Γράφω για τους «αρρώστους»…

unknown title, Fern Coppedge

Του Νίκου Τσούλια

     Για τους «αρρώστους» γράφω, για τους ανθρώπους που βιώνουν τη ζωή τους με τη σκέψη τους και την αγωνία τους στο υπαρξιακό πρόβλημα, που αγωνιούν για το πιο απλό και το πιο σπουδαίο πράγμα: την παρουσία τους ανάμεσα στην οικογένειά τους, στους φίλους τους και στους συγγενείς τους.

Το αίνιγμα της αριστοτελικής «κάθαρσης»

Προτομή του Αριστοτέλη, μαρμάρινο ρωμαϊκό αντίγραφο ενός μπρούτζινου έργου του Λυσίππου. Εθνικό Μουσείο Ρώμης.

Μαρκαντωνάτος Γεράσιμος

ΤΟ ΒΗΜΑ, 31/03/2013

Σε προηγούμενο άρθρο μας στο κυριακάτικο «Βήμα» κάναμε νύξη στον πολυσυζητημένο αριστοτελικό όρο «κάθαρση». Στο παρόν θα επιχειρήσουµε να προσεγγίσουµε ερµηνευτικά, όσο μας είναι δυνατόν, τον όρο αυτόν της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη – ακροπατώντας σε μερικά από τα βασικότερα μελετήματα της διεθνούς βιβλιογραφίας. Ο όρος «κάθαρση» αποτελεί, όπως είναι γνωστό, την ακροτελεύτια λέξη του περίφημου ορισμού που δίνει ο Σταγιρίτης στην «Ποιητική» του για την τραγωδία.