ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑ ΑΕΙ

Του Νίκου Τσούλια

     Η πολιτική επιλογή της Ν.Δ. για αποκλεισμό μεγάλου μέρους των υποψηφίων μαθητών από την πρόσβασή τους στα Πανεπιστήμια με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής στη μέση της χρονιάς ανατρέπει τους σχεδιασμούς χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους – σχεδιασμούς ζωής, δύο χρόνων σκληρής προετοιμασίας και οικονομικής αφαίμαξης και μάλιστα σε περίοδο συνεχιζόμενης κρίσης.

     Ο αυταρχισμός είναι πρωτοφανής. Πότε άλλοτε άλλαξε το σύστημα πρόσβασης για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου και μάλιστα με τέτοιας μορφής αποκλεισμό; Μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί μείζον εκπαιδευτικό, κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα. Ας αναλογιστούμε. Ποια θα είναι η εικόνα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τον Σεπτέμβριο;

     Ο μεγάλος περιορισμός των επιλογών των υποψηφίων δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα. Έτσι, στο συνδυασμό που κάνουν ανάμεσα στο πτυχίο που θέλουν να πάρουν αφενός και στην πόλη που μπορούν να σπουδάσουν αφετέρου – μάλλον αναγκαστικά με τις σημερινές ανυπέρβλητες δυσκολίες της οικογένειάς των – οι επιλογές τους μειώνονται δραματικά. Τελικά, θα αναγκάζονται να κάνουν περισσότερες επιλογές στον τόπο που μένουν. Γιατί έχουμε ένα δεδομένο – του οικονομικού περιορισμού – που γίνεται όλο και πιο ισχυρό.

     Αν πράγματι επιδίωξη του ΥΠΑΙΘ ήταν η διασφάλιση ενός ελάχιστου μαθησιακού κατωφλίου για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, τότε δεν θα διαμόρφωνε άλλο εκπαιδευτικό δρόμο πιο εύκολο από εκείνον των Πανελλαδικών εξετάσεων και δεν θα άνοιγε την εμπορευματοποιημένη επιλογή των κολεγίων με την εξίσωσή τους με τα πανεπιστήμια. Έτσι έχουμε το εξής εκπαιδευτικό παράδοξο. Ένας υποψήφιος με το σύστημα των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, για παράδειγμα με μέσο όρο 7, δεν θα μπορεί να εισέρχεται στο πανεπιστήμιο με τις Πανελλαδικές αλλά θα μπορεί να εισάγεται σ’ αυτό με την επιλογή των ΙΕΚ ή με τις σπουδές στα κολέγια και θα έχει το ίδιο “εκπαιδευτικό / επαγγελματικό προσόν” με τους πτυχιούχους των ανταγωνιστικών πανελλαδικών εξετάσεων!

     Με τον ίδιο Νόμο η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ ανοίγει δρόμο εύκολης εισαγωγής μέσω του πεδίου της Κατάρτισης, έξω από το ανταγωνιστικό σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Εδώ η αριστεία και όχι μόνο εγκαταλείπεται για να υπηρετηθούν τα κομματικά συμφέροντα της δεξιάς παράταξης αλλά και έρχεται η υποβάθμιση των πανεπιστημιακών πτυχίων με την εξίσωσή τους με τα διπλώματα των ανεξέλεγκτων από κάθε άποψη κολεγίων.

     Το άνοιγμα της μεταγυμνασιακής κατάρτισης αποτρέπει την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των μαθητών και της λυκειακής βαθμίδας. Μια μεγάλη κατάκτηση της ελληνικής κοινωνίας από τη δεκαετία του 1980 ανατρέπεται, για να υπηρετηθούν τα ιδιωτικά συμφέροντα των ΙΕΚ. Το δημόσιο αγαθό της παιδείας γίνεται εμπορεύσιμο προϊόν για τους ιδιοκτήτες των κολεγίων.

     Σε εποχές των κοινωνιών της γνώσης και της μάθησης, αντί να έχουμε έναν εθνικό σχεδιασμό για μια προοδευτική μεταρρύθμιση στο περιεχόμενο και στην ποιότητα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, προκρίνεται η με θεσμικό τρόπο αποδόμησή της.

     Η συντηρητική παράταξη ποτέ δεν ήθελε την μόρφωση των νέων ως εθνική και κοινωνική επιταγή, ως μέλημα της πολιτείας. Το παρελθόν της στην εκπαίδευση είναι γεμάτο αντιμεταρρυθμίσεις.

     Προτείνουμε σταθερά και συγκροτημένα τη διαμόρφωση ενός ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ για την οριστική λύση του προβλήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ, που ταλανίζει εδώ και μισό αιώνα την εκπαίδευση, τους νέους, την κοινωνία. Έχουμε διαμορφώσει σχετική επεξεργασία αυτής της πρότασης και θεωρούμε ότι είναι υπερώριμες οι γενικότερες εκπαιδευτικές εξελίξεις για να υιοθετήσουμε έναν θεσμό, που στις υπόλοιπες χώρες έχει ήδη γράψει την ιστορία του.

     Παράλληλα, προτείνουμε τη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου συστήματος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, έτσι ώστε το ΕΠΑ.Λ. να γίνει ουσιαστικός πυλώνας για μια ουσιαστική επαγγελματική εξέλιξη των μαθητών και για την συνέχιση των σπουδών τους.

Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής