Μια διαρκής παλιννόστηση

Amazing Paintings by Antoine Blanchard

Κάθε διαδρομή και μια αφορμή

Του Νίκου Τσούλια

      Ας είναι μια σχεδόν καθημερινή υπόθεση. Ας είναι μια υπόθεση ρουτίνας. Ας περνάς από τους ίδιους τόπους και τους «ίδιους καιρούς». Είναι μια διαρκής παλιννόστηση. Μπορεί να είναι ένα μια συνάντηση με μια άγνωστη πλευρά της εστίας σου, ένα σκίρτημα της μνήμης σε άγνωστους αλλά και οικείους συνάμα τόπους του πιο προσωπικού σου στοχασμού.

Η διαμάχη του 20ού αιώνα για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής

 

Λάσκος Χρ. ΑΥΓΗ, 15.12.2013

SEVEN J. DICK, Ζωή σε άλλους κόσμους, μετάφραση: Παναγιώτης Παπαχρήστου, εκδόσεις Κέδρος, σελ. 480

Η αιώνια σιωπή αυτών των απέραντων χώρων με τρομάζει

ΜΠΛΕΖ ΠΑΣΚΑΛ

Ένας από τους τρόπους για να τεθεί το ζήτημα που πραγματεύεται το βιβλίο που παρουσιάζεται εδώ, είναι αυτό που έχει καταχωριστεί ως «Παράδοξο του Φέρμι». Συνίσταται στην εξής ερώτηση: «Αν υπάρχουν, γιατί δεν πέφτουμε πάνω τους;». Αν υπάρχουν εξωγήινοι, γιατί δεν ανταλλάσσουμε καθημερινούς χαιρετισμούς; Φαντάζομαι πως το ερώτημα αυτό δεν είναι προφανές για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα περισσότερο από αυτό που επιτρέπει η δημοσιογραφική κάλυψη ή η κινηματογραφική αποτύπωση. Κι όμως, πρόκειται για εντελώς εύλογο ερώτημα.