Του θέρους τιμωρία φθινόπωρο

της Ελένης Μερκενίδου

 

Φιλέρημος δακρυρροώ
κι αν ραπιστώ με κόλαφο τιμής,
καταιγισμό του πάθους σου,
νεαρόν ερώτων άθυρμα γάργαρο
του κορμιού σου, κι αν ραντιστώ τον σίελο
–στον άνυδρο βροχή ουρανών–

 

Advertisements

Μπαλάντα για τους ποιητές που πέθαναν νέοι

 

Μιχάλης Κατσαρός

1958

 

Οι ποιητές κλειστήκανε στο σπήλαιό τους
δε βγαίνουν
φοβούνται
δεν παραδίδουν τίποτα –

 

Τα ποιήματα του Αιγαίου

Σίφνος

Μαστροπαύλος Νίκος Γ.

ΤΟ ΒΗΜΑ, 28.8.2017

Ελύτης και Βρεττάκος, Γκάτσος και Σεφέρης, Πατρίκιος, Σαπφώ και Δημουλά υμνούν με δέος την πεφωτισμένη αύρα του ελληνικού πελάγους

Δύο ποιήματα του Ντύλαν Τόμας

 

Δύο ποιήματα του Ντύλαν Τόμας

Μετάφραση: Σταυρούλα Ηλία // *

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

 

Kiki Dimoula//Κική Δημουλά

 

February 20, 2016vequinox

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

Στον ουρανό ακροβατεί μεγάλη σκοτεινιά.
Κι έτσι καθώς με πήρε το παράθυρο αγκαλιά
με το ένα χέρι
στο δωμάτιο μέσα σέρνω
του δρόμου την απίστευτη ερημιά
με το άλλο παίρνω
μια χούφτα συννεφιά
και στην ψυχή μου σπέρνω.

MELANCHOLY

A great darkness skates on thin ice upon the sky.
Thus as the window hugged me
with one hand
I pull inside the room
the unbelievable loneliness of the street
with the other hand
I grab a handful of darkness
and throw it onto my soul

~ΕΡΕΒΟΣ-EREBUS, by KIKI DIMOULA, ΙΚΑΡΟΣ, 1956, // translated by Manolis Aligizakis

https://vequinox.wordpress.com/2016/02/20/kiki-dimoula%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC-5/

Nostos and Algos (Nostalgia)

 

ΖΕΥΓΑΡΙ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Στενόμακρο τραπεζάκι που

με δυσκολία στέκεται ακίνητο

τραπεζομάντηλο σαν

να το πέταξαν στο βάθος ποταμού

Σαντορίνη

 

 

Σκύψε αν μπορείς στη θάλασσα τη σκοτεινή ξεχνώντας
τον ήχο μιας φλογέρας πάνω σε πόδια γυμνά
που πάτησαν τον ύπνο σου στην άλλη ζωή τη βυθισμένη.