Νίκος Τσούλιας: Μόνη επιλογή για υπέρβαση της κρίσης είναι η επιβολή της στρατηγικής μας πρότασης για «εθνική συνεννόηση»
Συνέντευξή μου στον Νίκο Λαγκαδινό
«Απόλυτα» ευρωπαϊστής ο Νίκος Τσούλιας, υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής, πιστεύει στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης, που «είναι η μόνη μεγάλη οικονομική δύναμη που συνδέεται ιστορικά και κοσμοθεωρητικά με τον κόσμο της εργασίας και με την παρακαταθήκη των δύο Διαφωτισμών (αρχαιοελληνικού και αναγεννησιακού)…»
Σταθερός στις πολιτικές και ιδεολογικές του θέσεις, υπήρξε μαχητικός συνδικαλιστής και η θητεία του ως προέδρου της ΟΛΜΕ, τον καθιέρωσε στη συνείδηση των συναδέλφων του αλλά και των συντρόφων του στο ΠΑΣΟΚ. Είναι ένας εν δυνάμει διανοούμενος που δεν σιώπησε ποτέ. Η αδιάλειπτη αρθρογραφία του για θέματα πολιτικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, οικολογικά, φιλοσοφικά κ.ά. δίνουν το στίγμα ενός εν εγρηγόρσει πολίτη που αγαπάει την πατρίδα του. Και γι’ αυτό παραμένει πάντα μάχιμος στην πολιτική και γι’ αυτό συμμετέχει στη μάχη των ευρωεκλογών, αφού η χώρα μας πρέπει να κάνει πιο ισχυρή την παρουσία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Γιατί αποφασίσατε να μπείτε στη μάχη των ευρωεκλογών;
Διαπιστώθηκε με τον πιο έντονο τρόπο ότι η εθνική μας πολιτική επηρεάζεται καταλυτικά από τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε. Εδώ εδράζεται η πιο βασική στρατηγική της χώρας μας για τη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μας και για την προαγωγής της καλύτερης δυνατής θέσης της στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Και αυτό απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή μας στην Ε.Ε. Προσωπικά πάντα με γοήτευε η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, για λόγους πολιτισμικούς και για τη δημιουργία σχεδίου οργάνωσης μιας σύγχρονης ευνομούμενης και διαρκώς εκσυγχρονιζόμενης πολιτείας.
Πιστεύετε στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης;
Απόλυτα. Οι λαοί της έχουν συνειδητοποιήσει τον ουσιαστικό ρόλο της στις εποχές της παγκοσμιοποίησης και της γενικής διεθνοποίησης. Το ευρώ είναι πλέον ισχυρό νόμισμα σε όλο τον κόσμο. Η Ευρώπη είναι η μόνη μεγάλη οικονομική δύναμη που συνδέεται ιστορικά και κοσμοθεωρητικά με τον κόσμο της εργασίας και με την παρακαταθήκη των δύο Διαφωτισμών (αρχαιοελληνικού και αναγεννησιακού).
Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. σήμερα;
Η μη πολιτική ενοποίησή της, το έλλειμμα δημοκρατίας και η μη νομιμοποίηση πολλών κεντρικών αποφάσεών της, η απίσχναση του κοινωνικού κράτους, η έλλειψη μιας πραγματικά βιώσιμης ανάπτυξης, το προσφυγικό και οι μετανάστες, η ακροδεξιά, ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός.
Μήπως κινδυνεύει από την πολυδιάσπαση των πολιτικών δυνάμεων;
Ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων είναι κυρίως απόρροια των προβλημάτων που προαναφέρθηκαν. Όσο αυτά παραμένουν σε εκκρεμότητα, τόσο αυξάνει η αντίληψη του ευρωσκεπτικισμού και ο κατακερματισμός των πολιτικών κομμάτων. Αλλά αυτή και μόνο η εικόνα του κατακερματισμού δεν συνιστά σοβαρό κίνδυνο αμφισβήτησης της μεγάλης ευρωπαϊκής ιδέας.
