Σκέψεις περί της αριστείας

Grażyna Smalej (Polish) – Ball, 2011

Του Νίκου Τσούλια

      Μήπως στη χώρα μας δεν κατοικούμε όλοι στον ίδιο κόσμο; Μήπως η πρόσληψη της πραγματικότητας διαθλάται τόσο πολύ από την προκατάληψη ή από την κομματική αγκύλωση που μας οδηγεί στη βίωση «παράλληλων συμπάντων»; Μήπως η ιδεολογική καθαρότητα διαμορφώνει στερεότυπα που αναιρούν ή έστω αμφισβητούν τον ορθολογισμό και την κριτική σκέψη;

Γιατί τα σχολεία δεν μορφώνουν;

 

Hans Purrmann (German, 1880–1966), Blick auf die Boboli-Gärten [View of the Boboli Gardens], 1943

 

 

Όταν το 1990, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, απονεμήθηκε στον John Taylor Gatto ο τίτλος του «Δασκάλου της Χρονιάς της Νέας Υόρκης» στην ομιλία αποδοχής του τίτλου που εκφώνησε, δεν αρκέστηκε σε απλές ευχαριστίες, αλλά εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορώ στην συμβατική λογική που διέπει την εκπαίδευση. Μίλησε για το ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει η εκπαίδευση για το άτομο, την οικογένεια και την κοινωνία στην σύγχρονη εποχή. Δεν απευθύνθηκε μόνο στη Νέα Υόρκη και τους μαθητές του.