Όχι, δεν είναι εικόνες που σβήνουν…

Του Νίκου Τσούλια

      Όλες οι εικόνες έχουν την ίδια τύχη… Έρχονται και παρέρχονται, όπως καθετί στον κόσμο μας και στη ζωή μας. Αλλά δεν αρκεί αυτή η διαπίστωση. Δεν αναφερόμαστε για τις τόσες και τόσες εικόνες – που ανά στιγμή συμβαίνουν είτε τις αντιλαμβανόμαστε είτε όχι – αλλά για εκείνες που σε αφορούν με κάποιο ενεργό ή και απροσδιόριστο τρόπο ή σε έχουν σημαδέψει και σε απασχολούν διαρκώς ή απλώς σου έχουν κάνει εντύπωση.

Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας

Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα

1978

Ξαναμπαίνω στ’ όνειρο
σαν σ’ εγκαταλειμμένο σπίτι.
Καπνοί στο βουνό·
σκέφτομαι: «θα καίνε τα σκουπίδια»
μα πάλι υπάρχει μια υποψία
μάγισσας με κύκλους.