A brief history of the European future

Max Pechstein (German, 1881 – 1955)

 

Robert Menasse

Or, why we must earn our inheritance

The sooner we get used to a future without the nation-state, writes Robert Menasse, the better; and the faster we’ll free ourselves from the current trap, between amnesia as to what the European project meant in the first place and absence of imagination about where it is heading.

Ο εχθρός είναι μέσα μας

 

Ο Βίγκο Μόρτενσεν ως Σίγκμουντ Φρόιντ στην ταινία «Μια επικίνδυνη μέθοδος» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Το βιβλίο του Φρόιντ «Ο Ντοστογέφσκι και η πατροκτονία» ανοίγει έναν σημαντικό διάλογο ανάμεσα στην τέχνη και στην πραγματική ζωή.

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20.07.2014

«Ψυχική οδύνη γνωρίζει ο άνθρωπος κατά κύριο λόγο σε συνάρτηση με τις συνθήκες υπό τις οποίες η ίδια εισβάλλει στη ζωή του. Συνεπώς, το δράμα χρειάζεται μια πλοκή από την οποία να πηγάζει μια τέτοια οδύνη… Μια φαινομενική εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση ορισμένων δραμάτων, όπως ο Φιλοκτήτης, όπου η ψυχική οδύνη παρουσιάζεται ως δεδομένη…».

Εγώ και οι μαθητές / μαθήτριές μου

3ο Γενικό Λύκειο Ζωγράφου

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Το πιο βαθύ προσωπικό ζήτημα είναι και το πιο ανθρώπινο – κατά τον αγαπημένο Ντοστογιέφσκι – άρα και το πιο παγκόσμιο και το πιο καθολικό και ως εκ τούτου έχει νόημα και αξία μια εκ βαθέων εξομολόγηση σε αυτό που χαρακτηρίζει τη ζωή σου. Το να είσαι εκπαιδευτικός είναι πάντα μια κίνηση του πνεύματος, μια δυνάμει πραγματικότητα ποτέ μια κατάσταση, μια έκρηξη βουλησιαρχίας και δημιουργίας παρά ένα στάτους ηρεμίας και αντικειμενικότητας.

Οι νικητές των Μαθητικών Βραβείων του Μαρτίου

Monet – The Garden of Monet at Argenteuil, 1873

 

«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν τις εκθέσεις των μαθητών που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό Πρόγραμμα Μαθητικών Βραβείων

 

Νίκος Μάστορας, ΤΑ ΝΕΑ,  02/05/2015

 

Η μαθήτρια της Γ’ τάξης του Βαρβακείου Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου Εβελίνα Μαρκοπούλου και ο 17χρονος μαθητής της Β’ τάξης στο 1ο Λύκειο Γλυφάδας Τόμας – Κόνραντ Γιούστσικ είναι οι νικητές της πέμπτης απονομής μαθητικών βραβείων που χορηγούν «ΤΑ ΝΕΑ» στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης τους.

Πολιτική σχιζοφρένεια

James Ensor, Self-Portrait with Masks, 1899

Του Νίκου Τσούλια

 

      Σε εποχή κρίσης οι κοινωνίες εκφράζουν τα πιο αρνητικά χαρακτηριστικά τους και, αντί να επιδίδονται με συστηματικό τρόπο στην υπέρβασή της, βουλιάζουν στο λαϊκισμό και στις δήθεν εύκολες λύσεις. Τότε οι λαοί διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό χωρίς ορθοκρισία και κριτική σκέψη αλλά με θυμό και με παρορμητισμό, με ηθικολογίες και με ανεξέλεγκτη βουλησιαρχική διάθεση.

Η αθέατη πλευρά της πολιτικής

George Luks (1867–1933) Verdun, France, 1902

Του Χρίστου Αλεξόπουλου

Αθέατη είναι εκείνη η πλευρά της πολιτικής, η οποία σε πραγματικό χρόνο δεν εκτίθεται στην κρίση ή ακόμη και στην αντιληπτική ικανότητα των πολιτών. Ορατές γίνονται εκείνες οι παράμετροι, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν θετικές αντιδράσεις, στηριζόμενες είτε στο συναίσθημα είτε στην έλλειψη ολοκληρωμένης ενημέρωσης των πολιτών. Βεβαίως με την παρεμβολή είτε του μη κυβερνητικού τμήματος του πολιτικού συστήματος είτε φορέων της κοινωνίας πολιτών είναι δυνατή η αποκάλυψη της αθέατης πλευράς. Σίγουρα σε βάθος χρόνου πολύ δύσκολα μένει κάτι κρυφό.

