47ο Φεστιβάλ Βιβλίου, Να γιορτάσουμε!

Bookstores in Buenos Aires: The El Ateneo Grand Splendid is the most famous

Του Νίκου Τσούλια

     Για δύο και πλέον εβδομάδες ένα σημαντικό μέρος των Γραμμάτων θα συγκεντρώνεται στο Ζάππειο, στο πιο φωτεινό μέρος της Αθήνας. Βιβλία, εκδότες, συγγραφείς, αναγνώστες, διανοούμενοι, μουσικοί, ηθοποιοί, ποιητές, συνθέτες, άνθρωποι τέχνης και του πολιτισμού θα συνγιορτάσουν το Βιβλίο, το πρωταρχικό πνευματικό εργαλείο στην ιστορία του ανθρώπου, το πιο σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού των πολιτισμών όλων των λαών. Άραγε πόσες εποχές και πόσες κοινωνίες, πόσοι στοχασμοί και πόσοι προβληματισμοί, πόσες ονειροπλασίες και πόσες ανησυχίες θα συναντηθούν εκεί;

Πόσοι διαβάζουν στην Ελλάδα, πόσοι στην Ευρώπη

 

Μόνον οι μισοί Ευρωπαίοι διαβάζουν τουλάχιστον ένα βιβλίο τον χρόνο. Οι Έλληνες δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα αλλά έχουν χαμηλά ποσοστά (7,8%) στο πεδίο των σκληρών αναγνωστών- αυτών που διαβάζουν τουλάχιστον 10 βιβλία το χρόνο.

Η μεγάλη πληγή της διαφθοράς

Laura Knight (English, 1877-1970), Lamorna Cove, Fantastic landscape.

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η διαφθορά είναι ένα από τα πιο μεγάλα – ίσως και το μεγαλύτερο – προβλήματα της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική χώρα σήμερα χωρίς προβλήματα διαφθοράς και παράνομων συναλλαγών. Προφανώς δεν έχει την ίδια διάσταση σε όλα τα κράτη και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όσο ισχυρή και ουσιαστική είναι η δημοκρατία τόσο λιγότερα τα φαινόμενα διαφθοράς.

Οι αθηναϊκές μνήμες των παλιών βιβλίων

 

Οι υπαίθριοι βιβλιοπώλες στην οδό Μασσαλίας.

Ν. Βατόπουλος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 18.10.20125

Λίγο λίγο η περιοχή πίσω από τα Προπύλαια στην οδό Ακαδημίας έγινε ένας τόπος να βρει κανείς παλιά βιβλία. Μερικά περίπτερα επιτελούν αυτόν τον ρόλο, άγνωστο πώς, αλλά η ποικιλία τους είναι μεγάλη σε ελληνικές εκδόσεις κυρίως του ’50 και του ’60: ρομάντσα, εγκυκλοπαίδειες, ποίηση, αστυνομικά, ελληνική πεζογραφία, εγχειρίδια. Τα χαζεύω κάθε φορά που περνάω, έχω σκεφτεί να σταματήσω να τα ξεφυλλίσω αλλά ποτέ δεν το έκανα.

Ανασχηματισμός ήττας και του «νέου πολιτικού συστήματος»!

 

 

Του Νίκου Τσούλια

     Φοβερός ανασχηματισμός με πολιτικά και ιδεολογικά στοιχεία για τη μεταμνημονιακή περίοδο της φαντασίωσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για την απελευθερωμένη Ελλάδα της νέας εποχής. Με σύμβολα την Μαριλίζα και τη Μυρσίνη, την Κατερίνα και τη Χρυσοβελώνη αρχίζουμε τις επενδύσεις, την κοινωνική πρόοδο, τις μεταρρυθμίσεις, την ανάπτυξη, την προκοπή! Αυτά είναι τα πρόσωπα του νέου πολιτικού συστήματος…

Πιο παλιός κι από το παλιό…

TO BHMA,

28.8.2018

 

Μπορεί ο κ.Τσίπρας  να εμφανίζεται διαρκώς ως ο… ανανεωτής της πολιτικής ζωής, αλλά όπως επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά με την ομιλία του στην Κ.Ε.του Σύριζα, εκπροσωπεί όλες τις παθογένειες του παλιού πολιτικού συστήματος που καταγγέλλει. Παραποιεί ασυστόλως την πραγματικότητα, λες και οι Έλληνες δεν ξέρουν σε τι κόσμο ζουν, για να μας πει, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο ίδιος, το κόμμα του και ο συνεταίρος του τα έκαναν σχεδόν όλα τέλεια.

