Ο Κριμιζής έφυγε, η Μπαζιάνα ήλθε!

Wolf Kahn – Exuberance II (1998)

O tempora o mores

Του Νίκου Τσούλια

    Ναι είναι δύο φαινομενικά αντιτιθέμενα συμβάντα αλλά στην ουσία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Πρόκειται για εκφράσεις μιας σκληρής κομματικής υποκουλτούρας που θυμίζει το κράτος της δεξιάς στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.

«Εκμετάλλευση» ή «Αλλοτρίωση»; Η ρυθμική παράλλαξη των όρων κυριαρχίας

The Arab Tale-Teller, Horace Vernet

 

 

Φώτης Τερζάκης

Παρασκευή, 29 Δεκέμβριος, 2017

Η έννοια της εκμετάλλευσης υπήρξε κυρίαρχη σε όλη την ιστορία του εργατικού κινήματος.

Κατατρέχουν τη γραφικότητα

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Κατατρέχουν τη γραφικότητα.

 

Ήρθαν κύριοι με τσάντες και μεζούρες,
μέτρησαν το οικόπεδο, άνοιξαν χαρτιά,
οι εργάτες έδιωξαν τα περιστέρια,
ξήλωσαν το χαγιάτι, έριξαν το σπίτι,
σβήσαν ασβέστη μες στον κήπο,
φέραν τσιμέντο, στήσαν σκαλωσιές –
θα χτίσουν κι άλλη πολυκατοικία.

Τι έτρωγαν και τι έπιναν οι αρχαίοι;

Σκηνή από συμπόσιο: οι συνδαιτημόνες παίζουν κότταβο ενώ μία κοπέλα παίζει αυλό. Αττικός ερυθρόμορφος κρατήρας, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Μαδρίτης, 420 π.Χ. περίπου

Στοΐλη Μελίσσα

ΤΟ ΒΗΜΑ, 23.12.2017

 

Η διατροφή στο παρελθόν ως έκφραση πολιτισμού και εκλέπτυνσης της ζωής και όχι μόνο ως αναγκαίος παράγοντας επιβίωσης.

Μπορεί να επιστρέφει το παρελθόν;

Feast of Saints Jason and Sosipatros, in the Islan…, Joseph Cartwright, 1789-1829

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

 

      Συναντάς πολύ παλιούς φίλους και γνωστούς που έχεις χρόνια και χρόνια να δεις και χαίρεσαι με έναν πρωτόγνωρο τρόπο αλλά ταυτόχρονα βρίσκεσαι σε μια περίεργη αμηχανία. Κοιτάς και ξανακοιτάς το πρόσωπό τους και ενώ τους μιλάς, η σκέψη σου έχει αγκιστρωθεί στα σημάδια του χρόνου που φαίνονται παντού. Και άμα θέλεις να βρεις τα ανέγγιχτα σημεία, αναζητείς το βλέμμα τους και εστιάζεις εκεί για να βρεις σταθερά σημάδια ή καταθέτεις μια ιστορία για να συναφθούν οι κοινές αφηγήσεις σε μια μαρτυρία που αν ομολογηθεί από όλες τις πλευρές, αποκτά χαρακτηριστικά επιβεβαίωσης του κοινού παρελθόντος. Σε κάθε περίπτωση, θεωρείς ότι έχουν περισσότερα ίχνη του χρόνου πάνω τους από εσένα αγνοώντας θελημένα ή μη ότι και αυτοί τους ίδιους συλλογισμούς κάνουν. Και όταν αποχωρίζεσαι απ’ αυτούς, αρχίζεις τις βαθυστόχαστες αναλύσεις και θέτεις και ξαναθέτεις στον εαυτό του περίεργα ερωτήματα.

