απαιτούν εξειδικευμένη γνώση σε πολλά πεδία αλλά και συνεχή εγρήγορση, για να αξιολογείται η έγκυρη και κρίσιμη πληροφορία μέσα στα τόσα και τόσα σκουπίδια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.