Περί της «ταυτότητας του Έλληνα» β

Σύνθετος ο σχηματισμός της ταυτότητάς μας

του Νίκου Τσούλια

Έχει προηγηθεί το πρώτο μέρος:

«Τοσούτον δ’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασι και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας»

Ισοκράτης, «Πανηγυρικός»

     Συνεχίζοντας την ανάλυσή μας για την ταυτότητά μας, θεωρώ ότι είναι πρώτιστη ανάγκη να μελετηθεί με εμβρίθεια το παρόν της χώρας μας, προκειμένου να ανιχνεύσουμε και κυρίως για να δημιουργήσουμε το μέλλον της πατρίδας μας καταπώς εμείς το θέλουμε και όχι όπως το φέρνει ο καιρός, δηλαδή οι ισχυροί του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που αναγορεύουν την αγορά ως υπέρτατη αξία, ως το πεδίο τελείωσης του ανθρώπου.

Ο Νίκος Καζαντζάκης πιο επίκαιρος από ποτέ, Αφιέρωμα της εφημερίδας “ΤΟ ΕΘΝΟΣ”

 

 

 

Οικουμενικός λογοτέχνης, μάστορας των ελληνικών γραμμάτων, διαχρονικός στοχαστής, ταξιδευτής, επαναστάτης, σύμβολο των εννοιών φιλότιμο, λεβεντιά, ευθύνη, ελπίδα…, αυτά και πολλά ακόμη ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης, το ανεκτίμητης αξίας έργο του οποίου θα μπαίνει από αυτήν την Κυριακή σε κάθε ελληνικό σπίτι.