Η απόλυτη μαγεία του ηλιοβασιλέματος

Σαντορίνη

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν ξέρω πώς και από πότε άρχισε στην ιστορία του ανθρώπου αυτή η φοβερή γοητεία του ηλιοβασιλέματος. Δεν ξέρω αν οι μακρινοί πρόγονοι του ανθρώπινου είδους κάθονταν και στοχάζονταν αγναντεύοντας το πέσιμο του ήλιου. Μπορούμε άραγε να ισχυριστούμε ότι από τότε που στην εξελικτική κλίμακα του ανθρώπου αρέσκονταν να θαυμάζουν το ηλιοβασίλεμα είχαμε και τα πρώτα σκιρτήματα της συνείδησης;

      Αλλά γιατί όχι; Τον Ήλιο δεν λάτρευαν σχεδόν όλοι οι πρωτόγονοι λαοί ως θεϊκή δύναμη όταν έκαναν τις πρώτες τους μεταφυσικές αναζητήσεις; Ήταν άραγε τόποι της διαίσθησης ή το πρώτο πεδίο της γνώσης; Ό,τι και αν ήταν τελικά αυτό θα αποτέλεσε την εισαγωγή μας στους τόπους του αξιερώτητου…

      Το ηλιοβασίλεμα θα γίνει ένα σημαίνον χρονικό σύμβολο για τον άνθρωπο του αγροτικού σταδίου της ιστορίας του. Είναι άραγε το νήμα που υφαίνει το τέλος της κουραστικής από ήλιο σε ήλιο εργασίας στα χωράφια και έγινε αυτό το υφάδι στο διάβα του χρόνου αίσθηση της προαναγγελλόμενης βραδινής ξεκούρασης όλων των ανθρώπων; Είναι γιατί μόνο τότε ο άνθρωπος μπορεί να δει κατάματα το φωτεινό μεγαλείο της πηγής της ζωής; Είναι γιατί αυτή η γλυκιά απόσυρση του ήλιου απαλαίνει την τραχύτητα της ζωής προετοιμάζοντας το σώμα του ανθρώπου για τις ξεχωριστές φαντασιώσεις και τις ονειροπολήσεις της νύχτας; Είναι γιατί το απαλό χαμήλωμα του αχτίνων του ήλιο διεγείρει τον συναισθηματισμό και προετοιμάζει το ερωτικό σμίξιμο τόσων και τόσων ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας; Είναι γιατί ο πίνακας των χρωμάτων του ηλιοβασιλέματος μετασχηματίζει την εικόνα όλων των μορφών που υπάρχουν στη Γη προσδίδοντάς τους μια παροδική αίσθηση εξαΰλωσης;

      Το ηλιοβασίλεμα είναι κορυφαία συνάντηση του ανθρώπου με τη φύση. Γιατί δεν είναι μόνο το παιχνίδι του ήλιου που αλλάζει τα πράγματα. Όλη η φύση συμμετέχει σε μια ιεροτελεστία, για να περάσει από το φως στο σκοτάδι. Το περίγραμμα των μορφών κάθε αντικειμένου τρεμοπαίζει στις όλο και πιο απαλές ηλιαχτίδες μέχρι να χάσει τα όποια όριά του. Και κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει πώς άρχισε αυτή η τόσο ξεχωριστή αίσθηση του ανθρώπου στο παιχνίδι του βασιλέματος του φωτεινού μας άστρου. Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί αυτή η σχέση μας μαζί του θα παραμένει ίδια και απαράλλαχτη στον αιώνα τον άπαντα όσες και όποιες θα είναι οι αλλαγές που θα συμβούν στις κοινωνίες των ανθρώπων.

      Αν οι κάτοικοι της μεγαλούπολης έχουν χάσει την όποια ρομαντικότητά τους, οφείλεται πρωτίστως στο φοβερή απώλεια του ηλιοβασιλέματος, ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιούν ή όχι. Αν οι κάτοικοι των χωριών δεν γεύονται όλο το μεγαλείο του, είναι γιατί χάλασαν τη σχέση τους με την ημέρα, γιατί άλλαξαν δραματικά τον τρόπο της ζωής των. Αλλά είναι ο θαυμαστός κόσμος των απανταχού ερωτευμένων που θα λατρεύει αυτές τις ιερές στιγμές, γιατί κάθε ερωτευμένος / ερωτευμένη νιώθει το ηλιοχάϊδεμα να είναι θυσία στο βωμό του φτερωτού θεού, γιατί το απαλό βούτηγμα του ηλιακού δίσκου στη γραμμή του ορίζοντα είναι το μοναδικό πεδίο του ξυπνητού τους, που τους αποδεσμεύει από περιορισμούς και καταναγκασμούς της άκαμπτης πραγματικότητας, που διεγείρει τις ονειροπολήσεις τους, που τους ταξιδεύει στη χώρα την απόλυτα δική τους.