Πιστεύετε ότι μπορεί η Ε.Ε. να βοηθήσει στην επίλυση των ελληνο-τουρκικών διαφορών, σε μια συγκυρία πολύ δύσκολη εξαιτίας της “πολεμικής" τακτικής που ακολουθεί η Τουρκία;
Μα θεωρώ ότι η συμμετοχή της Ελλάδας έχει ήδη βοηθήσει στην «συστολή» της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα ήταν η σημερινή ισορροπία (έστω ασταθής αλλά πάντως ελεγχόμενη) στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αν η χώρα μας δεν ήταν στην Ε.Ε.; Μέλημά μας πρέπει να είναι αφενός η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και η ασφάλεια των συνόρων της και αφετέρου η στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας με τον παράλληλο εκδημοκρατισμό της.
Είναι μεγάλος ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα ή μήπως είναι υπερβολικά διογκωμένο αυτό το θέμα;
Και μόνο το γεγονός ότι στη διάρκεια της κρίσης έχουμε ως τρίτο κόμμα μια ναζιστική οργάνωση συνιστά μείζον πολιτικό και ιδεολογικό πρόβλημα. Είναι επιτακτική ανάγκη να ηττηθεί το φασιστικό κόμμα της «Χρυσής Αυγής».
Εφόσον εκλεγείτε – και σας το εύχομαι – οι δικές σας προτεραιότητες ποιες θα είναι;
Μα τι άλλο; η πολιτική ενοποίηση και η προαγωγής της ευρωπαϊκής ιδέας στον πολιτισμό, στην κοινωνία, στην πολιτική, στην παιδεία, στην κουλτούρα.
Ο Πρωθυπουργός πιστεύετε ότι μπορεί να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του λαού και να του δοθεί μια τρίτη ευκαιρία;
Είναι γνωστό από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία ότι όταν αρχίζουν να εμφανίζονται η κάμψη και τα σημεία αποδόμησης ενός κυβερνητικού κόμματος, η πορεία αυτή δεν ανακόπτεται. Ο κ. Τσίπρας άλλωστε έχει όλη την αφήγησή του στο λαϊκισμό και στην εξαπάτηση. Δεν είχε ποτέ κανένα σχέδιο διακυβέρνησης. Περισσότερο ασχολείται με το πώς θα πλήξει με σταλινικό μάλιστα τρόπο και με την υποκουλτούρα του Πολακισμού τα άλλα κόμματα παρά ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι, παρότι πλέον ισχύει η Συμφωνία των Πρεσπών, υπάρχουν περιθώρια για κάποιες διευθετήσεις με τη γειτονική χώρα όταν και εφόσον αναλάβει τη διακυβέρνηση κι έχει αναφερθεί στο βέτο για την επικείμενη ένταξη στην ΕΕ. Υπάρχει τέτοια περίπτωση;
Δεν νομίζω. Άλλωστε δεν έχει κάνει μια κάποια συγκεκριμένη πρόταση επ’ αυτού. Είναι γενικό χαρακτηριστικό της Ν.Δ. ο γενικός και αόριστος λόγος. Το μείζον πρόβλημα στη Συμφωνία των Πρεσπών έχει κριθεί και αφορά τα ζητήματα του απαράδεκτου και αντιιστορικού προσδιορισμού της γλώσσας και του έθνους.
Ποια είναι τα λάθη της Κεντροαριστεράς κι έχει τη μικρή απήχηση στους ψηφοφόρους, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις;
Η εσωστρέφεια του προηγούμενου διαστήματος με τις ατέρμονες συζητήσεις με το «Ποτάμι» και με το …ανύπαρκτο κόμμα του κ. Θεοχαρόπουλου και οι οργανωτικές αδυναμίες (για παράδειγμα είχαμε επικεφαλής του Τομέα Παιδείας τον κ. Α. Τόλκα που ήταν ένα αδειανό πουκάμισο και δεν παρήγαγε καθόλου πολιτική στα τόσα και τόσα ζητήματα της εκπαίδευσης). Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι εμφανίζουμε όλο και πιο έντονη δυναμική και είναι αυτό το στοιχείο που θα αποτυπωθεί στις εκλογές.
