Η απεργία των καθηγητών το 1997 α

 Η φωτογραφία είναι από κοινή συνέντευξη της ΟΛΜΕ με τους αρχηγούς των κομμάτων της τότε αντιπολίτευσης στην περίοδο της απεργίας. Από αριστερά είναι: Γ. Μπανιάς, Α. Σαμαράς, Δ. Τσοβόλας, Ν. Κωντσαντόπουλος, Α. Παπαρήγα, Μ. Έβερτ και Δ. Κωσταράκος, Π. Ρούσκας, Δ. Καρλαύτης, Κ. Μανιάτης, Α. Αντωνάκος, Ν. Τσούλιας, Γ. Καλομοίρης, Κ. Ράμμας, Κ. Γιακουμάκης, Κ. Μπόικος, Θ. Ακριτίδης.  

 

Το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο – γενική αναφορά

Του Νίκου Τσούλια

Προλεγόμενα

      Ένα μεγάλο εκπαιδευτικό και κοινωνικό «συμβάν» δεν εξαντλείται εύκολα. Ερμηνεύεται και επανερμηνεύεται διαρκώς. Αυτή η δική μου προσέγγιση γίνεται με μοναδικό στόχο τη συμβολή σ’ αυτό το διαρκή διάλογο. Δεν γράφω ιστορία ούτε μπορώ να ισχυριστώ ότι θα είμαι αντικειμενικός, ακριβώς γιατί δεν έχει νόημα η έννοια της αντικειμενικότητας σε αρκετά ζητήματα που συνδέονται με επιδιώξεις και στόχους ανθρώπων και συλλογικών υποκειμένων. Σαφώς και τα γεγονότα θα παρουσιάζονται με την καθαρότητά τους, αλλά η ερμηνεία και η προσέγγιση θα έχουν προσωπική ματιά. Ωστόσο, θα είναι πάντα ευκρινής η διάκριση μεταξύ γεγονότων και ερμηνειών.

Από την ψηφιακή ουτοπία στο κοινωνικό σοκ

Kyffin Williams (UK, Wales, 1918-2006)
Snowdon from Llanllyfni (1975)

 

Επιμέλεια: Θανάσης Κούτσης, ΑΥΓΗ, 22.2.2015

Μια εναλλακτική θεώρηση της πληροφορίας θα απαιτούσε την απόσπασή της από την οικονομική σφαίρα – και τη μετατροπή της σε «κοινό αγαθό», αγαπημένη αντίληψη αρκετών ριζοσπαστικών κύκλων

Η ψηφιοποίηση της καθημερινότητας, αν και προωθείται ως καινοτομική, βολική και απελευθερωτική, ενισχύει την άπληστη εμπορευματοποίηση των πάντων. Και το ύστατο εμπόρευμα είναι τα προσωπικά δεδομένα μας.

του Evgeny Morozov*