Το ζεϊμπέκικο της Όλγας

 

 

 

Δημήτρης Ν. Μανιάτης

ΤΑ ΝΕΑ, 14/12/2015

Το ζεϊμπέκικο-χορός που χόρευαν οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας-είναι μια αυστηρά ατομική υπόθεση, πικρή στην εκφορά της και λυτρωτική στην φόρμα της. Βεβαίως δεν είναι αποκλειστικά υπόθεση των ανδρών. Όπως αντίστοιχα και το τσιφτετέλι δεν είναι μόνον για γυναίκες. Ο Πάνος Γαβαλάς και ο Γιάννης Παπαιωάννου για παράδειγμα χόρευαν στα κέφια τους υπέροχο τσιφτετέλι. Το ζεϊμπέκικο πάντως, λόγω του αυτοσχεδιαστικού του τρόπου παραμένει δημοφιλές και πολύσημο. Χωράει πολλά. και πέραν των κλασικών εκδοχών: του καμηλιέρικου, του αϊδίνικου, του γιουρούκικου, του απτάλικου.

Τι βλέπουμε σ’ έναν πίνακα ζωγραφικής;

 

«Autumn Landscape with Four Trees», Vincent Van Gogh 1887

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Πάντα η συνάντησή μας με τα έργα της τέχνης είναι παράξενη και εν πολλοίς απροσδιόριστη. Μπορεί να αρκεί μόνο η δημιουργικότητά τους που μας διαμορφώνει μια περίεργη αίσθηση. Ίσως η αντοχή τους στο χρόνο να είναι ένα σημείο ιδιότυπης σύγκρουσης, που έχει από τη δική μας πλευρά τη φθορά μας και το θρίαμβο του χρόνου και από τη δική τους την αιωνιότητα.

The Most Amazing Pieces of Artwork Ever Made fp@

Originally by Ranker Community

17k votes1k voters205k views139 itemsFollow  Embed

List Rules Iconic, impressive, and amazing paintings, drawings, sculptures, etc.

Μαύρες τρύπες: η μεγάλη πρόκληση

Του Νίκου Τσούλια

      Μπορούν να τις ονομάσουμε και ως αστρικούς κανίβαλους. Κατατρώνε ακόρεστα τα άστρα, ρουφάνε τα πάντα αλλά και βοηθάνε στο χτίσιμο γαλαξιών. Είναι ίσως οι πύλες για άλλα παράλληλα σύμπαντα. Αν θα βρισκόταν η Γη σ’ αυτές, θα συρρικνωνόταν σε ένα μέγεθος μιας μπάλας γκολφ διαμέτρου 5 εκατοστών.

Αϊνστάιν: Η απίστευτη ζωή του πιο σπουδαίου επιστήμονα στον κόσμο

16|03|2016 8:34

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΛΑΞΗΣ

Πριν από 137 χρόνια, σαν χθες, στις 14 Μαρτίου 1879, η Πωλίν Κοχ γέννησε ένα αγόρι, το οποίο ονομάστηκε Αλβέρτος. Αν και δεν θεωρήθηκε ως ένα ιδιαίτερα έξυπνο ή προχωρημένο παιδί, ο Αϊνστάιν κατάφερε να γίνει ο πιο λαμπρός επιστήμονας της εποχής του.

Πώς να παίρνουμε αποφάσεις;

A Street in Oslo, Harald Sohlberg

Του Νίκου Τσούλια

 

      Σαφώς και πρόκειται για μια πολύ σημαντική δεξιότητα και βασική λειτουργία του ανθρώπου τόσο στις απλές καθημερινές μας «κινήσεις» όσο και στις οριακές μεγάλες στιγμές μας που καθορίζουν την πορεία του εαυτού μας. Η λήψη αποφάσεων συνδέεται άρρηκτα με την ανάδυση της νοημοσύνης μας και της συνείδησής μας και ως εκ τούτου έχει έναν πρωτοποριακό ρόλο στην κοινωνική ζωή μας.

History of biology

From Wikipedia, the free encyclopedia