Γράφοντας για το «αναπολώντας και νοσταλγώντας»

3ο Λύκειο Ζωγράφου στην Επίδαυρο

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Όταν ένα «συμβάν» της ζωής βρίσκει μια από τις πιο βαθιές συναισθηματικές φλέβες της παιδικής ηλικίας σου, όταν αγγίζει ένα από τα πιο ισχυρά στερεότυπά σου και μάλιστα με περιεχόμενο παραπόνου, τότε σημαίνει ότι σου σημαδεύει τη ζωή με έναν απόλυτα μοναδικό τρόπο. Όταν χάνεις αναγκαστικά την πηγή της ομορφιάς της ζωής σου, τότε συνειδητοποιείς ότι θα ζήσεις σε τόπους διαρκούς αναπόλησης και νοσταλγίας και θα πρέπει να βρεις μια άλλη σχέση με το παρελθόν σου – πέραν εκείνης της παραδοσιακής πρόσληψής του!

Μανώλης Γλέζος: «Δεν είμαι ο μόνος ουτοπιστής, ρε παιδιά!»

Ο πιο διάσημος γιος του ορεινού χωριού Απείρανθος της Νάξου

Εν όψει της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ο 94χρονος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης αφηγείται με τη ματιά και τον στόμφο εφήβου ιστορίες της Κατοχής και της πολυτάραχης ελληνικής Αριστεράς

Παπαδημητρίου Λένα

ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/10/2016