Τα παιδικά παιχνίδια κάποτε…

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ήταν το πιο …παιδικό μέρος της «τριλογίας» των ηλικίας των μικρών κάποτε˙ τα άλλα δύο μέρη ήταν το σχολείο και οι δουλειές. Το παιχνίδι ήταν η βασική «διαφορά» και σύγκρουση γονέων και παιδιών, γιατί τα παιδιά ήταν ενταγμένα στις δουλειές του σπιτιού και κυρίως στις τόσες και τόσες αγροτικές εργασίες και ο ελεύθερος, ο δικός τους χρόνος λιγοστός. Αλλά πάντα τα παιδιά έκλεβαν χρόνο. Υπήρχε και μια άλλη νοοτροπία των γονέων, το παιχνίδι το θεωρούσαν στην καλύτερη περίπτωση χαμένη ώρα και στη χειρότερη – όταν επρόκειτο για μπάλα – για …έδαφος αλητείας!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Sunset Fires, Winslow Homer, 1880

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (Π.Ε.Κ.)

Αθήνα, 15.9.2019

 

Έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας από τη δημοσίευση της Υπουργικής Απόφασης 126272/E2 με την οποία αποσπάστηκαν εκπαιδευτικοί Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης σε Περιφερειακές Διευθύνσεις προκειμένου να οριστούν ως Συντονιστές Έκπαίδευσης Προσφύγων.