Αρχείο
Να έχετε ένα όμορφο 2018!
Μισώ την Πρωτοχρονιά
του Αντόνιο Γκράμσι
31.12.2016
Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος.
Το παρελθόν είναι οριστικό και αμετάκλητο;
Arvee
Σκόρπιες σκέψεις στην αλλαγή του Χρόνου…
Του Νίκου Τσούλια
Ο χρόνος είναι ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα που μπορούν να κατανοηθούν. Τελικά υπάρχει ή δεν υπάρχει ο χρόνος; Είναι μια επινόηση της ανθρώπινης συνείδησης και μόνο; Για ποιο άλλο ον υπάρχει η αίσθηση του χρόνου; Τον έχουμε τριμερίσει σε παρελθόν, παρόν και μέλλον, χωρίς να μπορεί να εξηγηθεί το πώς αυτά τα στάδια μεταξύ τους διαφοροποιούνται. Τον μετράμε με τα πιο ακριβή όργανα και τον υπολογίζουμε και τον «υπολογίζουμε» σχεδόν κάθε στιγμή στη ζωή μας. Τα πάντα γίνονται με αναφορά στο χρόνο.
Ταξίδι στο χρόνο: κάτι απλούστερο απʼ ότι νομίζαμε!
DAVID BURLIUK, House and Palm Tree near Florida, 1958
Του Κωνσταντίνου Αντωνίου
Αναρτήθηκε την 30 Μαΐου 2012
Το ταξίδι στο χρόνο παραμένει ένα διαχρονικό όνειρο, είτε είναι αφορά το μέλλον είτε το παρελθόν. Όλα ξεκίνησαν το 1905, όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διετύπωσε τη θεωρία της ειδικής σχετικότητος, την οποίαν ήρθε να συμπληρώσει λίγα χρόνια μετά, το 1915 στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών, με τη γενική θεωρία της σχετικότητας. Μιλάμε για μια ανατρεπτική θεωρία, που αντικαθιστούσε τα μέχρι τότε δεδομένα σχετικά με τη βαρύτητα και το χρόνο. (βλ. Νεύτων) Σύμφωνα με αυτήν, ο χρόνος είναι ελαστικός και μπορεί να εκτεθεί και να συρρικνωθεί μέσω της πολύ γρήγορης κινήσεως.
Η αμφισημία του ανεκπλήρωτου
Goya – Head of The Fait – 1779 (Detail)
Του Νίκου Τσούλια
Οι άνθρωποι σαν τις ώρες πάντα αλλάζουν.
Κι αν έχουν αποχτήσει, ό,τι ποθούνε,
ζητούν πιο ποθητό. Σαχλή πια λένε
την πιο τρανή ευτυχία. Παραιτούνε
τον ήλιο κι’ από τον πάγο ζέστη θένε.Γκαίτε, Φάουστ
Είναι βέβαιο και αναπόφευκτο. Από τη στιγμή που πάντα υπάρχει μεγάλη και διαχρονική απόσταση μεταξύ των επιθυμιών και της πραγματικότητας, το ανεκπλήρωτο θα ζει και θα βασιλεύει όσο υπάρχει πνοή ανθρώπου πάνω στη Γη. Και όχι μόνο αυτό αλλά το απέραντο βασίλειο του ανεκπλήρωτου θα κυριαρχεί επί του περιεχομένου της ζωής μας και επί του ίδιου του χαρακτήρα μας και της όλης προσωπικότητάς μας.
Η θέση της ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α. για την πρωτοφανή επίθεση του Υπουργείου Παιδείας κατά του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Πρύτανή του, επειδή «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις».
Book shops at the Spassky bridge at the main gate of the Kremlin
Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 2017
Θέμα: Η θέση της ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α. για την πρωτοφανή επίθεση του Υπουργείου Παιδείας κατά του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Πρύτανή του, επειδή «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις».
