Μα στέκουν στα καλά τους οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ;

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Αναρωτιέμαι, ίσως όπως πολλοί άλλοι… Είναι δυνατόν να μην είχαν αντιληφθεί οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοιο βαθμό τις διεργασίες στην ελληνική κοινωνία και να κάνουν σα να έπεσαν από τα σύννεφα την ημέρα των ευρωεκλογών; Είναι δυνατόν να ζούσαν σε ένα ξεχωριστό συριζαίικο περιβάλλον χωρίς καμιά επαφή με την πραγματικότητα;

     Άραγε η μέθη της εξουσίας και η απόλαυσή της ήταν τόσο ισχυρή σε αυτούς, ώστε να ζουν σε έναν κόσμο κομματικής μυθοπλασίας και φαντασίωσης; Δεν κατανόησαν ότι ψήφισαν το χειρότερο μνημόνιο και προνομοθετημένες ουρές υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, στενής επιτροπείας της ελληνικής οικονομίας και το αποικιακού περιεχομένου Υπερταμείο; Δεν αντιλήφθηκαν ότι τσάκισαν τη μεσαία τάξη και ότι η μόνη οικονομική τους πολιτική ήταν η υπερφορολόγηση των πάντων; Δεν συνειδητοποίησαν ότι πετσόκοψαν τις συντάξεις σε ποσοστό έως και 32% και ότι τα επιδόματα φτώχειας αντί να λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας το αναπαραγάγουν;

     Ακόμα και μετά τις εκλογές ο ευτελισμός της σκέψης παραμένει. «Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι άλλη μια εθνική επιτυχία, παρά το διαπιστωθέν εκλογικό κόστος» (Ν. Ξυδάκης, ΤΑ ΝΕΑ, 28/5/2019). Δηλαδή από πότε στην πολιτική ιστορία οι εθνικές επιτυχίες έχουν πολιτικό κόστος και δεν είναι πολιτικός θρίαμβος; Είχε προηγηθεί η φοβερή φράση της συζύγου του κ. Τσίπρα, η οποία προκειμένου να δικαιολογήσει την μνημονιακή πολιτική του κόμματός της και σαν να ήταν ο ιδεολογικός καθοδηγητής, απεφάνθη ότι «την κυβέρνηση πήραμε και όχι την εξουσία»! Δηλαδή, τι θα άλλο θα μπορούσαν να πάρουν, τα μέσα παραγωγής, τον ιδιωτικό πλούτο, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις ή να αλώσουν και να κάνουν δικούς τους τους άλλους θεσμούς δικαστική εξουσία, την τέταρτη εξουσία ΜΜΕ κλπ; Ως που μπορεί να φτάνει η ανοησία τους;

     Έπεσαν θύματα της πρωτόγνωρης αλαζονείας τους, του ίδιου του γλωσσικού τους κώδικα. «Είσαι πολύ λίγος για να μιλάς σε εμένα», είπε ο βαθυστόχαστος Τσίπρας στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια επίδειξη φτηνής μαγκιάς μέσα στη Βουλή αποδομώντας κάθε έννοια ηθικής της πολιτικής. «Σας έχω όλους, εσείς και μόνος μου», ήταν η εμβληματική συνεχής φράση πολιτικής αλητείας του Πολάκη. Και ζούσαμε σε καθεστώς άμετρης έπαρσης και χυδαίου τσαμπουκά όλο αυτό το διάστημα.

     Και αντί να έχουμε κυβέρνηση που θα ασχολείται με τα προβλήματα της χώρας, είχαμε κυβέρνηση που ασχολείτο μόνο με το φτιασίδωμα της αντιλαϊκής πολιτικής της και με τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του Παππά και του Τζανακόπουλου – λες και όλοι εμείς οι πολίτες δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε την ουσία της πολιτικής τους. Και βγήκε ένας ξεπεσμένος γυρολόγος το βράδυ των εκλογών (έβριζε τις κυβερνήσεις που ήταν πάντα Υπουργός τους!) να διαλαλήσει ότι η κυβέρνηση θα ασχοληθεί τώρα με την πραγματική οικονομία (!) – δεν ήξερε βέβαια ότι θα ακολουθήσει η αναγγελία της κήρυξης των εκλογών κάτω από το βάρος των σαρωτικών επιπτώσεων της λαϊκής ετυμηγορίας…

     Βγήκε ο κ. Τσίπρας το βράδυ των εκλογών με το πιο απαξιωτικό ύφος σα να μην …γνώριζε το αποτέλεσμα – όπως εκείνο το βράδυ στο Μάτι – ή μάλλον σαν να μην το αναγνώριζε! Και το πιο φοβερό ήταν ότι ενώ το πρόσωπό του ήταν αλλοιωμένο από τη θλίψη της ήττας και το βλέμμα του ήταν πάντα αλλού στα ουράνια και στα ταβάνια και όχι στο φακό, ο γλωσσικός του κώδικας παρέμενε αλαζονικός και μόνο που δεν μάλωσε και δεν έβρισε το λαό για την …αχαριστία του και την επιλογή του!!

     Η εικόνα αυτή του κ. Τσίπρα της αλλοιωμένης πραγματικότητας από την κομματική και αλαζονική φαντασίωση θα είναι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα. Πίστευαν οι ανόητοι ότι θα άλλαζαν την Ελλάδα (έβαζαν και την Ευρώπη μέσα…) και πράγματι την άλλαξαν, την έκαναν όλη βαθύ μπλε. Αυτή είναι η τελική πολιτική προσφορά τους!

Υ.Γ.

Και μια απορία. Δεν ξέρουν ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία όλοι είναι προσωρινοί στην εξουσία ή μήπως νομίζουν ότι δεν έκατσαν πολύ και δεν το ευχαριστήθηκαν;