Οι εκσυγχρονιστικές αλλαγές στο σχολείο είναι πηγές ομορφιάς

Του Νίκου Τσούλια

     Οι εκπαιδευτικοί δύσκολα αλλάζουν ή τροποποιούν τη διδασκαλία τους. Μπορεί να παίρνουν πρωτοβουλίες και να εφαρμόζουν καινοτομίες στις πολλαπλές λειτουργίες του σχολείου αλλά μέσα στην αίθουσα τα βήματα ανανέωσης είναι διστακτικά. Υπάρχει λόγος. Κάθε εκπαιδευτικός με το πέρασμα του χρόνου και αξιοποιώντας δημιουργικά την εμπειρία του διαμορφώνει μια σταθερή γραμμή πλεύσης που ξέρει ότι είναι δοκιμασμένη και ότι έχει μια άλφα αποτελεσματικότητα. Οι όποιες τροποποιήσεις πάνω στο κυρίαρχο μοτίβο του δεν αμφισβητούν το γενικότερο τρόπο διδασκαλίας του.

Ένα σχολικό βιβλίο και να «καίει»!

Ο Γιώργος Μαυρογιώργος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, για το «πολλαπλό βιβλίο», την αποστήθιση και τη λύση του Μπρέχτ

Το ακούσαμε κι αυτό από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, όπως και τόσα άλλα! Με νόμο υποστήριζαν ότι θα καταργήσουν το ακαδημαϊκό άσυλο κι εννοούσαν ότι θα εκπαιδεύσουν και θα διορίσουν πανεπιστημιακούς φρουρούς. Ξανασκέφτονται την επινόηση που είχαν. Τα πρόσφατα μαντάτα από το ΑΠΘ και όσα έχουν προηγηθεί, δείχνουν την πολιτική τους μυωπία όταν με υπερβάλλοντα ζήλο κραδαίνουν το σύνθημα «Νόμος και Τάξη».