Παιχνίδια με τον χρόνο

Διόνυσος και Ώρες

Του Νίκου Τσούλια

      Πιστεύω ότι είμαστε παγιδευμένοι στο «παιχνίδι» μας με το χρόνο. Και δεν είμαστε παγιδευμένοι από το χρόνο αλλά από την αντίληψη και από τη σχέση μας που εμείς έχουμε με το χρόνο. Ουσιαστικά η κοσμοθεωρία μας ως προς αυτόν είναι τεχνητή. Είναι απόρροια τόσο του αλλοτριωμένου τρόπου ζωής που έχει διαμορφώσει ο σύγχρονος πολιτισμός μας όσο και της ίδιας της διαχείρισης του χρόνου. Δεν βιώνουμε αυθεντικά το χρόνο, αλλά ζούμε με βάση τη διαχείριση που του κάνουμε και πιο συγκεκριμένα με τη συνεχή κατάτμησή του και την επιμερισμένη μέτρησή του.

[μια υγρή αθανασία]

Του Κώστα Κυριάκη

καθισμένοι
στο παγκάκι του πάρκου
χάδια αναστεναγμοί ψίθυροι
στις γλώσσες μας
χόρευε
μια υγρή αθανασία

 

https://www.facebook.com/kyrkws