Μια άποψη της φοιτητικής ζωής στο μεταίχμιο της Μεταπολίτευσης

 

Νομική 1973

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Το μεταίχμιο της μεταπολίτευσης, που περιελάμβανε μέρος της δικτατορικής περιόδου με τα δύο ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, της εξέγερσης της Νομικής (Φεβρουάριος 1973) και του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973) και την πρώιμη μεταπολίτευση, μας έδωσε μοναδικές στιγμές καλλιέργειας συλλογικής συνείδησης, ανάπτυξης της πολιτικής σκέψης, συντροφικότητας, αγωνιστικής κουλτούρας, νοοτροπίας του «εμείς» αντί του «εγώ», άνθησης προοδευτικών ιδεολογιών.

Η Μεταπολίτευση δεν είναι ούτε κόλαση ούτε παράδεισος!

Vincent can Gogh. Path Through a Field with Willows

Του Νίκου Τσούλια

 

      Παρακολουθούσα κάπως συστηματικά την τεχνική του λόγου που είχαν ιδιαίτερα κατά την προεκλογική περίοδο οι υποψήφιοι βουλευτές και τα ποικιλώνυμα κομματικά στελέχη. Επρόκειτο για μια τεχνική «μαυρίσματος των Μνημονίων» – θεωρώντας πώς έτσι έπαιρναν μια λαϊκή νομιμοποίηση και μάλλον εδώ που τα λέμε έπιανε αυτή η πρακτική – και φορτώματος της όλης σημερινής κρίσης σε ό,τι προηγήθηκε χρονικά. Έτσι έφταναν να κατηγορούν τη δεκαετία του 1980 για ό,τι συνέβη το 2010!

Η ακτινοβολία των κοινωνικών κινημάτων

Sailing ships, Volanakis

Του Νίκου Τσούλια

      Ιστορική και ιδιαίτερα σημαντική στις πολιτικές εξελίξεις κάθε χώρας και σε κάθε περίοδο είναι η δυναμική των κοινωνικών κινημάτων. Η δράση τους άλλοτε μπορεί να είναι συγκυριακή και να οδηγεί σε εκρήξεις, όπως συνέβη στο Μάη του 1968 και άλλοτε είναι συνεχής χωρίς κορυφώσεις.

Η «καλή» σταδιοδρομία είναι αποτέλεσμα διαδοχικών «καλών» αποφάσεων

 

Της Εύης Ροδά,

εκπαιδευτικού, πτυχιούχου Νομικής ΑΠΘ,

 

MSc στην Εκπαιδευτική Διοίκηση και Ηγεσία από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και τελειόφοιτης του Προγράμματος Εξειδίκευσης στη Συμβουλευτική και τον Προσανατολισμό από την ΑΣΠΑΙΤΕ.

Η ζωή μας είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα αποφάσεων, άλλοτε συνειδητών και άλλοτε μη συνειδητών, σημαντικών και μη σημαντικών, ατομικών, οικογενειακών ή συλλογικών. Κάποιες αποφάσεις αφορούν τον εαυτό μας, ενώ κάποιες αφορούν τους άλλους.

Όταν η Γκρέτα αναδεικνύει ένα μείζον παγκόσμιο πρόβλημα!

Του Νίκου Τσούλια

     Όταν μια μικρή μαθήτρια αναλαμβάνει πρωτοβουλία με διεθνή αντίκτυπο και η θέληση γίνεται αποφασιστικότητα και αγώνας, όταν η προσωπική δράση μετασχηματίζεται σε κοινωνικό, παγκόσμιο κίνημα και οι νέες τεχνολογίες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται στην προαγωγή μιας σημαντικής οικολογικής κίνησης, τότε υπάρχει ελπίδα για κοινωνική πρόοδο, για ένα φωτεινό μέλλον.

Η Παιδεία αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό εργαλείο

Castellamare di Stabia, Tivadar Kosztka Csontvary, 1902

 

 

Του εκπαιδευτικού Φάνη Βουγά

Η κοινωνία αποτελεί από αρχαιοτάτων χρόνων την ανάγκη συνύπαρξης ανθρώπων με διαφορετικά στοιχεία (κοινωνικές καταβολές, συμπεριφορά, γνωστικό υπόβαθρο, παραδόσεις, ήθη και έθιμα) σε ένα συγκεκριμένο χωρικό πλαίσιο. Η συνύπαρξη όλων αυτών των ετερόκλητων στοιχείων έπρεπε να οριοθετηθεί με αμοιβαία αποδεκτούς κανόνες συμπεριφοράς. Την θέσπιση των κανόνων αυτών αναλάμβανε συνήθως μια άρχουσα νομοθετική και εκτελεστική εξουσία.

Εκεί που σκάει το κύμα…

Του Νίκου Τσούλια

      Έχουν και οι παραλίες την κοινωνιολογία της τόσο για τη μελέτη των διαφοροποιήσεών τους ανάλογα με το που βρίσκονται αυτές – άλλες στη κοσμοπολίτισσα Μύκονο και άλλες στην φτωχική Ιθάκη – όσο και για την έρευνά τους στο εσωτερικό κάθε παραλίας, αφού γίνεται μια σύμμειξη κοινωνικών στρωμάτων, που δύσκολα βρίσκουμε σε τέτοια έκταση σ’ άλλα σημεία λαϊκής συνάθροισης.