Μπορούμε να ονειρευτούμε το ίδιο όνειρο;

IN HER DREAMS

Του Νίκου Τσούλια

      Μπορούμε να μιλάμε για το «όνειρό μας», για το κοινό όνειρο όλων των ανθρώπων; Νομίζω πως ναι. Γιατί σαφώς υπάρχουν κοινά συστατικά στοιχεία που συνθέτουν το βασικό πυρήνα της ανθρώπινης κατάστασης, μέσα στα οποία δεν μπορεί παρά να είναι οι μεγάλες του φαντασιώσεις και οι πιο βαθιές του επιθυμίες.

Η ΑΓΆΠΗ ΚΑΤΆ ΦΡΌΜ

 

 

 

 

 

 

Του Ηλία Γιαννακόπουλου

 

«Ο άνθρωπος είναι αποκομμένος από την αρχική του ένωση με τη φύση που χαρακτηρίζει τη ζωώδη ύπαρξη. Έχοντας ταυτόχρονα λογικό και φαντασία, αντιλαμβάνεται τη μοναξιά και τη μόνωσή του, την αδυναμία και την άγνοιά του, το συμπτωματικό της γέννησης και του θανάτου. Αυτήν την κατάσταση ύπαρξης δε θα μπορούσε να την ανεχθεί ούτε για ένα δευτερόλεπτο αν δεν εύρισκε νέους δεσμούς με τους συνανθρώπους του για να αντικαταστήσει τους παλιούς που ρυθμίζονταν από τα ένστικτα.  («Η υγιής κοινωνία» Έριχ Φρομ).