Εσύ γλυκιά μου συνείδηση

Του Νίκου Τσούλια

Φως της ύπαρξής μου,

εξανθρωπισμού μου απαρχή,

ελευθερίας μου πνοή,

μοναδικό της αυτογνωσίας μου μονοπάτι.

Στις δύσκολες στιγμές,

στις μεγάλες επιλογές:

της ηθικής σηματωρός.

Ήσυχη και γαληνεμένη στη χώρα του αγαθού,

ανήσυχη και ενοχική σε κάθε σκιά της πράξης.

Παλεύεις με τα σκοτάδια του ασυνείδητου,

ομορφαίνεις τη ζωή.

Στιγμές είναι η ζωή –

εσύ το νήμα της ζωής μου,

μ’ σένα μπορώ να βλέπω πίσω από τον ήλιο!