Δεκεμβριανά – εμφύλιος, το μεγάλο εθνικό έγκλημα

Βρετανικό άρμα στους δρόμους της Αθήνας (συμβολή των οδών Πετμεζά και Δημητρακοπούλου, Άγιος Ιωάννης Γαργαρέττας) , την περίοδο των Δεκεμβριανών

Του Νίκου Τσούλια

     Τα Δεκεμβριανά είναι καρφί στη συλλογική συνείδησή μας ανεξάρτητα από την όποια πολιτικής τους θεώρηση. Ένας πόλεμος στο εσωτερικό της χώρας για την κατάκτηση της εξουσίας, που οδήγησε στη συνέχεια σε έναν μεγάλο εμφύλιο πόλεμο είναι μια ανοιχτή πληγή που δεν κλείνει εύκολα. Θα είναι ένα πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ δεξιάς και αριστερής πολιτικής αντίληψης, αφού η επίδρασή τους υπήρξε καταλύτης των μετέπειτα εξελίξεων και της διαμόρφωσης της σύγχρονης ιστορίας μας.

     Ποιες είναι όμως τα βασικά στοιχεία της ερμηνείας τους; Η ωμή και απροκάλυπτη επέμβαση των Άγγλων (συμμάχων στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο) ήταν ιμπεριαλιστική και ανθελληνική από κάθε άποψη δράση. Οι Άγγλοι δεν είχαν κανέναν δικαίωμα να καθορίσουν αυτοί τις τύχες της μεταπολεμικής Ελλάδας. Δεν είχαν δικαίωμα να βομβαρδίσουν τις πόλεις μας, που έβγαιναν καθολικά τραυματισμένες από τον όλεθρο του ναζισμού. Δεν είχαν δικαίωμα να σκοτώσουν πολεμιστές της ελευθερίας και της θυσίας, που αγωνίστηκαν εναντίον του φασισμού και να στηρίξουν εκ των πραγμάτων και τους δωσίλογους, τους φιλοναζί και τους προδότες.

     Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε τσάκισε τον εθνικό και κοινωνικό κορμό της Ελλάδας, στόμωσε την πορεία προς την αναγέννηση και την πρόοδο της χώρας. Και το αποτέλεσμά του με την επικύρωση της Συμφωνίας της Βάρκιζας ήταν ότι επέφερε ένα μεγάλο ηθικό πλήγμα. Κυνηγήθηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, διώχθηκαν, βασανίστηκαν, δικάστηκαν (και κάποιοι θανατώθηκαν!) πατριώτες που σήκωσαν το βάρος της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης!

     Να βγεις στο βουνό για να δώσεις τον υπέρτατο αγώνα και να θυσιαστείς για την πατρίδα σου και να έρχεται μετά η εξουσία της πατρίδας σου να σε ατιμάζει – και την ίδια στιγμή να επιβραβεύει τους προδότες – είναι Ύβρις.

     Και όχι μόνο αυτό, αλλά το να κρατηθεί το κλίμα των διώξεων και στις επόμενες γενιές και σε κάθε υποψία συγγένειας των αγωνιστών είναι κι αυτό μαύρη σελίδα στην ιστορία μας. Και τι πιο οδυνηρό από το να ελέγχεται το φρόνημα των πολιτών, να υπάρχει απαγόρευση στην ελευθερία της σκέψης! Έχει εθνικές ευθύνες η δεξιά παράταξη, που κράτησε το εμφυλιακό κλίμα, για να ελέγχει την εξουσία της χώρας τόσα πολλά χρόνια μετά μέχρι να φτάσουμε στην πολιτική αλλαγή του 1981. Και θα την βαραίνει πάντα αυτή η αντιπατριωτική κομματική επιλογή της.

     Αναρωτιέμαι. Με ποιο έρεισμα μπορεί να αντιστρέφεται η πραγματικότητα, να διαμορφώνεται η εξέλιξη της ιστορίας πάνω στην αντιστροφή αξιών και ιδανικών και να στήνεται μια μεγάλη πολιτική απάτη για το ρόλο των πολιτών απέναντι στο εθνικό χρέος και στην πατρίδα. Αναρωτιέμαι και νιώθω μια περίεργη ενοχή… Πώς ένιωθαν οι πατριώτες που είχαν αποφασίσει να δώσουν τη ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδας μέσα στις φυλακές και στα ξερονήσια.

     Αναρωτιέμαι τι μπορούσαν να λένε αυτοί οι πατριώτες και αγωνιστές – για την αντιμετώπιση που είχαν εκ μέρους του κράτους – στα παιδιά τους, και πώς βίωναν τα παιδιά τους αυτό τον παραλογισμό της αμαύρωσης της ηθικής και κάθε ουμανιστικής αξίας. Αναρωτιέμαι. Με ποιο δικαίωμα το κράτος της δεξιάς στέρησε από τους μαχητές της ελευθερίας τα καλύτερά τους χρόνια σαπίζοντάς τους στα κρατητήρια και καταδίωξε κάθε δικό τους άνθρωπο.

     Αναρωτιέμαι το πώς είδε τη ζωή του ο μπάρμπα – Θάνος του χωριού μου. Πολέμησε σαν γνήσιο ελληνόπουλο τον κατακτητή. Και μετά γνώρισε τις διώξεις και το ξύλο από εκείνους που βοήθησαν τον κατακτητή! Προτιμούσα την παρέα του κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό μου. Ήταν φοβερός. Δεν κρατούσε κακία…

    Θυμάμαι, θαυμάζω και απορώ με τον μπάρμπα Θάνο. Στις νικηφόρες και θριαμβευτικές για το ΠΑΣΟΚ εκλογές και για την πολιτική αλλαγή το 1981 μου είπε το εξής απλό. «Νίκο, τώρα θα ακούμε τις δικές μας ειδήσεις από την τηλεόραση»! (Τότε υπήρχε μόνο η κρατική τηλεόραση με την απόλυτη προπαγάνδα της Ν.Δ.). Αυτό μόνο ήθελε – ούτε αντίποινα ούτε τίποτα άλλο. Τι μεγαλείο μπορεί να κρύβει η ψυχή ενός ανθρώπου! Αλλά αυτό δεν είναι το πνεύμα της ελευθερίας, που τον συνεπήρε για να αγωνιστεί για την πατρίδα του;

Βρετανικά άρματα και πεζικό εισβάλουν στα κεντρικά γραφεία του ΕΑΜ, στην οδό Κοραή, απέναντι από το Πανεπιστήμιο

Παραδοθείς οπλισμός του ΕΛΑΣ μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας

Μακρόνησος