Κι ἄλλες ἀκόμη λέξεις

Nίκος Καρούζος

Τὸ ἔξω δέ μᾶς φταίει τίποτα·
τὸ πρὸς τὰ ἔξω μᾶς φταίει.
Μέσ’ στοὺς καθρέφτες τῶν μαγαζιῶν
ὀλάξαφνα
τὸ βλέμμα μου γυρίζοντας βλέπω
τὸ βλέμμα μου
τὴν ἀδιέξοδη ματιὰ τοῦ σφαζομένου ζώου.
Κι ὅλο μὲ στέλνουν ἔρημο στὴν ἐρημιά μου.
Μαζεύεται σιγὰ – σιγὰ ἡ καταιγίδα.
Σηκώνω τὰ μάτια καὶ τὴ βλέπω:
θὰ ξεσπάσει.

 

Ἀπὸ τὴν συλλογὴ «Ἀναμνηστικὴ λήθη» 1982

 

http://www.ekebi.gr/dam/poems.aspx?tmp=1&item=197

Όταν ο Καρούζος συνάντησε τον Παπαδιαμάντη…

 

Πώς ένα ποίημα του Νίκου Καρούζου ανακαλεί ένα αθησαύριστο μέχρι σήμερα διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

 

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ, Η ΑΥΓΗ, 16.11.2014

 

Ο Γιάννης μέσα στο έαρ