Καταναλώνονται τα γεγονότα;

White Frost, 1875 – Claude Monet

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Ως προς τι το προαναφερόμενο ερώτημα; Είναι υλικά αγαθά τα γεγονότα για να μπορούν να καταναλωθούν; Κι όμως μπορούν! Εννοώ να τα τρώει το μαύρο σκοτάδι της λήθης και να μην τα λαμβάνουμε υπόψη μας, αν και έχει νόημα και αξία να τα διατηρούμε στη σκέψη μας και να τα λαμβάνουμε ουσιαστικά υπόψη μας.

ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ: ΑΣΘΈΝΕΙΑ Ή ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ

 

Του Ηλία Γιαννακόπουλου

 

«Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα» (Νίτσε)

 

Πολλοί άνθρωποι μέμφονται καθημερινά την οικονομική κρίση, την απρόσωπη κοινωνία, την ανάλγητη εξουσία, την έκπτωση των ηθικών αξιών, την απουσία νοήματος ζωής, την αδυναμία της θρησκείας να δώσει πειστικές απαντήσεις στα υπαρξιακά τους ερωτήματα, την αδυναμία έκφρασης της δημιουργικότητας στο χώρο της εργασίας, το αγχογόνο περιβάλλον και όχι σπάνια την ίδια την ανθρώπινη φύση. Παντού βλέπουν αδιέξοδα, εμπόδια και αξεπέραστες δυσκολίες.