Αγαπητοί πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ

Destruction of Tyre, John Martin, 1840

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Κάνατε τόσο εύκολα το πρώτο σας λάθος… Θεωρήσατε ότι η κρίση οφειλόταν στην κακή διακυβέρνηση ή και σε σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ (!). Αθωώσατε και τη διακυβέρνηση του Καραμανλή, που επιδείνωσε δραματικά την οικονομία της χώρας, και τους εξωγενείς παράγοντες και την συνολική παρακμιακή πορεία της κοινωνίας μας.

     Κάνατε και δεύτερο απανωτό λάθος. Πιστέψατε ότι αν τιμωρηθεί το ΠΑΣΟΚ, θα βρεθεί εύκολη πολιτική λύση. Και πήγατε πίσω από τη ΝΔ και τον Σαμαρά αρχικά και από το ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα στη συνέχεια.

     Προχωρήσατε και στο επόμενο λάθος. Συστοιχηθήκατε και μάλλον δημιουργήσατε το μέγα ρεύμα του λαϊκισμού με αρχιδημαγωγό τον Τσίπρα, που σας υποσχέθηκε την κατάργηση του χρέους της χώρας με έναν νόμο του ελληνικού κράτους!

     Κι όταν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, το ένα λάθος φέρνει το άλλο. Στη συνέχεια ετεροκαθοριστήκατε και ακόμα πιο μετά διχοτομηθήκατε με ένα «αντι – πνεύμα», οι μεν (οι πιο πολλοί) με αντιδεξιό πάθος και οι δε (οι πιο λίγοι) με αντι-ΣΥΡΙΖΑ πάθος. Χειραγωγηθήκατε πολύ εύκολα, γιατί δεν θέλατε να κάνετε αυτοκριτική ή έστω να θέσετε ένα απλό ερώτημα στον εαυτό σας: «μήπως δεν είναι σωστή η πρώτη μας εκτίμηση που οδήγησε σκοινί κορδόνι σε όλες τις άλλες»; Και δεν προβληματιστήκατε ως πρώην κεντροαριστεροί, στο εξής ερώτημα. Η κεντροαριστερά έχει το δικό της αυτοτελές πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο ή απλά αντιτίθεται στην αριστερή ή στη δεξιά πολιτική πρόταση;

     Και τώρα ποιο είναι το αποτέλεσμα της συνολικής πορείας σας; Να διαμορφωθεί ένα κίβδηλο και τοξικό δίπολο: του άκρατου και άνευ προηγουμένου λαϊκισμού του Τσίπρα και του άκρατου και κυνικού αλλά και δικαιωμένου νεοφιλελευθερισμού του Μητσοτάκη. Και είναι κίβδηλο και τοξικό, γιατί δεν έχουν διαφορά στο περιεχόμενο – αφού τα απανωτά μνημόνια έχουν δέσει για καλά το παρόν και το μέλλον της χώρας – και η μόνη ουσιαστική διαφορά τους είναι η κατάκτηση της εξουσίας και η κομματική – πελατειακή ικανοποίησή της.

     Και το πιο φοβερό είναι ότι νιώθετε και δικαιωμένοι, γιατί οι λάθος επιλογές σας είχαν λαϊκή νομιμοποίηση! Οι μεν οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το κόμμα τους κράτησε υψηλά ποσοστά και δεν πήρε τουλάχιστον τώρα την κατιούσα, οι δε οπαδοί της ΝΔ γιατί το δικό τους κόμμα βγήκε αυτοδύναμο στην κυβέρνηση και πανίσχυρο στις αυτοδιοικητικές εκλογές όσο ποτέ άλλοτε…

     Ε και; Τι κέρδισε ή τι πρόκειται να κερδίσει η Ελλάδα από την στείρα και τοξική αντιπαράθεση Μητσοτάκη και Τσίπρα; Δεν την είδαμε το προηγούμενο διάστημα; Ποια μπορεί να είναι η ανάπτυξη της χώρας μας, όταν είναι αλυσοδεμένη με μακρά επιτροπεία, με εν δυνάμει δέσμευση της δημόσιας υπηρεσίας μέσω του Υπερταμείου και με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που επέβαλε ο απελευθερωτής Τσίπρας με τον ανεκδιήγητο Καμμένο;

     Αγαπητοί πρώην σύντροφοι, το πιο βασικό πρόβλημα στη χώρα μας είναι πλέον το πολιτικό. Όσο δεν υπάρχει ισχυρή κεντροαριστερά, για να αναδείξει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας – όπως μόνο αυτή ξέρει και μπορεί – δεν υπάρχει πεδίο για υπέρβαση της κρίσης. Και εύκολα μπορεί κάποιος να δει την μόνη αισιόδοξη πολιτική επιλογή, αυτή της κεντροαριστεράς, αρκεί να συλλογιστεί την κύρια πολιτική πρόταση που κάνει: «εθνική συνεννόηση των τριών πρώτων κομμάτων με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους για μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,2 % στο 2% και την μεταφορά του άλλου ποσοστού στην πραγματική και δίκαιη ανάπτυξη». Άλλως θα βλέπουμε εναλλαγές στη διακυβέρνηση με τα ίδια και τα ίδια αποτελέσματα, της βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης στην οικονομία!

     Αγαπητοί φίλοι, κρατάτε το μέλλον της χώρας στα χέρια σας. Θεωρώ ότι ήλθε η ώρα να απαντήσετε στον εαυτό σας – αν βέβαια νιώθετε μια τέτοια ανάγκη – σε υπαρκτά και πανίσχυρα ερωτήματα. Για τους δεξιόστροφους: Έχει καμιά σχέση η ΝΔ με την κεντροαριστερά ή και αρκεί το αντι- ΣΥΡΙΖΑ μένος σας να σας καθορίζει τον ορθολογισμό σας; Για του αριστερόστροφους: Υπάρχει ή υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη κόμμα με ιστορικό βάθος και προοπτική που να συνεκφράζει την Κεντροαριστερά και την Αριστερά – πέραν των αμιγώς λαϊκίστικων κομμάτων (εδώ, στην Ιταλία και στην Α. Ευρώπη), που είναι δημιουργήματα και συμπτώματα της κρίσης και που απλά οξύνουν και αναπαραγάγουν την κρίση;

     Και η απόλυτα προσωπική μου άποψη και έντονη επιθυμία. Θα ξανασυντηθούμε. Η Κεντροαριστερά δεν είναι μόνο πολιτική επιλογή – και μάλιστα η πιο δημιουργική για τη χώρα – αλλά είναι επιτομή του ορθολογισμού και της κοινωνικής προόδου και, το πιο σημαντικό, είναι βαθιά δημοκρατική κουλτούρα και ουμανιστικός τρόπος ζωής…