Ἦταν γυναίκα, ἦταν όνειρο…

Γιῶργος Σαραντάρης

«J’i cueilli ce brin de bruyère»
G. Apollinaire

Ἦταν γυναῖκα ἦταν ὄνειρο ἤτανε καὶ τὰ δυὸ
Ὁ ὕπνος μ᾿ ἐμπόδιζε νὰ τὴ δῶ στὰ μάτια
Ἀλλὰ τῆς φιλοῦσα τὸ στόμα τὴν κράταγα
Σὰν νὰ ἦταν ἄνεμος καὶ νὰ ἦταν σάρκα
Μοῦ ῾λεγε πὼς μ᾿ ἀγαποῦσε ἀλλὰ δὲν τὸ ἄκουγα καθαρὰ
Μοῦ ῾λεγε πὼς πονοῦσε νὰ μὴ ζεῖ μαζί μου
Ἦταν ὠχρὴ καὶ κάποτε ἔτρεμα γιὰ τὸ χρῶμα της
Κάποτε ἀποροῦσα νιώθοντας τὴν ὑγεία της σὰν δική μου ὑγεία

Ὅταν χωρίζαμε ἤτανε πάντοτε νύχτα
Τ᾿ ἀηδόνια σκέπαζαν τὸ περπάτημά της
ἔφευγε καὶ ξεχνοῦσα πάντοτε τὸν τρόπο τῆς φυγῆς της
Ἡ καινούρια μέρα ἄναβε μέσα μου προτοῦ ξημερώσει
Ἦταν ἥλιος ἦταν πρωὶ ὅταν τραγουδοῦσα
Ὅταν μόνος μου ἔσκαβα ἕνα δικό μου χῶμα
Καὶ δὲν τὴ σκεφτόμουνα πιὰ ἐκείνη

http://users.uoa.gr

Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον…

Βούλγαρης Κ., Η ΑΥΓΗ, 23.3.2014

 

Μη μόνον όσα βλέπετε πιστεύετε.

Των ποιητών το βλέμμα είν’ οξύτερον.

Τελικά, το έτος Καβάφη αποδεικνύεται ιδιαίτερα γόνιμο, ίσως και γιατί μας προέκυψε νηφάλια παραγωγικό. Αν μάλιστα δεν είχε συμβεί η φασαρία που προκάλεσε η ιδεολογική χρήση των στίχων του επί των τρόλεϊ της Αθήνας, το έτος Καβάφη θα είχε ολοκληρωθεί «ανεπαισθήτως», χωρίς τα συνήθη ταρατατζούμ, με ενδιαφέρουσες εκδόσεις και αρκετές, επίσης ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, που έλαβαν χώρα σε άπειρα σημεία της επικράτειας. Εκδόσεις και εκδηλώσεις που δεν διεκδίκησαν την από καιρό κούφια καβαφική φιλολογική «αυθεντία», ενώ συνήθως δεν προέταξαν την αυθαιρεσία της όποιας πολιτισμικής ή άλλης «διαφοράς», αλλά διεκδίκησαν την ποίηση και την πνευματική στάση του Καβάφη ως στοιχείο του παρόντος. (Ακόμα και η Επιτροπή Καβάφη του Υπουργείου Πολιτισμού, διά της αδρανείας της, βοήθησε σ’ αυτό…)