«Οι μαθητές των πίσω θρανίων»

The problem we all live with, Norman Rockwell, 1963 – 1964

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     «Όταν ένα παιδί έχει όνειρα και στόχους, είναι σχετικά εύκολο να το μορφώσεις έστω και κοινωνικά. Αν έχει φόβους, μίσος και αναστολές, ο εκπαιδευτικός έχει διάθεση να το βοηθήσει και να το στηρίξει»; Αυτή είναι μια καίρια και σημαντική ερώτηση ενός στοχαστικού πολίτη σε άρθρο μου για τον «διδακτικό σχεδιασμό των εκπαιδευτικών και για την παιδαγωγική τους αποστολή».

Advertisements

Διενέξεις εκπαιδευτικών, μήπως λείπει η ταπεινοφροσύνη;

Thalia Flora-Karavia

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Το σχολείο και συνολικά οι θεσμοί της εκπαίδευσης είναι πολυπαραγοντικά συστήματα. Παράλληλα η όλη λειτουργία της αγωγής εμπεριέχει σε σημαντικό βαθμό τον παράγοντα του ανθρώπου – και ως εκπαιδευόμενου και ως εκπαιδευτικού – και αυτό σημαίνει ότι ανακύπτουν εκ των πραγμάτων προβλήματα στην άσκησή της.

Το «Μαντρόσκυλο» και το «Φως»

Sunset, Max Pechstein, 1921

 

 

Γράφει ο Ηλίας Δασκαλάκης*

 

Στο κείμενο που ακολουθεί προσπαθώ να παρουσιάσω, με τρόπο απλό, συγκριτικά και με συντομία, δύο κατηγορίες αντιλήψεων που κυριαρχούν και, συνειδητά ή ασυνείδητα, καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο όσοι ασχολούνται με τη διαπαιδαγώγηση παιδιών και εφήβων αντιμετωπίζουν τις δύσκολες περιπτώσεις που συναντούν.

Εκ βαθέων ή Η αιρετική ζωή μου ως υποψήφια πανελλαδικών.

 

Της Άννας Καραλέκα

 

Δεκαεφτά μέρες απέμειναν.

Από την Τρίτη Λυκείου θα θυμάμαι μοναχά το ταξίδι, το διάβασμα σε ώρες ησυχίας, το άγχος εν ώρα αγωνίας, τις βόλτες, τους περιπάτους με επίκεντρο τα δέντρα, τα λουλούδια, τα θέατρα, τις παραστάσεις που είδα, μα κυρίως αυτές που δεν είδα.

Να ποια είναι τα πιο όμορφα λουλούδια της ζωής και του σχολείου!

A Romance, Santiago Rusinol, 1894

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Όμορφα λουλούδια της ζωής και του σχολείου, ανησυχίες και προβληματισμούς, απόψεις και ιδέες θέλουμε να καταθέσουμε. Κάθε εκπαιδευτικός έχει έναν ουμανιστικό κόσμο αξιών, έναν πλούτο ιδεών, έχει θησαυρούς γνώσης. Είναι στοιχεία που πρέπει να εξορυχτούν, να αποκαλυφθούν, να υπηρετηθούν, να γίνουν κοινό κτήμα, να πολλαπλασιαστούν, να γίνουν δύναμη υλική, έκφραση κοινωνική.

Το Σχολείο μήτρα πολιτισμού

 

Του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ,

Γενικού Διευθυντή Εκπαιδευτηρίων Γείτονα

 

Είναι γεγονός ότι ο παραδοσιακός ρόλος του Σχολείου ήταν να εγχαράσσει στο παιδί γνώσεις.  Γνώσεις που θα μπορούσαν και να μη χρησιμοποιηθούν ποτέ στη ζωή του ή που θα επαρκούσαν για κάποιες δεκαετίες.  Αργότερα άλλαξε προσανατολισμό και ανέλαβε την ευθύνη να  μάθει το παιδί,  πώς να μαθαίνει. Ο ρόλος αυτός απελευθέρωσε αρκετές από τις δημιουργικές δυνάμεις των εκπαιδευτικών και εφοδίασε τους πανεπιστημιακούς χώρους με φοιτητές περισσότερο έτοιμους και ικανότερους να μυηθούν στις επιστήμες.

Παιδαγωγικά παιχνίδια με την Α΄ Λυκείου

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Την αναπολώ. Τη νοσταλγώ. Και τώρα που είναι οριστική η απώλειά της, ο πόθος μου γι’ αυτή είναι θεριεμένος μα και παράξενος. Ναι η διδασκαλία είναι μια μαγεία, ένα θαύμα που αν και καθημερινή λειτουργία, κάθε φορά είναι και μια διαφορική τελετουργία. Και έτσι, όταν συναντώ νέους εκπαιδευτικούς, το πρώτο πράγμα που έρχεται μόνο του στη σκέψη μου είναι «έχει την ομορφιά μπροστά στη ζωή του».