Το πιο ασφαλές απάγκιο

sofiakioroglou

 

Η μόνη άδολη αγκαλιά,
είναι η δική σου.
Υπέροχη απανεμιά
το χάδι, το φιλί σου.
Το γάλα εκείνο από τους μαστούς
που έπινα θυμάμαι.

Την προσευχή στην Παναγιά
όταν έφευγα κρυφά
να συναντήσω
αρσενικά κορμιά
χάνοντας την ευπρέπεια
πριν έρθει η αμφιλύκη.

Ποτέ δεν φώναξα μητέρα.
Δεν σε κατάλαβα ποτέ.
Κι όταν σε σένα ήρθα να κλάψω τους έρωτες
Το πιο ασφαλές απάγκιο,
Δεν θύμωσες…

 

https://sofiakioroglou.wordpress.com/2015/07/18/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BF-3/

Παροιμίες του Καλοκαιριού – Ιούνιος,Ιούλιος

C.-Pissaro-the-harvest-1882-Bridgestone-Museum- Ο θεριστής

 

Ιούλιος 3, 2016

Του Γεράσιμου Α. Ρηγάτου, συγγραφέα-λαογράφου

http://www.presspublica.gr

 

 

   Η ζωή των ανθρώπων κατά τις παλαιότερες δεκαετίες (και κυρίως στις αγροτικές κοινωνίες) ρυθμιζόταν με βάση τις απαιτήσεις της φύσης, τους βιολογικούς κύκλους των φυτών, τις αναγκαίες για την επιβίωση εργασίες. Παρά τις σκληρές συνθήκες του ελληνικού καλοκαιριού οι δουλειές δεν σταματούσαν. Κι αυτό περιγράφεται με κατηγορηματική σαφήνεια σε μια από τις καλοκαιρινές παροιμίες.