Hear Thomas Edison’s Recordings of Leo Tolstoy: Γ Voice of Russia’s Greatest Novelist

 

9.9.2015

 

Born 187 years ago today, Russian novelist Leo Tolstoy’s life (1828-1910) spanned a period of immense social, political, and technological change, paralleled in his own life by his radical shift from hedonistic nobleman to theologian, anarchist, and vegetarian pacifist.

Η συνθήκη της μοναξιάς στους δρόμους της Αθήνας

Στοά Αρσάκη. Φωτογραφία του Π. Γιαννακούρη από το Associated Press.

Ν. Βατόπουλος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19.7.2015

Η Αθήνα έχει γίνει μια πόλη γεμάτη μοναξιά. Ισως η αίσθηση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις εικόνες γεμάτες ζωή σε κάποια σημεία της πόλης, ιδίως τώρα το καλοκαίρι, που η ανάγκη για χαρά είναι μεγάλη. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η Αθήνα έχει γίνει μια πόλη κατηφής. Εχουν πέσει τα φτερά της και αυτό το διαπιστώνουν με λύπη όσοι γνωρίζουν την πόλη από προηγούμενα ταξίδια τους και τη βλέπουν σήμερα σε παρακμή.

Διαβάζοντας με …κάθε τρόπο

 

Guy Cambier

 

Του Νίκου Τσούλια

      Το διάβασμα δεν είναι απλά και μόνο η εικόνα του αναγνώστη απέναντι από ένα ανοιχτό βιβλίο. Αυτό είναι η απλή επιφάνεια του γεγονότος. Κάτω απ’ αυτήν υπάρχουν αμέτρητες επιστρώσεις ιδιαιτερότητας: γενικές και προσωπικές, ιστορικές και σύγχρονες, κοινότοπες και απόλυτα ξεχωριστές και στιγμιαίες!

Εδουάρδο Γκαλεάνο: Ένας σύγχρονος Μπολιβάρ

Felix Vallotton – The Fourteenth of July at Etretat 1899

 

 

Του Κωνσταντίνου Ζαγάρα, Η ΑΥΓΗ, 23.6.2015

 

«Σε κάποιο σημείο του χρόνου ο κόσμος ήταν γκρίζος. Χάρη στους Ινδιάνους Ishir, οι οποίοι έκλεψαν το χρώμα από τους θεούς, τώρα ο κόσμος λάμπει και τα χρώματα του κόσμου χρωματίζουν ζωηρά τα μάτια που τα βλέπουν».

Μεγάλες πολιτικές «στιγμές» του 20ου αιώνα

The Potemkin Stairs as seen in The Battleship Potemkin

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι συστατικό στοιχείο του ανθρώπινου στοχασμού να διακρίνει αυτό που ξεχωρίζει ολοφάνερα από το άπειρο τοπίο των συμβατικών γεγονότων και γίνεται φωτεινό σημάδι στο διάβα της ιστορίας του, γιατί αποτελεί ρήξη και τομή μιας ομαλής εξέλιξης των πραγμάτων και ορμή για την κατάκτηση ενός διαφορετικού και μάλλον πιο ελπιδοφόρου μέλλοντος.

Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων

 

Vincent van Gogh (Dutch, 1853-1890), The Parsonage Garden at Nuenen in Winter, 1884

του Π. Κονδύλη

Εννοιολογική σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση

Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Για να το πούμε ακριβέστερα: εν έτει 1998 δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα υπάρξουν στο μέλλον. Η διαπίστωση αυτή είναι αναπόδραστη αν επιθυμούμε να ορίσουμε την έννοια του «δικαιώματος» και του «ανθρώπινου δικαιώματος» αυστηρά και αδιαφορώντας απέναντι σε πολιτικές – ιδεολογικές σκοπιμότητες.