O Μίκης Θεοδωράκης έγραψε, τον Δεκέμβρη του 1969, στις φυλακές του Ωρωπού, το τραγούδι «Διότι δεν συνεμορφώθην». Πού να φανταστεί ότι οι στίχοι του θα ξαναγίνονταν επίκαιροι τον καιρό της «πρώτης φορά αριστερά» (με ολίγην από ακροδεξιά) κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!
Θρίαμβος και συντριβή του λαϊκισμού
Red Square with St. Basil’s Cathedral and Moscow Kremlin in background, by Fedor Alekseev, 1801
Εντυπωσιακή η άνοδός του, μακρά και επώδυνη η πτώση του
Του Νίκου Τσούλια
Τώρα και οι πιστοί οπαδοί του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχουν συνειδητοποιήσει ότι το κόμμα τους δεν έχει καμιά σχέση με την αριστερά – και αυτό όχι γιατί απλά και μόνο ασκεί νεοφιλελεύθερη πολιτική – αλλά γιατί αν αρμόζει ένας και μόνος χαρακτηρισμός, ο βασικός χαρακτηρισμός του, είναι ότι πρόκειται για ένα κόμμα διάχυτου και κραταιού λαϊκισμού και τίποτα άλλο.
Το κυρίαρχο πολιτισμικό πρότυπο
Albert Birkle (Austrian/German, 1900-1986), Glatz in Schlesien im Winter [Glatz, Silesia in Winter], c.1927
Σημίτης Κώστας,
ΤΟ ΒΗΜΑ, 17.12.2017
Η πρωτιά των Χριστιανοδημοκρατών στις τελευταίες εκλογές στη Γερμανία αποδόθηκε, μεταξύ άλλων, στο ότι εκφράζουν το «κυρίαρχο πολιτισμικό πρότυπο». Ο ασυνήθιστος αυτός όρος στην πολιτική συζήτηση εκφράζει μια πραγματικότητα.
Παλιώνει ο χρόνος;
Για την ανθρώπινη αίσθηση που έχουμε για τα πράγματα και τη ζωή ενδεχομένως ναι, αλλά για τη Φυσική όχι μόνο δεν παλιώνει αλλά ίσως τελικά και να μην «τρέχει» έτσι όπως νομίζουμε
Α. Γαλδαδάς,
ΤΟ ΒΗΜΑ, 31/12/2016
Το χρονικό του Χρόνου
http://educandus.forumotion.com/t1265-topic, 31/10/2007
Θεωρώ μάλλον απίθανο να μην αναγνωρίζετε αυτό το διάσημο πίνακα, το πιο γνωστό έργο του ιδιόρρυθμου σουρεαλιστή ζωγράφου Νταλί. Οι περισσότεροι τον αποκαλούν λιωμένα ρολόγια. Ο πραγματικός τίτλος είναι: The persistence of memory (η εμμονή της μνήμης).
Παίζοντας με το μέλλον
Χρόνος και τόπος Μετέωρος. Κώστας Μπαλάφας
Του Νίκου Τσούλια
Το μέλλον έρχεται πάντα νωρίτερα…
Από μικρός σκεπτόμουνα ζωηρά τις επόμενες στιγμές απ’ αυτές που ζούσα. Και ήταν τόσο έντονη αυτή η φαντασίωσή μου που νόμιζα ότι ζούσα παράλληλα και το παρόν και το μέλλον. Ίσως γιατί ονειρευόμουνα πολύ. «Όταν θα είμαι στα χωράφια μόνος μου, θα εμφανιστεί εκεί κάτω στην άκρη του δρόμου η Πα… η συμμαθήτριά μου στο Γυμνάσιο που την είχα ερωτευτεί και τη σκεπτόμουνα συνέχεια. Μπορεί να είναι πρώτη στην προφορική βαθμολογία η Πε… αλλά εγώ θα γράψω 20 Μαθηματικά, 20 Αρχαία, 20… και θα έλθω πρώτος. Αν θα περάσει η πέτρα που θα κλωτσήσω ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο σημάδια / δοκάρια, τότε θα κερδίσει ο ομάδα μου το απόγευμα στο ποδόσφαιρο».
Πρόσφατα σχόλια