Άρχισαν τα όργανα…

Του Νίκου Τσούλια

– Θέλω να μου πεις αν στηρίζεις την κυβέρνηση.

– Θέλω να είμαι και εντός και εκτός, να διαφωνώ με την κυβέρνηση στο Μακεδονικό – γιατί είμαι Μακεδονομάχος και απελευθερωτής της χώρας – αλλά να συμμετέχω στη νομή της εξουσίας για να σώσουμε μαζί τη χώρα…

– Μα και εγώ είμαι ευρύτερος απελευθερωτής της χώρας όχι όμως από τα Σκόπια αλλά από το διεθνές κεφάλαιο. Και πάντως να ξέρεις, έχω πλειοψηφία στη Βουλή για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

– Τότε εντάξει, ψήφισε με αυτούς και εμείς συνεχίζουμε…

– Θα μετέχεις στο κυβερνητικό σχήμα; Ούτως ή άλλως και οι Υπουργοί σου που έχω στην κυβέρνησή μου θα συνεχίσουν μαζί μου, μερικοί έχουν ζητήσει να μπουν στα δικά μου ψηφοδέλτια.

– Μα δεν έχουμε κάνει συμφωνία περί αυτού, ότι δεν θα συμπεριλάβεις κανένα δικό μου στέλεχος;

– Θα δούμε. Μα και με εσένα έχω κάνει συμφωνία να πάμε μαζί μέχρι τέλους, αλλιώς θα δώσουμε εικόνα διάλυσης και θα ζημιωθούμε και οι δύο. Εγώ μαζεύω ψήφους και από άλλους πρόθυμους. Κανονίσου…

     Ναι, θα μπορούσε να είναι ο διάλογος μεταξύ των δύο μεγάλων απελευθερωτών της χώρας. Μόνο που ο ένας είναι απελευθερωτής από τον ιμπεριαλισμό και από τον καπιταλισμό και ο άλλος από τα Σκόπια και από τον τουρκικό, αλβανικό και από τον κάθε λογής επεκτατισμό της βαλκανικής γειτονιάς. Ο ένας παίζει στο διεθνές στερέωμα και ο άλλος στο τοπικό. Έμπλεξαν οι προτεραιότητες της συγκυβέρνησης των σφιχταγκαλιασμένων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αφού τώρα έχουν ήδη απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια, έχουν βάλει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης και έχουν διαφημίσει τη χώρα παντού (ο κ. Τσίπρας έχει μπει σε όλα τα μεγάλα διεθνή κυβερνεία…), θα πρέπει να πάνε στην επόμενη ιστορική φάση τον τόπο μας!

     Άρχισαν τα όργανα. «Αγοραπωλησίες» βουλευτών πάνε και έρχονται, όχι με χρήματα αλλά με θέσεις που έχουν και χρήματα, χρήματα πολλά αλλά και κάποια ελπίδα διασφάλισης ενός έστω αμυδρού φωτός για το μέλλον. Θαυμάστε μετακινήσεις που δεν έχουν σκοτεινό πεδίο (!) αλλά εμπνέονται από την αποτίναξη του αμαρτωλού παρελθόντος και από πατριωτικό καθήκον, από αίσθηση ευθύνης και από αγωνία για να λυτρωθεί η χώρα από το παλιό πολιτικό κατεστημένο!!

     Θαυμάστε ηθική και αξιοπρέπεια πολιτικών προσώπων, που αφού χόρτασαν χρήμα και εξουσία με το παλιό και διεφθαρμένο σύστημα μεταμορφώνονται – χάρη στην κολυμβήθρα των προοδευτικών αστέρων Τσίπρα, Φλαμπουράρη, Πολάκη κλπ – σε απελευθερωτές της χώρας και γέμισε ο τόπος μας από δαύτους και που να τους χωρέσουν όλους αυτούς τα αυριανά σχολικά βιβλία…

     Θαυμάστε και θυμηθείτε τους ήρωες των παιδιών σας και των εγγονιών σας και των επερχόμενων γενεών: Π. Κουρουμπλής, Μ. Ξενογιανακοπούλου, Α. Κοτσακάς (το αντηχείο του Άκη ως υπεύθυνος του Οργανωτικού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), Θ. Τζάκρη, Λ. Κατσέλη, Χρ. Σπίρτζης, Μ. Μπόλαρης, Δ. Τσουκαλάς, Γ. Κατρούγκαλος αλλά και Κ. Παπακώστα κλπ κλπ

     Σε αλλοτινούς καιρούς και μέχρι να ανατείλει το φως του διάχυτου και κραταιού λαϊκισμού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όλοι αυτοί θα συναντούσαν τη χλεύη, δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο. Τώρα στους ευτυχώς πρόσκαιρους …λυτρωτικούς καιρούς χαίρουν αριστερής εκτίμησης! Αλλά όταν γυρίσει η σελίδα της πολιτικής και αρχίσει η αποδόμηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., θα αλλάξουν οι κώδικες και οι πολιτικές αξιολογήσεις. Η ιστορική αποτίμηση μπορεί να αργεί αλλά είναι πάντα ορθολογική και σοφή. Γιατί ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η επικράτηση του λαϊκισμού δεν βούλιαξε ακόμα περισσότερο τη χώρα;