      Αν έπρεπε να αναδείξουμε την πιο αληθινή ομορφιά της συνάντησης του βλέμματος του ανθρώπου με ό,τι τον περιβάλλει, αυτό θα ήταν το ηλιοβασίλεμα. Δεν είναι μόνο ένας πίνακας ζωγραφικής. Εδώ η φύση είναι απόλυτα καταδεκτική, είναι μόνο γενναιόδωρη. Εδώ ο καμβάς της φύσης και του στοχασμού μας είναι στη δίνη και στη μέθη της διαρκούς μεταμόρφωσης και ποτέ δεν θα δεις την ίδια εικόνα ηλιοβασιλέματος ακόμα και από το ίδιο μέρος, αν ξέρεις να βλέπεις το όλο θαύμα. Το φως του ήλιου παίζει μέσα σε λίγα λεπτά με τους χρωματισμούς του, με τα σύννεφα και με τον ορίζοντα, με τις προσμονές και με τις διαθέσεις του ανθρώπου, με τη φαντασία του και με τη συνείδησή του. Καμιά έκφραση της φύσης δεν σε οδηγεί τόσο εύκολα στη χώρα της περισυλλογής και του στοχασμού, στη χώρα της μαγείας και του ονείρου.

      Η αίσθηση της απόλυτης ομορφιάς – που μόνο το ηλιοβασίλεμα μπορεί να προσφέρει – ταυτίζεται με την αίσθηση της απόλυτης αλήθειας, της απόλυτης βεβαιότητας ότι ο ήλιος φεύγει και ξαναέρχεται εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια και θα δωρίζει πάντα τη ζωή στον ταπεινό πλανήτη μας. Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε κάθε ημέρα να αγναντεύουν το ηλιοβασίλεμα και αν δεν συμβαίνει αυτό, είναι σα μην έχουν ζήσει αυτή την ημέρα. Και αν αυτή η θεώρησή μου δεν είναι τόσο πειστική και αληθινή, μήπως θα έπρεπε να δημιουργήσουμε μια τέτοια φαντασίωση για να στήσουμε τους δικούς μας καιρούς μιας επινοημένης μυθολογίας, που θα προσφέρει μόνο γοητεία;

      Αν συναντιούνται όλες οι φυλές των ερωτευμένων νέων στην Οία της Σαντορίνης ή στο U Bein Bridge, Μάντελεϊ (Μιανμάρ), ή στο Maasai Mara National Reserve (Κένυα) ή στο Uluru and Kata Tjuta (Αυστραλία) ή στο Aci Trezza, Κατάνια (Ιταλία) ή στο Grand Canyon Αριζόνα (ΗΠΑ) ή στο Ντουμπάι, (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) ή στο West Lake, Χανγκζού (Κίνα) ή στο Guanshan (Ταϊβάν) ή στο Phnom Bakheng (Καμπότζη) ή στο Maui (Χαβάη) ή στο Rapa Nui (Χιλή) (σύμφωνα με το CNN), αν προσμένουν με τις φωτογραφικές κάμερες για να συλλάβουν το «θείο γεγονός», αν η εικόνα του πορτοκαλί δίσκου μένει στη μνήμη της καρδιάς τους, είναι γιατί το αντάριασμα του ερωτικού πάθους συμβιώνει με το γαλήνεμα της ψυχής και αυτή η συμβίωση τους οδηγεί στους τόπους της ευτυχίας και των ονείρων.

      Ωστόσο, κάθε ηλιοβασίλεμα σε κάθε σημείο της Γης είναι πάντα μια μοναδική ζωγραφιά, φτάνει να μπορείς να αφήσεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά. Και αν θέλεις να ταξιδέψεις στην πραγματική σου πατρίδα, στην παιδική σου ηλικία, πού αλλού μπορείς να τη συναντήσεις – όταν όλα γύρω μας αλλάζουν – παρά μόνο σ’ αυτό το σμίξιμο του ήλιου με τον ορίζοντα της παιδικής σου εστίας. Εδώ θα ξανασυναντήσεις την ίδια ακριβώς εικόνα που καμιά σκόνη του χρόνου δεν μπορεί να θολώσει, εδώ θα ξαναγευθείς τη δική σου πρωτόλεια, την ανεξίτηλη ματιά που έριξες στον Κόσμο, και αν έχεις καλλιεργήσει τους τόπους των ευαισθησιών, θα βρεις το πιο ιερό στοιχείο σου, τα παιδικά σου όνειρα. Τι πιο μαγευτικό και πιο παραμυθένιο;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οία

 

 

 

 

 

 

 

 

Σαχάρα

 

 

Θεσσαλονίκη

 

 

Anzio, Ιταλία

 

 

 

 

 

 

Μπορείτε να δείτε:

 

http://psifides.pblogs.gr/2011/05/ta-30-kalytera-ellhnika-hliobasilemata.html

 

http://www.otherside.gr/2010/01/iliovasilema/

 

http://blog.taxidiamprosta.com/the-worlds-best-sunsets/

 

http://www.travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=&id=23240