Είμαστε σε «χώρα της διαφθοράς»;

 

Abstract Art by Paul McGuire

Του Νίκου Τσούλια

      Ξεφλουδίζουμε τις φλούδες του κρεμμυδιού της διαφθοράς και τελειωμό δεν έχουν. Κάθε φορά που φτάνουμε σε μια νέα φλούδα λέμε, «φτάσαμε στο τέλος, στον πυρήνα». Αλλά δεν είναι έτσι. Κουραστήκαμε να εμφανιζόμαστε στις συζητήσεις μας απορημένοι και έκπληκτοι. Ίσως πρέπει να το πάρουμε απόφαση, να δεχτούμε το γεγονός, μήπως μπορέσουμε τελικά και το προσεγγίσουμε με ουσιαστικό τρόπο. Να δεχτούμε ότι είμαστε σε χώρα διαφθοράς;

      Πρώτα ήταν η φλούδα των πολιτικών, μεγάλη και παχιά – παχιά. Τα χρηματικά ποσά υπερβαίνουν κάθε φαντασία του απλού πολίτη. Ο Άκης χόρευε με εκατομμύρια «ευρώ». Και φυσικά δεν είναι μόνος. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν; Ποιος να ξέρει… Αλλά ο Άκης μπορεί να θεωρηθεί ως ο «επικεφαλής» στη φλούδα αυτή.

      Μετά ήταν η φλούδα των τοπικών αρχόντων. Σε όλη τη χώρα δήμαρχοι, σύμβουλοι και άλλοι παράγοντες «ων ου εκ έστιν αριθμός» είναι στην πίστα της διαφθοράς με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Διαγωνισμοί, τεχνικά έργα, προμήθειες όλα έχουν και το κλέψιμό τους. Πού να βρεθούν εισαγγελείς και εισαγγελείς για τόσες και τόσες παρανομίες σ’ όλη τη χώρα; Εδώ είναι επικεφαλής ο Βασίλης της Θεσσαλονίκης, ο φτερωτός γιατρός. Και φωνάζει και αυτός, ότι είναι αθώος. Αλλά μάλλον φωνάζει, για να πει την απορία του, «πού είναι όλοι οι άλλοι»;

      Στη συνέχεια ήταν η φλούδα των μεγάλων οργανισμών, νομικών προσώπων δημόσιου και ιδιωτικού δικαίου. Μεγάλο πανηγύρι και φαγοπότι. Εδώ είναι η φλούδα των «χαρισματικών παιδιών», των γιάπηδων. Εδώ είναι πιο γυαλιστερός ο κόσμος. Συνήθως είναι νέοι, δεν ξέρουν τίποτα από επαγγελματική δραστηριότητα και από δουλειά, αλλά είναι μπροστάρηδες στις γνωριμίες και εμφανίζονται να είναι «προάγγελοι» των νέων εποχών. Ίσως και γι’ αυτό εδώ να έχουμε τον «Άγγελο» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ως επικεφαλής. Στον ίδιο τομέα οι πιο «έξυπνοι» έχουν κάνει το κλέψιμο νόμιμο. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν νεαροί «τύποι» ιδίως στις τράπεζες που είναι κομματικοί εγκάθετοι, ουσιαστικά διοικούν αναιρώντας κάθε έννοια ιεραρχίας και αμείβονται με τρελά ποσά μέσα από τους μισθούς τους.

     Κολλητά στην προηγούμενη φλούδα είναι εκείνη των δημόσιων φορέων μικρότερου μεγέθους αλλά μεγαλύτερου αριθμού. Και εδώ το πανηγύρι είναι πανελλαδικού απλώματος. Δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, εφορίες, νομαρχίες, όλος ο ιστός των συναλλαγών των πολιτών με κάθε όψη του κράτους και μια μικρή φωλιά παρανομίας. Εδώ δεν υπάρχουν επικεφαλής, ίσως γιατί είναι όλοι «ισοϋψείς», ίσως γιατί δεν είναι τόσο επώνυμοι.

