Δεν θέλω να βγω στη σύνταξη…

 

Vincent van Gogh, A factory at Asnières, 1887

Του Νίκου Τσούλια

 

      Όχι, το παρόν κείμενο δεν έχει καμιά σχέση με την επέλαση των κυβερνήσεων της κρίσης και των μνημονίων κατά του δικαιώματος στην αξιοπρεπή συνταξιοδότηση με όλα τα συστατικά της στοιχεία (χρόνος, μισθός, ασφάλιση, περίθαλψη κλπ). Δεν συνδέεται με την αυταξία της ξεχωριστής φροντίδας για κάθε «απόμαχο της εργασίας» ως απόλυτο δικαίωμα «ανταπόδοσης» για την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο αλλά και πέραν τούτου για το σεβασμό στο «πρόσωπο του ανθρώπου», του κάθε ανθρώπου χωρίς καμιά διάκριση!

Δικαιοσύνη όχι μόνο στα χαρτιά, μα και στην πραγματική ζωή

ALBERT HOUTHUESEN, September Moon

του Γιώργου Σιακαντάρη // *

Ο νομπελίστας Αμάρτια Σεν ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρξει «τέλεια κοινωνία», άρα ούτε και «τέλειο σύστημα δικαιοσύνης» ως συνταγή για κάθε περίπτωση. Συσχετίζει το ιδανικό της δικαιοσύνης με τη δημόσια παρέμβαση μέσω ενός κοινωνικού κράτους

Ο οικονομόλογος Αμάρτια Κουμάρ Σεν γεννήθηκε στην Ινδία το 1933. Από το 1972 εργάζεται και διδάσκει στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Το 1998 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών για τις έρευνές του επί των οικονομικών των κοινωνικών παροχών.