Καλή Ανάσταση!

 

Σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Ανάσταση στο Βυζάντιο

 

Τα πασχαλινά έθιμα που ακολουθούμε σήμερα διαμορφώθηκαν στη βυζαντινή περίοδο της ιστορίας μας. Αν και τα περισσότερα (όπως και τα τυπικά της ορθοδοξίας) είναι έθιμα μιας αγροτικής κοινωνίας, είναι αξιοσημείωτο ότι τα συνεχίζουμε και στη σημερινή, έντονα αστικοποιημένη, εποχή μας.

Οἱ πόνοι τῆς Παναγιᾶς

Του Κ. Βάρναλη

Ποῦ νὰ σὲ κρύψω, γιόκα μου, νὰ μὴ σὲ φτάνουν οἱ κακοί;
Σὲ ποιὸ νησὶ τοῦ Ὠκεανοῦ, σὲ ποιὰ κορφὴν ἐρημική;
Δὲ θὰ σὲ μάθω νὰ μιλᾷς καὶ τ᾿ ἄδικο φωνάξεις.
Ξέρω πῶς θἄχεις τὴν καρδιὰ τόσο καλή, τόσο γλυκή,
ποὺ μὲ τὰ βρόχια τῆς ὀργῆς ταχιὰ θενὰ σπαράξεις.

Σὺ θἄχεις μάτια γαλανά,θἄχεις κορμάκι τρυφερό,
θὰ σὲ φυλάω ἀπὸ ματιὰ κακὴ κι ἀπὸ κακὸν καιρό,
ἀπὸ τὸ πρῶτο ξάφνισμα τῆς ξυπνημένης νιότης.
Δὲν εἶσαι σὺ γιὰ μάχητες, δὲν εἶσαι σὺ γιὰ τὸ σταυρό.
Ἐσὺ νοικοκερόπουλο -ὄχι σκλάβος ἢ προδότης.

Τὴ νύχτα θὰ συκώνομαι κι ἀγάλια θὰ νυχοπατῶ,
νὰ σκύβω τὴν ἀνάσα σου ν᾿ ἀκῶ, πουλάκι μου ζεστὸ
νὰ σοῦ ῾τοιμάζω στὴ φωτιὰ γάλα καὶ χαμομήλι,
κ᾿ ὕστερα ἀπ᾿ τὸ παράθυρο μὲ καρδιοχτύπι νὰ κοιτῶ
ποὺ θὰ πηγαίνεις στὸ σκολιό με πλάκα καὶ κοντύλι.

Κι ἂν κάποτε τὰ φρένα σου μ᾿ ἀλήθεια, φῶς τῆς ἀστραπῆς,
χτυπήσει ὁ Κύρης τ᾿ οὐρανοῦ, παιδάκι μου νὰ μὴ τὴν πεῖς!
Θεριὰ οἱ ἀνθρώποι, δὲ μποροῦν τὸ φῶς νὰ τὸ σηκώσουν!
Δὲν εἶν᾿ ἀλήθεια πιὸ χρυσὴ σὰν τὴν ἀλήθεια τῆς σιωπῆς.
Χίλιες φορὲς νὰ γεννηθεῖς, τόσες θὰ σὲ σταυρώσουν!

 

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_barnalhs_poems.htm#ΟΙ_ΠΟΝΟΙ_ΤΗΣ_ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η Ανάσταση ή Εις Άδου Κάθοδος

Η εις Άδου κάθοδος – Ανάσταση, ναός Καπνικαρέας

Η εικόνα της Αναστάσεως είναι ιστορημένη στο τύμπανο, που σχηματίζεται στον δυτικό τοίχο, στην κορυφή του δυτικού σκέλους του σταυρού και συμπληρώνει τη συνέχεια της αφήγησης των γεγονότων, που οι δύο άλλες παραστάσεις του δυτικού σκέλους έχουν εξιστορήσει.

Καλό Πάσχα

Σας εύχομαι “ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ” και “ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ”

 

Νίκος Τσούλιας

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Χριστός από το υπερώο της Αγίας Σοφίας

 

 

Στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία η απεικόνιση της Ανάστασης του Χριστού ονομάζεται «Η εις Άδου Κάθοδος», δηλαδή η κάθοδος του στη χώρα των νεκρών που είναι γνωστή ως «Άδης». Έτσι ο Χριστός, που βρίσκεται κάτω στον Άδη, κατέχει στην εικόνα την κεντρική θέση. Είναι περιβεβλημένος από ένα φωτεινό κύκλο, κατά κανόνα ωοειδή – γιατί υπάρχουν και απεικονίσεις του σε κύκλο 360^ο – που συμβολίζει την θεϊκή του δόξα.

Πίνακες ζωγραφικής για το Πάσχα

Η Ανάσταση. Εικόνα από το καθολικό της Ι.Μ. Αγίας Τριάδας, Τζαγκαρόλων (Ακρωτήρι, Χανιά Κρήτης)

Πάσχα στο χωριό

 

 

14 Απριλίου 2015

Κι αυτή τη χρονιά γιορτάσαμε το Πάσχα στο χωριό με τον παππού και τη γιαγιά.  Τι χαρά!

Και μετά το πρώτο «Χριστός Ανέστη» τι;

Ανάσταση στο Άγιο Όρος

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Όταν ακόμα και σ’ ένα έλασσον ζήτημα υπάρχει μαζική και ομοιόμορφη συμπεριφορά του λαού, τότε προσφέρεται για μια έστω μικροκοινωνιολογικής απόκλισης θεώρηση. Όταν υπάρχει μια «σκηνή» που γίνεται με μορφή επιδημίας σ’ όλη την ελληνική επικράτεια και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο χωρίς να υπάρχουν επαρκή ερμηνευτικά εργαλεία για να αιτιολογηθεί, τότε πρέπει να αναρωτηθούμε και να αναστοχαστούμε για κάποια βαθύτερα αίτια εξήγησής του.

Τα πάθη του Χριστού και η Ανάσταση στην αγιογραφία

Β΄ μισό 17ου αι., Θεόδωρος Πουλάκης

 

Τα πάθη του Χριστού και η Ανάσταση στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εικονογραφία

 

Το Πάσχα σε παλιά Αναγνωστικά βιβλία

 

Επιμέλεια Νίκου Τσούλια

      Τα Αναγνωστικά βιβλία είναι ίσως το πιο σταθερό νήμα αφήγησης της θεσμικής μόρφωσης του λαού μας. Ήταν η πρώτη αλλά και η βασική για κάθε τάξη «εισαγωγή» στις διάφορες μαθησιακές αναβαθμίδες του σχολείου.  Άλλωστε, στους παλιότερους καιρούς τα παιδιά ολοκλήρωναν την εκπαίδευσή τους στο τέλος του Δημοτικού σχολείου. Το Γυμνάσιο ήταν για λίγους…

Τα ελληνικά έθιμα του Πάσχα

Έλενα Μπούλια, 30 Απρ 2013

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή του Χριστιανισμού, σίγουρα του έτους στην Ελλάδα, καθώς μνημονεύει όχι μόνο τον θάνατο του Χριστού αλλά κυρίως την Ανάσταση –το απόλυτο σύμβολο της αναγέννησης, της μετάβασης από τον θάνατο στη ζωή, της ελπίδας.