Το διάβασμα ως μεγαλείο πνεύματος, ως ομορφιά ζωής!

 

Karen Whitworth

Του Νίκου Τσούλια

 

Το διάβασμα είναι…

      Ο πιο περίεργος τόπος, που δεν κατανοείς κατά πόσο είναι αυθύπαρκτος ή είναι δική σου επινόηση. Κάνεις μια συζήτηση, στην οποία δεν ξέρεις πώς ακριβώς συμμετέχεις και με ποιον τρόπο ακριβώς συζητάς. Οι σκέψεις σου δεν είναι πάντα εκείνες του όποιου ορθού λόγου σου, ανακατώνονται με τη φαντασία σου και με τις ονειροπολήσεις σου και δεν λειτουργείς πάντα ως υποκείμενο και ως εκφραστής του εαυτού σου. Νιώθεις να διαχέεσαι στους διάφορους ήρωες των μυθιστορημάτων ή να διαμοιράζεται η σκέψη σου στις επιμέρους θεωρήσεις των δοκιμίων ή να διαμορφώνεις κάποια φευγαλέα σχήματα και σύμβολα στις πολλαπλές διαστρωματώσεις των ποιημάτων.

«Η γραφή ως (αυτό)ίαση»

 

Γράφει η Όλγα Ντέλλα // *

http://fractalart.gr/grafi/

Η γραφή

«Η ποίηση» γράφει ο ποιητής Αργύρης Χιόνης, «είναι ένα ποτήρι αδειανό /που το γεμίζουμε με το αίμα μας. /Ύστερα το προσφέρουμε στους άλλους /ή δεν το προσφέρουμε αλλά μας το παίρνουν […]». Κατά τη διάρκεια, πριν και μετά, «η αιμορραγία συντελείται». Με αυτή την αιμορραγία σταματά η ίδια η αιμορραγία.