Φαντάσματα με τις σκιές και την ομίχλη

Του Νίκου Τσούλια

     Όταν μικρός μαθητής περνούσα περνούσα τα βράδια από τη βαριά σκιά της μεγάλης βελανιδιάς στο χαλικόδρομο πηγαίνοντας από τη μικρή μας χαμοκέλα στο χωριό κάπου ένα χιλιόμετρο απόσταση για να ψωνίσω, έτρεχα γρήγορα για να βγω στο φως του φεγγαριού. Παράξενες μορφές ξεπηδούσαν και δεν καταλάβαινα από που.

Ψηφίδες στην ιστορία μας

1834

Η Αθήνα γίνεται πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους

Η άλλοτε ένδοξη πόλη- κράτος των κλασικών χρόνων, στις αρχές του 19ου αιώνα δεν ήταν παρά μια μικρή και φτωχή κωμόπολη. Εκείνα τα χρόνια περιελάμβανε μόνο τις περιοχές του Ψυρρή και της Πλάκας μέχρι του Μακρυγιάννη. Προφανώς δεν υπήρχε καμία δημόσια υποδομή ή υπηρεσία: ύδρευση, φωτισμός ή συγκοινωνίες.