Τα Βιβλία της Διδασκαλίας μας

                                                                                                                                                                           

Του Νίκου Τσούλια

     Ο εκπαιδευτικός από τα πρώτα του μαθήματα ως νεοδιόριστος εκπαιδευτικός – όπου κυριαρχείται από την αγωνία και το φόβο στο κατά πόσο θα τα καταφέρει – μέχρι τα τελευταία του μαθήματα ως υποψήφιος συνταξιούχος – όπου συνυπάρχει αφενός η αναμονή της ξεκούρασης και αφετέρου η ανησυχία το πώς θα είναι η ζωή του χωρίς το φοβερό θεσμό του σχολείου – το ίδιο νήμα, η διδασκαλία, ενώνει όλα τα τόσα και τόσα συμβάντα της σχολικής αίθουσας και της σχολικής ζωής, τα δε μαθήματα της ειδικότητάς του αποτελούν τα κρίσιμα πεδία επί των οποίων θα κρίνεται από χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες.

Η ποίηση της τέχνης

Wheatfield Under Clouded Sky, July 1890, Van Gogh Museum, Amsterdam, (F778), painted in July 1890 during his last weeks

 

Του Δ. Μαρωνίτη, ΤΟ ΒΗΜΑ 13.10.2013

Ο προκείμενος τίτλος θέτει ένα κρίσιμο, κατά τη γνώμη μου, ζήτημα για τις προφανείς και τις λανθάνουσες σχέσεις ποίησης και τέχνης στην καβαφική παραγωγή, επικεντρωμένη κυρίως στα 154 ποιήματα του γνωστού Κανόνα. Με έγκυρο πάντα οδηγό τα Ανέκδοτα Σημειώματα Ποιητικής και Ηθικής του Αλεξανδρινού, παρουσιασμένα από τον στυλοβάτη των καβαφικών σπουδών Γ. Π. Σαββίδη πριν από τριάντα χρόνια στις εκδόσεις ΕΡΜΗΣ. Στην προκειμένη ωστόσο περίπτωση αντιστρέφονται η καθιερωμένη σειρά και η εξάρτηση των δύο επίμαχων όρων: «Η Τέχνη της Ποιήσεως», όπως την καθιέρωσε κεφαλαιογράμματη ο Καβάφης, τρέπεται εδώ σε «ποίηση της τέχνης». Αν και πώς δικαιολογείται η αντιστροφή αυτή, θα φανεί, ελπίζω, στη συνέχεια.