Εμείς και οι πρόσφυγες

Του Νίκου Τσούλια

 

 

      Το όλο στερέωμα των προσφύγων σήμερα στη χώρα μας έχει πολλαπλές και σημαντικότατες όψεις. Παρουσιάζει χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την εθνική μας στρατηγική και την όλη ευρωπαϊκή διάσταση και σήμερα και μελλοντικά. Έχει οικονομική και κοινωνική θεώρηση και προφανώς έντονη πολιτική χροιά. Φυσικά δεν λείπουν και οι ιστορικές συνιστώσες, αφού το ελληνικό έθνος έχει γνωρίσει εποχές μαζικής προσφυγιάς και ξεριζώματος σημαντικού μέρους του πληθυσμού του.

Ευρωπαϊκοί αναπροσδιορισμοί του "βαλκανισμού"

Chiesetta alpestre, Cesare Tallone

 

της Αγγελικής Κωνσταντακοπούλου*, Η ΑΥΓΗ, 9.8.2015

 

• Ταξίδια στα Βαλκάνια 2

 

Τα διάφορα ευρωπαϊκά ομοσπονδιακά σχέδια, μεταξύ αυτών και εκείνα της Βαλκανικής ή Ανατολικής Ομοσπονδίας ή Ένωσης, που προτάθηκαν στη διάρκεια του 19^ου αιώνα, αποτελούσαν σχέδια εναλλακτικά του μοντέλου έθνος-κράτος και χαρακτηρίζονταν από άνιση ριζοσπαστικότητα. Μια παρόμοια πρόταση για Βαλκανική Ένωση προώθησαν οι δυτικο-ευρωπαϊκές φιλελεύθερες δυνάμεις μετά από απόφαση του 27^ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Ειρήνης το 1927, μέσα από τις Βαλκανικές Διασκέψεις που πραγματοποιήθηκαν σε βαλκανικές πρωτεύουσες (1930-34): Όσο και αν την ιδέα της Ένωσης οι βαλκάνιοι, κυβερνητικοί κυρίως παράγοντες, που συμμετείχαν στην Α’ Διάσκεψη (Αθήνα Οκτώβριος 1930) την προίκιζαν με μακρόχρονο παρελθόν και ονομαστούς πρωτεργάτες (Ρήγας, Οβρένοβιτς, Ρακόβσκυ, Μπότεβ), η Βαλκανική όπως και η Βαλκανική Κομουνιστική Ένωση, την οποία προωθούσε η ΕΣΣΔ, αποτελούσαν ad hoc σχέδια πολιτικο-οικονομικών ενώσεων, που προπαγανδίζονταν ως αναγκαία στις μεταπολεμικές γεωπολιτικές (ανασύνταξη των νικητριών δυνάμεων απέναντι στη Γερμανία) και οικονομικές εξελίξεις (κραχ του 1929).