Αρχείο
Σπίτι
Μιχάλης Κατσαρός
Σπίτι μὲ τὰ κεραμίδια σου
σπίτι σπίτι ἀληθινὸ
περιστέρια τὰ στολίδια σου
σπίτι μὲ τὸν οὐρανό.
Ό,τι αγαπήσαμε
Μενέλαος Λουντέμης
Τον αγαπήσαμε, πολύ τον αγαπήσαμε
αυτόν τον απαίσιο – αυτόν τον θεσπέσιο –
κόσμο μας.
Τον αγαπήσαμε κι ας τον βλέπαμε
πίσω απ’ τα σίδερα.
Λυπημένα δειλινά
Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Στῆς γειτονιᾶς τῆς φτωχικῆς
γυρίζει ὁ νοῦς μου τὰ στενά,
τὰ λυπημένα δειλινὰ
στοχάζομαι τῆς Κυριακῆς.
Μὴ φύγεις
Μιχάλης Κατσαρός
Μὴν κλαῖς π᾿ ἀκόμα
δὲ μᾶς ἔφυγες ἀπ᾿ τὸν ἀέρα
τὸ δρόμο σου ῾τοιμάζουνε
ἀπὸ πέρα.
ΤΟ ΞΕΚΡΕΜΑΣΑ ΚΙ ΑΠΟΨΕ
Μπάμπης Βασιλειάδης ή «Τσάντας»
Το ξεκρέμασα κι απόψε
Το παλιό μου μπουζουκάκι
για να σπάσουμε μεράκι
με μια αγάπη μου παλιά
για να σπάσουμε μεράκι
με μια αγάπη μου παλιά.
Της αγάπης
Κώστας Ουράνης
Νά ‘ξερες πώς λαχτάριζα τον ερχομό σου, Αγάπη
που ίσαμε τα σήμερα δε σ’ έχω νιώσει ακόμα,
μα που ένστικτα το είναι μου σ’ αναζητούσαν, όπως
τη γόνιμη άξαφνη βροχή το στεγνωμένο χώμα!
Θα σας περιμένω
Μιχάλης Κατσαρός
Θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα αδιάφορος-
δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.
Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου
ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες.
Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος
χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.
Πίσω απὸ το χάρτινο κήπο σας
πίσω απὸ το χάρτινο πρόσωπό σας
εγὼ θα ξαφνιάζω τα πλήθη
ο άνεμος δικός μου
μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες
μάταιοι λόγοι.
Μην αμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Το μέλλον μας θα έχει πολὺ ξηρασία.
O γυρισμός του ξενιτεμένου
Του Γιώργου Σεφέρη
― Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ήρθες
με εικόνες που έχεις αναθρέψει
κάτω από ξένους ουρανούς
μακριά απ’ τον τόπο το δικό σου.
Δίχως ἐσέ
Νικηφόρος Βρεττάκος
Δίχως ἐσὲ δὲν θἄβρισκαν
νερὸ τὰ περιστέρια
δίχως ἐσὲ δὲ θἄναβε
τὸ φῶς ὁ Θεὸς στὶς βρύσες του
Μηλιὰ σπέρνει στὸν ἄνεμο
τ᾿ ἄνθη της, στὴν ποδιά σου
φέρνεις νερὸ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό,
φῶτα σταχυῶν κι ἀπάνω σου
φεγγάρι ἀπὸ σπουργῖτες.
Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας
Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα
1978
Ξαναμπαίνω στ’ όνειρο
σαν σ’ εγκαταλειμμένο σπίτι.
Καπνοί στο βουνό·
σκέφτομαι: «θα καίνε τα σκουπίδια»
μα πάλι υπάρχει μια υποψία
μάγισσας με κύκλους.
Χορτάρι στον τοίχο
—Πιεν Τσι-Λιν—
Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς
Ακτίνες από το τελευταίο φως του ήλιου στις πέντε,
λίγο από το φως της λάμπας κατά τις έξι.
Και να σκεφτείς πως υπάρχουν άνθρωποι που περνούν τη ζωή τους
λίγο κάνοντας όνειρα και λίγο κοιτώντας τον τοίχο,
ενώ πάνω στον τοίχο το χορτάρι μεγαλώνει κι έπειτα κιτρινίζει.
* Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά για το dim/art
Γρηγόρης Σακαλής: Ένα βιβλίο
Κομμένα δάχτυλα
των ποδιών
τα παπούτσια
γεμάτα αίμα
το έγκλημα περίπλοκο
αυτά και άλλα
μας δείχνουν στην TV
Πρόσφατα σχόλια