Πώς σχολιάζετε την προσπάθεια διεμβολισμού της Σοσιαλδημοκρατίας και γενικότερα της Κεντροαριστεράς εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί να επηρεάσει προεκλογικά το Κίνημα Αλλαγής;
Έχει ήδη αποτύχει. Έχει δημιουργήσει τα αντίθετα αποτελέσματα, ενώ προκαλεί μεγαλύτερη συσπείρωση στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. «Πεσμένα σάπια στάχυα» μάζεψε ο ΣΥΡΙΖΑ ομολογώντας ουσιαστικά την επερχόμενη ήττα του. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εξαπατήσει – σταθερή γραμμή πλεύσης του άλλωστε – μαζεύοντας γυρολόγους και ναυάγια της πολιτικής και της ζωής. Μπορεί ένα κόμμα να εκφράσει πολιτική με σημειολογίες, που ξεκινούν από τον Κουφοντίνα και τελειώνουν στην ακροδεξιά;
Ανησυχείτε για τη δημοσκοπική στασιμότητα των ποσοστών της παράταξης; Με δεδομένη την πόλωση, το Κίνημα Αλλαγής θα καταφέρει να αμφισβητήσει τον διαφαινόμενο δικομματισμό;
Η εικόνα που αποκομίζω είναι αισιόδοξη. Όλο και περισσότεροι πολίτες συνειδητοποιούν την μεγάλη εξαπάτηση του ΣΥΡΙΖΑ – που δεν έχει προηγούμενο στη μεταπολεμική Ελλάδα – αλλά και το πολιτικό προγραμματικό έλλειμμα και τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό της ΝΔ. Η πόλωση είναι στείρα κομματική, δεν έχει κανένα περιεχόμενο. Άλλωστε είναι πόλωση διχασμού. Το ΚΙΝ.ΑΛ. προτείνει τον ακριβώς αντίθετο δρόμο, εκείνον της εθνικής και κοινωνικής συνεννόησης. Γιατί να μην δούμε έστω και τώρα τι έκαναν οι άλλες χώρες που βρέθηκαν στην ίδια με εμάς κατάσταση της κρίσης και τώρα είναι σε τροχιά ανάπτυξης;
Και το προεκλογικό σας μήνυμα στο δρόμο προς τις κάλπες ποιο είναι;
Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ τρίτο κόμμα τώρα (αύριο δεύτερο και στη συνέχεια πρώτο, γιατί έτσι αντιστοιχείται η κοινωνική πλειοψηφία του λαού μας), για να επιβάλλουμε τη στρατηγική μας πρόταση για «εθνική συνεννόηση», που είναι η μόνη επιλογή για υπέρβαση της κρίσης, για να δυναμώσουμε τη Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, γιατί μόνο αυτή μπορεί να ανοίξει το δρόμο για πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε., για βιώσιμη ανάπτυξη, για κοινωνικό κράτος και κράτος δικαίου, για την προαγωγής της ευρωπαϊκής ιδέας: για Ευρώπη προοδευτική και δημοκρατική, του πολιτισμού και της παιδείας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Νίκος Τσούλιας είναι εκπαιδευτικός. Κατάγεται από την Αυγή Αμαλιάδας. Είναι Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ στην «Ειδική Αγωγή». Δίδαξε σε λύκεια του Ζωγράφου, του Περιστερίου, σε γυμνάσιο της Ηλείας και στο Κοινωνικό Φροντιστήριο του Ζωγράφου. Ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στον νομό Ηλείας (2004).
Αρθρογράφησε στην «ΕΞΟΡΜΗΣΗ» (1988-1996). Διετέλεσε μέλος του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ και του ΙΣΤΑΜΕ, αναπληρωτής Γραμματέας της ΠΑΣΚ Καθηγητών και Γραμματέας της Προοδευτικής Ενότητας Καθηγητών. Εκλέχτηκε 4 φορές Πρόεδρος της ΟΛΜΕ (1996-2003).
Συμμετείχε σε συνέδρια πανεπιστημίων, επιστημονικών ενώσεων, εκπαιδευτικών φορέων και σε διεθνή συνέδρια. Αρθρογραφεί σε έγκριτες εφημερίδες, σε επιστημονικά και εκπαιδευτικά περιοδικά. Συνεργάζεται με έγκυρες εκπαιδευτικές, πολιτικές και λογοτεχνικές ιστοσελίδες.
Έχει εκδώσει τα βιβλία: «Σε πρώτο πρόσωπο», «Παιδείας εγκώμιον».
Έχει το ιστολόγιο: https://anthologio.wordpress.com/ «Παιδείας εγκώμιον».
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα:
Παιδείας Εγκώμιον 
Πρόσφατα σχόλια