Φεγγάρι μη μας φεύγεις…

 

 

 

Van Gogh, Starry night, 1889

Του Νίκου Τσούλια

      Είσαι η παρέα μας χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια και για τη Γη μας εκατομμύρια και εκατομμύρια χρόνια. Είσαι το «άστρο της νύχτας» – ακόμα και αν ξέρουμε ότι ξένο φως καθρεφτίζεις – και μαζί με το «άστρο της ημέρας», τον ήλιο, είσαστε μαζί μας στην ατέλειωτη μοναξιά μας, στη χαοτική απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Είσαι η γειτονιά μας και η συντροφιά μας˙ μόνο εσένα μπορούμε να κοιτάμε «κατάματα» και να παρατηρούμε ξανά και ξανά και να ρεμβάζουμε μαζί με όλες τις φαντασιώσεις μας και τις ονειροπολήσεις μας. Τον ήλιο ποτέ δεν τολμούμε να τον αντικρίσουμε παρά μόνο όταν είναι αδύνατος κοντά στον ορίζοντα.

Ο Τέρρυ Ήγκλετον, ο θάνατος, κι εμείς

Turner

 

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ, Η ΑΥΓΗ, 27.9.2015

 

• Σταριλίκια

 

Η ομιλία του γνωστού ακαδημαϊκού Τέρρυ Ήγκλετον στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο την Τετάρτη πριν τις εκλογές, ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστική: έδειξε πόσο ευαίσθητοι και προσεκτικοί πρέπει να είναι οι διανοούμενοι όσο γερνούν και γίνονται όλο και πιο διάσημοι. Εγώ, τουλάχιστον, στο τέλος της ομιλίας αναρωτιόμουν αν στη συνέχεια ο ομιλητής θα μοίραζε και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς μιας χώρας απομακρυσμένης από τα κέντρα των εξελίξεων.