Να σ’ αγναντεύω θάλασσα

 

 

Κώστας Βάρναλης

 

Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,
να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλά
στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.

Αφιέρωση

Ρίλκε

Δεν χάθηκε, όχι, μεταμορφώθηκε εκείνο που υπήρξε.
(Ω τι ανείπωτη ευτυχία η επιστροφή του.)
Τότε ήταν γιορτή και κατάνυξη και κίνδυνος,
ύστερα έπεσε αργά όπως το βράδυ,
τώρα είναι πρόσωπο και χέρι και κόμη:
Ω τι ανείπωτη ευτυχία η επιστροφή του.

Δάσος

Ματ Χέιγκ

 

Θέλω να
κόψεις ταχύτητα
όλα θέλω
να κόψουν ταχύτητα-
Θέλω να φτιάξω ένα δάσος
από μια στιγμή
και να ζήσω σ’ αυτό το δάσος
για πάντα
προτού φύγεις

 

(από το βιβλίο: Πώς να σταματήσεις τον χρόνο)

Παρτίδα σκάκι

Χλόη Κουτσουμπέλη

 

Καθίσαμε απέναντι.
Τα δικά μου πιόνια ήταν σύννεφα.
Τα δικά του σίδερο και αίμα.
Αυτός είχε τα μαύρα.

 

Ουρανοξύστες

Ματ Χέιγκ

 

Μου
αρέσει
ο τρόπος
που όταν
γέρνεις τα ποιήματα
στο πλάι
μοιάζουν με
μικροσκοπικές
πόλεις
από 
μακριά.
Ουρανοξύστες
φτιαγμένοι από
λέξεις. 

 

(από το βιβλίο: Πώς να σταματήσεις τον χρόνο)

Σβήσε τα μάτια μου…

Ράινερ Μαρία Ρίλκε

 

Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,
τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.

 

Κάτι δεν πάει καλά

Μαρία Καρδάτου

Πρέπει ν’ ανοίξεις ένα παράθυρο
κάπως να ανασάνεις κι εσύ
που μία ζωή τρωγλοδύτης
τη ζωή σου τη μαύρισες
με πράξεις που δεν έκανες
αλλά μόνο με σκέψεις

Ράινερ Μαρία Ρίλκε: «Για να γεννηθεί ένας στίχος…»

«Σκέφτομαι ότι μετά από αυτή την εργασία δεν θα υπάρξει τίποτε άλλο, γιατί δεν τολμώ να υποσχεθώ στον εαυτό μου την ίδια πληρότητα που κέρδισα σιγά σιγά μαζί της», γράφει ο Ρίλκε στον εκδότη του, στις 2 Ιανουαρίου 1909, για τις «Σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε» (Photo by Fine Art Images/Heritage Images/Getty Images).

 

https://www.andro.gr/empneusi/rilke/

 

«Οι στίχοι δεν γεννιούνται από τα αισθήματα, αλλά από τις εμπειρίες», επισημαίνει ο Ρίλκε –μέσω του Δανού ευπατρίδη ήρωά του– στο βιβλίο του «Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε». Διαβάστε τι είδους νοήματα και γλυκύτητα πρέπει να συλλέγει κανείς, αν θέλει κάποτε να γράψει «δέκα σειρές της προκοπής».

 

Ο ΚΥΚΝΟΣ

 

του Ρίλκε

Ο μόχθος τούτος, που απ’ του ακόμα ακάμωτου τη γεύση
μπορεί να διέρχεται, μα σάμπως να φορά αλυσίδες,
τελείως με την άκτιστη του κύκνου μοιάζει πλεύση.

Ζεϊμπέκικο βαρύ…

Ζεϊμπέκικο βαρύ
για μάγκα από παλιά κοπή,
ένα ζεϊμπέκικο παλιό
από κάποιον λατρευτό.

Ύμνος στην μητέρα…

 

Στο μπαλκόνι μια φορά
μια μάνα στέκεται καμαρωτά
δίπλα της, τα δυο της παιδιά.

Με βρήκε το ξημέρωμα

Πες μου τι κάνουν τα πουλιά
σαν τους γκρεμίσουν τη φωλιά
που πάνε και κοιμούνται.