Η ώρα των αποφάσεων

Sergei Vinogradov – Lunch Workers

Του Νίκου Τσούλια

      Σχεδόν τέσσερις μήνες διακυβέρνησης των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ζούμε καθημερινά την ίδια εικόνα αβεβαιότητας. Θα υπάρξει συμφωνία της Ελλάδας με την τρόικα / «θεσμούς»; Όλο αυτό το διάστημα τα κυβερνητικά στελέχη επιδίδονται σε θεωρητικολογίες και σε φανφάρες, σε μυθολογικές ερμηνείες περί της αρπαγής της Ευρώπης κλπ και σε ιστορικές δημαγωγίες περί ανατινάξεων, σε κούφιους αριστερίστικους παλικαρισμούς και σε ανόητες ιδεολογικές κορώνες.

      Ζαλισμένοι οι κυβερνητικοί ιθύνοντες από τη δημοσιότητα θεωρούν ότι παράγουν πολιτική φτιάχνοντας φραστικά σχήματα τύπου διαλέξεων σε φοιτητές. Το «είμαστε κοντά σε συμφωνία», είναι η μόνιμη επωδός κάθε δήλωσης από την αρχή της εκλογής αυτής της συγκυβέρνησης και απορεί κανείς το ότι όλο αυτό το νεφέλωμα των ανέξοδων θεωριών το ονομάζουν διαπραγμάτευση. Και η οικονομία της χώρας βουλιάζει όλο και πιο πολύ στην ύφεση πολλαπλασιάζοντας τα αδιέξοδά της. Έχουμε μια κυβέρνηση φάντασμα, της φλυαρίας και της απραξίας…

      Ας δούμε σε δύο γραμμές την ιστορική συγκυρία της χώρας μας. Την οικονομική κρίση την προκάλεσαν σε πολιτικό επίπεδο τα κυβερνητικά κόμματα, η Ν.Δ. (κυρίως) και το ΠΑΣΟΚ, αλλά τη χρεώθηκε μόνο το ΠΑΣΟΚ (και με δική του ευθύνη) και προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συμμετοχή στην εν λόγω ευθύνη. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό την έξοδο από την κρίση και από τα Μνημόνια από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησής του. Δεσμεύτηκε να καταργήσει το Μνημόνιο με τον πρώτο Νόμο που θα έφερνε στη Βουλή. Ήξεραν ωστόσο τα στελέχη του ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει. Γι’ αυτό όλο το σκηνικό της επαναστατικότητάς τους δεν ήταν απλά και μόνο ένα σκηνικό δημαγωγίας, αλλά μια οργανωμένη απόπειρα εξαπάτησης των ελπίδων και των προσδοκιών του σκληρά δοκιμαζόμενου λαού με μοναδικό σκοπό την κατάκτηση και τη νομή της εξουσίας εκ μέρους τους, που για δεκαετίες και δεκαετίες ήταν ένα μακρινό, ένα άπιαστο όνειρο.

      Δεν είχαν ποτέ σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση. Και το πιο φοβερό είναι ότι εξακολουθούν να εξαπατούν με έναν απόλυτα αλαζονικό και περιφρονητικό τρόπο. Ισχυρίζονται από την πρώτη ημέρα της εκλογής τους ότι Μνημόνιο δεν υπάρχει, αλλά όλο αυτό το διάστημα τρέχουν πίσω από τα αφεντικά του Μνημονίου! Ισχυρίζονταν ότι η απόφασή τους της «20^ης Φεβρουαρίου 2015» καταργούσε – για άλλη μια φορά το …καταργημένο Μνημόνιο -, αλλά τώρα λένε ότι είναι Μνημονιακή σύμβαση. Κατέθεσαν την «43 σελίδων πρόταση συμφωνίας» με τους δανειστές που συνιστά άλλη μια νέα παράταση Μνημονίου, ένα νέο Μνημόνιο και προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τις λέξεις διαλύοντας κάθε ορθολογική ερμηνεία του γλωσσικού μας κώδικα. Την ίδια στιγμή αυτή την πρόταση άλλα στελέχη την αποδοκιμάζουν ότι αντικρούει το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης – άλλο φάντασμα και αυτό… – γιατί συνιστά Μνημόνιο και άλλα στελέχη εξακολουθούν να εξαπατούν το λαό τονίζοντας ότι είναι «αναγκαία μέτρα» για να βγούμε από το Μνημόνιο – πόσες φορές άραγε θα βγαίνουμε και θα ξαναβγαίνουμε απ’ αυτό – για να καθησυχάσουν το αριστερό φρόνημα των μικρομεσαίων στελεχών τους. Είναι αξιοθρήνητοι. Δεν έχουν το στοιχειώδες θάρρος να πούνε την αλήθεια ούτε και μεταξύ τους…

      Το 40% περίπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ είναι με το περίφημο λόμπι της δραχμής. Θέλει την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Πώς μπορεί να κυβερνήσει ένα κόμμα όταν είναι ακριβώς διχοτομημένο στο πιο βασικό πεδίο της πολιτικής, στη μήτρα της πολιτικής; Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες κατέθεσαν πρόταση συμφωνίας, πρόταση Μνημονίου και το ένα τρίτο των Υπουργών – από τον πάλαι ποτέ πρώτο αστέρα της δημοσιότητας Βαρουφάκη έως τον μόνιμα διαφωνούντα Λαφαζάνη – μαζί και η περιβόητη Πρόεδρος της Βουλής διαφωνεί με την πρόταση. Όλο αυτό το διάστημα κανένας δεν έπαιρνε την ευθύνη να δώσει πρόταση, γιατί φοβόντουσαν α) την αριστεροσύνη όλων των άλλων που θα επέπιπτε επ’ αυτού και β) το ολοκληρωτικό γκρέμισμα του σκηνικού της δημαγωγίας και της εξαπάτησης, την εξαφάνιση των «χωριών Ποτέμκιν»!

      Υπάρχει ένα ερώτημα πολιτικό και καθοριστικό για την όποια θεώρηση του σημερινού σκηνικού. Η οικονομία της Ελλάδας είναι σε καλύτερη κατάσταση ή σε χειρότερη μετά τις εκλογές και ποιοι είναι οι παράγοντες που επενέργησαν γι’ αυτή τη μεταβολή; Την απάντηση την ξέρουμε, γι’ αυτό και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήδη γνωρίζουν ότι όχι μόνο δεν προωθούν λύση στο πρόβλημα της χώρας αλλά έχουν γίνει μέρος του προβλήματος και πολύ γρήγορα θα γίνουν και αυτόνομο πρόβλημα, όσο δεν αποφασίζουν να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας εγκαταλείποντας τις ιδεολογικές φαντασιώσεις τους. Τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων. Μόνο που οι αποφάσεις αυτές κρίνονται πιο πολύ από τους εκφραστές των Μνημονίων και όχι από την …ηρωική συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Fedor Vasiliev – Village