Δεν είναι μόνο η αυταρχική αξιολόγηση – είναι συνολικά αντιεκπαιδευτική η πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ.

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών

Πλαίσιο εισήγησης

Η Υπουργός Παιδείας με τις πρόσφατες τροπολογίες της για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών επιχειρεί να κλείσει τον αντιεκπαιδευτικό της κύκλο με ένα ζήτημα που το θεωρεί και ως προσωπική της επιτυχία. «μετά από 41 χρόνια, ξεκινάει με οριζόντιο τρόπο και η ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών».

Αποκαλύπτει τις πραγματικές της προθέσεις να γυρίσει το ρολόι της Παιδείας 41 χρόνια πίσω, στην εποχή του επιθεωρητισμού, του αυστηρού ελέγχου, του φόβου.

Η δήλωσή της «Η θετική αξιολόγηση επιβραβεύει τον εκπαιδευτικό με μόρια για να γίνει στέλεχος» αποκαλύπτει την πραγματική της θεώρηση για την εκπαίδευση:

Κίνητρα στον εκπαιδευτικό όχι για να μείνει στην τάξη, αλλά για να φύγει από αυτήν.

Ν.Δ. «Η αγορά είναι το μοναδικό υποκείμενο της ιστορίας»!

Σε όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας η Ν.Δ είχε ως βασική της επιλογή την απόλυτα νεοφιλελεύθερη εκδοχή της ιστορίας: «Η αγορά αποφασίζει, η πολιτική εκτελεί και η κοινωνία απλά βιώνει τις αγοραίες επιλογές».

Η ακρίβεια, ο πληθωρισμός και η περιοριστική οικονομική πολιτική έχουν οδηγήσει στη φτωχοποίηση σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Οι ανισότητες διευρύνονται και οξύνονται. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 33,4% των μαθητών και των οικογενειών τους ζουν σε συνθήκες φτώχειας και αποκλεισμού ή βρίσκονται στα πρόθυρα αυτών.

Το πολιτικό κλίμα γίνεται όλο και πιο τοξικό. Έχουμε μια Ν.Δ. που παραπέμπει στη δεξιά των μετεμφυλιακών χρόνων. Σε μια δημοκρατία καχεκτική όπου οι αποκλεισμοί εντείνονται και η καταστολή βαθαίνει.

Η υπουργός Παιδείας συνδεδεμένη με την πιο ακραία αντιμεταρρύθμιση!

Η υπουργός Παιδείας της Ν.Δ. αποδομεί ακόμα και με θεσμικό τρόπο τη δημόσια παιδεία. Αναγόρευσε τα κολέγια ισοδύναμα με τα πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία. Ανέδειξε τα ιδιωτικά σχολεία ως ναυαρχίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος ενισχύοντάς τα με κάθε τρόπο.

Εγκατέλειψε τα δημόσια σχολεία στη διάρκεια της πανδημίας. Κανένα μέτρο κάλυψης του απόλυτα σοβαρού μαθησιακού, ψυχοπαιδαγωγικού και κοινωνικοποιητικού κενού μαθητών και μαθητριών. Συμπεριφέρθηκε σαν «να μη συνέβη τίποτα» ή «ο γέγονε, γέγονε»!

Δεν είχε καμιά ουσιαστική συνεισφορά στο περιεχόμενο και στους τόσο σημαντικούς στόχους της δημόσιας εκπαίδευσης στις σημερινές πολλαπλά προκλητικές εποχές.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας «δεν κατάφερε να δει» την πραγματική εικόνα του εκπαιδευτικού, γιατί δεν ήθελε, γιατί αλλοίωνε το επικοινωνιακό παιχνίδι της. Δεν μπόρεσε να δει τον αδιόριστο αναπληρωτή που ζει χρόνια και χρόνια με το όνειρο της μονιμότητας και του διορισμού, τον νεοδιόριστο εκπαιδευτικό των 740 ευρώ που ζει μακριά από την οικογένειά τους σε συνθήκες απόλυτης οικονομικής ανέχειας, τον εκπαιδευτικό που πηγαίνει ακόμα και σε τρία και σε τέσσερα σχολεία στην επαρχία με την ψυχή στο στόμα, τον εκπαιδευτικό που δεν τολμά να βγει στη «σύνταξη του επιδόματος», τον εκπαιδευτικό που ήταν αβοήθητος στα χρόνια της πανδημίας και που δεν στηρίχτηκε ποτέ στο δύσκολο έργο του.

Συμπεριφέρθηκε και συμπεριφέρεται από την αρχή μέχρι το τέλος της θητείας της με τον πιο απαξιωτικό τρόπο απέναντι στους εκπαιδευτικούς, στον συνδικαλισμό, στο εκπαιδευτικό κίνημα. Έκανε την εχθρότητα βασικό στοιχείο της λειτουργίας της απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα. Σύντομα θα γραφεί η μαύρη σελίδα της εκπαιδευτικής πολιτικής – η πιο μαύρη για όλη την μεταπολιτευτική περίοδο.