      Τελευταία αλλά όχι τελική είναι η φλούδα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Εδώ είναι γενέθλιος τόπος του «Γιωργάκη», τον οποίο ενίσχυσε και ο «Κωστάκης», που βόλεψε και αυτός αρκετούς κολλητούς. Όλοι θυμόμαστε τις ιδεολογικές αναλύσεις που έκανε ο Γιωργάκης ως αρχηγός κόμματος και ως πρωθυπουργός για το σπουδαίο ρόλο των Μ.Κ.Ο. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά ενώ στους άλλους τομείς πιάστηκα και εγώ αδιάβαστος και ασυγχώρητος για την έλλειψη γνώσης του πλιάτσικου που γινόταν, εδώ είχα πονηρευτεί. Μα ποια μπορεί να είναι η αποστολή αυτών των ΜΚΟ έλεγα και ξαναέλεγα και μέσα μου και στις παρέες μου, όταν δεν εμφανίζεται πουθενά κάποιο τελικό εξαγόμενο; Αλλά είχαμε και συγκεκριμένα παραδείγματα. Έτσι είχαμε ακούσει για ένα «παρατηρητήριο πουλιών» στην περιοχή των Καλαβρύτων που φτιάχτηκε επί τούτου, χωρίς να υπάρχει καμιά σχετική με το αντικείμενο προϋπόθεση και το όλο όμορφο κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία και ανήκει στον ιδιοκτήτη του! Και δεν ήταν μόνο οι επώνυμες και μεγάλες ΜΚΟ. Ήταν αμέτρητες φλουδίτσες ακόμα και οικογενειακής δομής. Ξεπετάγονταν σ’ όλη την Ελλάδα σαν μανιτάρια φθινοπωρινού δάσους. Έπαιρναν χρήματα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τακτοποιούνταν με χαρτιά, που είχαν ετοιμάσει από πριν οι κάθε λογής επιτήδειοι. Πού να προλάβουν οι υπηρεσίες του κράτους για να ελέγξουν όλο αυτό το φαγοπότι; Και εδώ φυσικά δεν υπάρχουν επικεφαλής, γιατί τα τραπέζια είχαν στηθεί σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.

      Παράλληλα με το ξεφλούδισμα των ειδικών περιπτώσεων ξεπετάγονται και εμβόλιμα φλούδες φοροδιαφυγής, όπως εκείνη του ποδοσφαιρικού παράγοντα. Το φοβερό σ’ αυτή την περίπτωση δεν είναι ότι αφορούσε μια εδώ και πολύ καιρό γνωστή ιστορία, αλλά ότι το ξεσκέπασμα το έκανε ένας ανταγωνιστής του που και αυτός κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό και από παλιότερα το λαθρεμπόριο στο πετρέλαιο! Εδώ στο πεδίο της φοροδιαφυγής, για να μιλήσει κάποιος δεν ξέρει τι να πρωτοπεί και καλό είναι να μην πει τίποτα…

      Και ενώ έχουμε κουραστεί από το ξεφλούδισμα και από την ατέλειωτη καταμέτρηση των σημείων της διαφθοράς και εν όψει της θέασης της νέας φλούδας, μπορούμε να θέσουμε και κάποια ερωτήματα. Για συμπεράσματα ούτε λόγος. Άμα τελειώσει ποτέ αυτή η ιστορία της διαφθοράς και δούμε όλο το χάρτη της, με τα ατέλειωτα υπομνήματά του, τότε ίσως έχει και κάποιο νόημα η εξαγωγή πορισμάτων.

      Ας δούμε λοιπόν τα ερωτήματα με κάποια μικρά και ατεκμηρίωτα σχόλια. Είμαστε μια χώρα διαφθοράς; Δε νομίζω ότι φταίει η χώρα, ως τόπος και ως λαός. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι; Θα ήταν μέγα λάθος να δεχτούμε κάτι τέτοιο, γιατί αν όλοι ευθύνονται, τότε δεν ευθύνεται κανένας και επομένως δεν υπάρχει διαφθορά! Μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία της παρακμής; Εδώ θεωρώ ότι οι μεγαλοστομίες οδηγούν ευθέως στην αναπαραγωγή της διαφθοράς. Πάντως όταν ηθικολογεί η εξουσία, τότε έχουμε και τη μεγαλύτερη έκταση ανηθικότητας. Μην ξεχνάμε ότι και σήμερα εν μέσω μνημονίων και άγριας ανεργίας και φτώχειας υπάρχει διαφθορά, παρανομία, φοροδιαφυγή, προκλητικές αμοιβές σε ημέτερους και άλλα σχετικά «ων ουκ έστιν αριθμός». Είμαστε στο έλεος της μαύρης μοίρας μας, που εμείς οι ίδιοι κλώθουμε το νήμα της; Δεν ξέρω.

 

Abstract Artist Kevin Geary