Γνωρίζουμε επαρκώς τον εαυτό μας;

 

 

Του Νίκου Τσούλια

     Ζούμε τη ζωή μας χωρίς να κάνουμε σοβαρές απόπειρες κατανόησης τόσο του όλου φαινομένου της ζωής όσο και του ίδιου του εαυτού μας και της ανθρώπινης κατάστασης γενικότερα. Μεταπίπτουμε ουσιαστικά σε ένα κυρίαρχο πεδίο απλής ύπαρξης, στο οποίο κατά καιρούς το ρηγματώνουμε για να αναζητήσουμε απαντήσεις στα υπαρξιακά μας ερωτήματα και στις μεταφυσικές μας ανησυχίες ή για να αναρωτηθούμε για το νόημα της ζωής μας.

Νίκος Καζαντζάκης: Αναζητώντας την «ψυχή του τόπου»

Ο Νίκος Καζαντζάκης έφιππος στον Καύκασο

 

 

 

Από το Λονδίνο και το Τολέδο στις Μυκήνες, η ματιά του πεζογράφου απομονώνει εικόνες που λειτουργούν και για τον σημερινό αναγνώστη

Α. Βιστωνίτης, ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/07/2016

Εκπαιδευτικοί μύθοι

Για να εντυπωσιάσεις αρκεί κάτι βαρύγδουπο, έστω και προϊόν μυθοπλασίας

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ

Ως Πρόεδρος της ΟΛΜΕ

Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά

στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, 21.10.2002

      Η έννοια του μύθου δεν είναι μια έννοια του απώτερου παρελθόντος της ιστορίας του ανθρώπου, αλλά αναφύεται στις πάντοτε παρούσες ζώνες της άγνοιας ή της σκοπιμότητας. Έτσι και η εκπαίδευση, αν και αποτελεί μορφωτικό πεδίο, άρα έχει διαφωτιστικό περιεχόμενο, αποικίζεται συχνά από σύγχρονες κατασκευές μύθων.

Ελληνικά πανεπιστήμια και brain drain: Η εμπειρία ενός καθηγητή που επέστρεψε και ξαναέφυγε

Πανεπιστήμιο Αθηνών

Του Γιάννη Σακελλαρίδη

Είμαι αναπληρωτής καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Rutgers των Η.Π.Α., αλλά κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2014–2015 και 2015–2016 υπηρέτησα επί ένα εξάμηνο τη χρονιά και ως επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με την παράλληλη απασχόληση που επέτρεψε ο νόμος 4009/2011, πιο γνωστός ως νόμος Διαμαντοπούλου. Παρόλο που ο νόμος αυτός έχει στην ουσία καταργηθεί, η δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού παραμένει· εγώ, όμως, αποφάσισα το 2017 να παραιτηθώ από τη θέση μου στο ΕΜΠ.

Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π’ αγαπούμε

 

Νίκος Εγγονόπουλος

 

είν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχη
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ τα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια

Στη ζωή αξίζει να ξοδεύεις χρήματα μόνο για ταξίδια και βιβλία

 

Μαρία Ιωαννάτου

 

21 Αυγούστου 2018

Από μια ηλικία και πέρα κάθεσαι κι αναρωτιέσαι: «Εγώ τι έκανα σ’ αυτή τη ζωή; Τι έδωσα; Τι πήρα; Τι απέκτησα; Τι μου έμεινε;». Λέω από μια ηλικία και πέρα γιατί κάτω απ’ τα τριάντα, συνήθως, οι προτεραιότητες κι οι εκτιμήσεις έχουν άλλα κριτήρια. Ένα παραπάνω η γενικότερη οικονομική, πολιτική, κοινωνική κατάσταση μας οδηγούν σε τέτοιου είδους σκέψεις.