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. με το βλέμμα στο αυταρχικό παρελθόν της ιστορίας της εκπαίδευσης, έχει κατορθώσει να απαξιώσει ηθικά, μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς, να αποδομήσει τις παιδαγωγικές λειτουργίες του σχολείου ενισχύοντας τη γραφειοκρατία και το διοικητισμό, να αφήσει εκτεθειμένους μαθητές και εκπαιδευτικούς στα φαινόμενα της αυξανόμενης βίας και της σχολικής παραβατικότητας, να απογυμνώσει τους Συλλόγους Διδασκόντων από ουσιαστικές αρμοδιότητες, να περιστείλει δημοκρατικές και συμμετοχικές λειτουργίες, να εκχωρήσει κομμάτι της δημόσιας εκπαίδευσης στους ιδιώτες.

Αγωνιζόμαστε σταθερά για δημοκρατικό σχολείο,

για εκπαιδευτικό – παιδαγωγό!

Η παράταξή μας, η Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών, είναι σταθερά και αταλάντευτα – ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές εναλλαγές – υπέρ μιας συμμετοχικής – δημοκρατικής και ανατροφοδοτικής αυτοαξιολόγησης- με όχημα τον σύλλογο διδασκόντων- σύμφωνης με τις αποφάσεις του κλάδου στο 20^ο Συνέδριο.

Μιας διαδικασίας που μπορεί –μακριά από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του Υπουργείου- να φέρει στο προσκήνιο τις δημιουργικές δυνάμεις του κλάδου και να συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση του σχολείου.

Αντιτασσόμαστε με τον πιο απόλυτο τρόπο στη σημερινή απόπειρα της Υπουργού Παιδείας για μια αξιολόγηση μονομερή των εκπαιδευτικών, με περιεχόμενο αυταρχισμού και σκληρού ελέγχου, διατηρώντας πάντα τη βασική μας θέση. Αντιτασσόμαστε στην με κομματικό τρόπο τοποθέτηση των Διευθυντών Διευθύνσεων, των Σχολικών Συμβούλων και των Συμβουλίων Επιλογής. Η προχειρότητά της προκειμένου να εφαρμόσει ένα απαξιωτικό για τον παιδαγωγό σύστημα αξιολόγησης την οδήγησε σε επιλογές κουρελού, σε επιλογές αυταρχισμού.

Εμφανίζεται να αγνοεί την πραγματικότητα αλλά και την ιστορία της εκπαίδευσης και του κινήματός μας. Όταν μία / ένας Υπουργός και μία κυβέρνηση αποδομεί τη δημόσια εκπαίδευση και όταν αντιπαρατίθεται μετωπικά, απαξιωτικά και συνολικά απέναντι στους εκπαιδευτικούς, το αντιμεταρρυθμιστικό έργο τους δεν έχει καμιά προοπτική – αφήνει μόνο καινούργια προβλήματα και «τραύματα» στην πορεία της παιδείας γενικότερα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Το αντιεκπαιδευτικό έργο της κυβέρνησης και της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας έχει καταδειχτεί με τον πιο απόλυτο τρόπο σε όλες και σε όλους μας.

Σήμερα βρισκόμαστε και πάλι σε ιστορικό σημείο. Αγωνιζόμαστε συνολικά και συλλογικά απέναντι στην εκπαιδευτική πολιτική της Ν.Δ. Είμαστε ιδεολογικά αντίθετοι στο ταξικό σχολείο του νεοφιλελευθερισμού και του αναχρονισμού.

Για εμάς η δημόσια και δωρεάν παιδεία αποτελεί το πιο σταθερό και το πιο συμβολικό πολιτικό μας αίτημα και πρόταγμα. Είναι το όραμά μας για μια δημοκρατική και προοδευτική κοινωνία, για μια πολιτεία δικαιοσύνης και ελευθερίας!

«Το σχολείο είναι η ζωή μας». Αγωνιζόμαστε με πάθος για το δημοκρατικό σχολείο, για το Σχολείο του Πολιτισμού, της Τέχνης, της Παιδείας, για το σχολείο της ανθρωπιστικής αγωγής και της χειραφέτησης.

Με κάθε τρόπο και όσα μέσα διαθέτουμε θα αγωνιστούμε ενάντια στην προσπάθεια επιβολής, αυταρχισμού.

Ενάντια και στην ατομική αξιολόγηση που επιχειρεί να δείξει ως υπεύθυνους για τη σημερινή εικόνα της έκπτωσης του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου τους εκπαιδευτικούς.

Που επιδιώκει να μετακυλήσει τις ευθύνες της Κυβέρνησης και του Υπουργείου στις πλάτες των εκπαιδευτικών και να στρέψει την κοινωνία εναντίον τους.