Η ψυχή μου στα χαλάσματα του σπιτιού μου…

Του Νίκου Τσούλια

      Είχαν πέσει πάνω της όλοι οι παλιοί γείτονες που είχε στο πατρικό της σπίτι, στο ερειπωμένο σπίτι της εκεί κάτω στο παλιό χωριό με τα χαλάσματα. Γκρεμισμένοι οι τρεις τοίχοι του με τον τέταρτο να φαίνεται να αντέχει στους κατά καιρούς σεισμούς, στις βροχοπτώσεις και στις καταιγίδες, γιατί είχε σοβαντιστεί πολύ καλά. Ήταν ο τοίχος αυτός προς την πλευρά του δρόμου που πέρναγαν τους παλιότερους καιρούς οι χωριανοί και ο πατέρας της φοβούμενος την ασφάλειά τους τον είχε περιποιηθεί ιδιαίτερα. Τα δυο μπαλκόνια, ένα προς τη μια πλευρά και ένα προς την άλλη – έμεναν δύο οικογένειες, το σπίτι ήταν από αδελφομοίρια – είχαν μπατάρει για τα καλά και είχαν αγκαλιαστεί με τις σκάλες.

Καλά Χριστούγεννα!

Καλά Χριστούγεννα!

Νίκος Τσούλιας