Γράψιμο και διάβασμα, ενιαίο – συστατικό “στοιχείο” της ζωής μας

Τσαρούχης, Αλώνια 1928

 

Του Νίκου Τσούλια

Έκλεβα χρόνο από οτιδήποτε έκανα για να ριχτώ στο διάβασμα. Άρχισα να γράφω σαν φανατικός αναγνώστης που ήθελα να ζήσω μέσα από το γράψιμο τις δικές μου συγκινήσεις, να αφηγηθώ ιστορίες που κουβαλούσα. Είναι πολύ κουραστικό να κουβαλάς ιστορίες που να μη διηγείσαι. Σαν να ζεις με πέτρες ασήκωτες μέσα στο μυαλό σου. Αν δεν διηγηθώ τις ιστορίες μου, αυτές γίνονται βράχοι που φράζουν τις πόρτες της φαντασίας μου… Γράφω σαν αναγνώστης και διαβάζω πια ως συγγραφέας.

ΚΑΛΕΝΤ ΧΟΣΕΙΝΙ

 

      Αυτές τις ημέρες το «Ανθολόγιο» έκλεισε τρία χρόνια παρουσίας στον ψηφιακό κόσμο και σκέφτηκα το σημερινό άρθρο να έχει μια αυτοαναφορική χροιά αναλύοντας τη σχέση μου με το γράψιμο. Αναρωτιέμαι, αν το διάβασμα γίνεται υπόθεση ζωής και συστατικό στοιχείο της ύπαρξής σου, μπορεί να είσαι σε «απόσταση» από το γράψιμο, μπορείς να μην αγαπήσεις το γράψιμο όσο και το διάβασμα;

Καταστροφή μας η τηλεόραση

 

ΤΕΤΑΤΕΤ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΒΑΛΤΙΝΟ (συγγραφέα)

 

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΡΙΖΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΕΚΤΗΣ

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ, Ελευθεροτυπία, Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Σήμερα η Ελλάδα δεν έχει αυτάρκεια, όπως παλιά. Θα πεθάνει της πείνας! Είναι ιδιαίτερα σκληρός στις εκτιμήσεις του -κυρίως για τον Τσίπρα- και δεν μασάει καθόλου τα λόγια του. Επίσης δεν έχει σκοπιμότητες σ’ αυτά που λέει, κομματικές δηλαδή, πράγμα όχι και τόσο σύνηθες στις μέρες μας…