Η αντιδημοκρατικότητα του κ. Μητσοτάκη και το χάος…

Ξυλοκόπος, Καζιμίρ Μάλεβιτς, 1912

Του Νίκου Τσούλια

     Πράγματι απορείς. Πώς μπορεί να είναι τόσο αστεία τα δήθεν σοβαρά διλήμματα και προτάγματα που μπορούν να τεθούν στην πολιτική. Πόσο μπορείς να αποδεχτείς είτε το λαϊκισμό είτε την αλαζονεία του πολιτικού λόγου για να ανατρέπεται ο ορθολογισμός, η κριτική σκέψη, η απλή λογική; Πόσο φτηνή μπορεί να είναι μια κομματική προπαγάνδα, για να συμφωνήσεις έστω ως υπόθεση εργασίας στις όποιες ανοησίες και γελοιότητές της;