Σχέδιο αγαπημένης δίχως κορνίζα

 

Πάνος Θασίτης
Αρχίζεις από παντού
Από την έρημη βουή του δάσους
Απ’ τα κοράλλινα χαλάσματα της πιο παλιάς αυγής
Από την πετρωμένη ρυτίδα του ορίζοντα
Από το τρυπημένο χέρι της ελπίδας
Από το αίμα το ξεριζωμένο

Η αγάπη κινεί τον κόσμο

Αν δεν το ζεις στην άμεση καθημερινότητά σου σε σοκάρει. Είναι πάντα εκεί αλλά ακριβώς επειδή συνήθως κανείς και τίποτα δε σε αναγκάζει να το δεις, σου ξεφεύγει.