«Νεύτων: Ἡ κορυφαία στιγμὴ τῆς Φυσικῆς – ἡ θεμελίωση»

 

τοῦ ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ, Ἀν. Καθηγητῆ Παν. Ἀθηνῶν

1ο Ἐπιστημονικὸ Συμπόσιο, «Μεγάλες στιγμὲς τῆς Φυσικῆς»

Προλεγόμενα

Ὁ Ἀριστοτέλης ὑπῆρξε φιλόσοφος καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὁ Νεύτωνας ὑπῆρξε φυσικὸς καὶ μαθηματικὸς καὶ μάλιστα ὁ θεμελιωτὴς τῆς Φυσικῆς. Ἔχει λοιπὸν νόημα τὸ ἐρώτημα: «Ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη στὸ Νεύτωνα»; Νομιμοποιεῖται, ἄραγε, μία τέτοια διατύπωση; Ἡ ἀπάντηση εἶναι θετική. Διότι πρὸ τοῦ Νεύτωνος (ἢ ἔστω τοῦ Γαλιλαίου) ναὶ μὲν δὲν ὑπῆρχε ἡ Φυσικὴ ὡς ἀνεξάρτητος κλάδος τῆς ἐπιστήμης, ὅπως εἶναι σήμερα, ὑπῆρχε ὅμως ὡς Φιλοσοφία τῆς φύσης. Δηλαδὴ ἡ Φυσικὴ ἦταν κλάδος τῆς Φιλοσοφίας, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἄλλες ἐπιστῆμες.

Οι ηθικές ιδέες στον αρχαίο κόσμο / Συζητώντας με τον Γκαίτε

Οι ηθικές ιδέες στον αρχαίο κόσμο

Ο Θάνατος του Ιππόλυτου, Lawrence Alma-Tadema (1836-1912)

Μέσα από τα ομηρικά κείμενα και τις τραγωδίες ο συγγραφέας αναζητεί τις παραγνωρισμένες ομοιότητες στη σκέψη, στα συναισθήματα και στις πράξεις μεταξύ της αρχαίας και της σύγχρονης εποχής

Λυδάκη Α., ΤΟ ΒΗΜΑ, 14/09/2014