Ένας δρόμος είναι η ζωή μας!

Wassily Kandinsky – The Road to Murnau, 1909

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Είναι μια λέξη ή μια ολόκληρη πολιτισμική επινόηση; Είναι μια έννοια ή ένα μέρος του κόσμου μας; Είναι των γραμμάτων μια απλή συμπύκνωση ή μια παράσταση της ζωής μας; Γιατί πόσες άλλες λέξεις / έννοιες έχουν τις πολυσημίες και της αμφισημίες της λέξης / έννοιας «δρόμος»; Πόσες άλλες λέξεις έχουν τα πολυσήμαντα κοσμοθεωρητικά και ιδεολογικά φορτία αυτής της φαινομενικά απλής και αθώας λέξης; Σε πόσες τέτοιες λέξεις έχουμε την ανάγκη να καταφεύγουμε τόσο συχνά και τόσο περισπούδαστα και να δημιουργούμε συμβολισμούς και αλληγορίες; Σε πόσες τέτοιες λέξεις προσφεύγουν οι βαθυστόχαστες φιλοσοφικές αναλύσεις μας και οι λογοτεχνικές αναζητήσεις μας;

Αποχαιρετιστήρια επιστολή του Gabriel Garcia Marquez

 

 

Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!